Η καλύτερη λύση για ένα κόμμα εξουσιολάγνο
Και άφθαρτος ο διάδοχος θα μπει στη μάχη
Δε χρειάζονται πολλά λόγια. Η οικογένεια Παπανδρέου γνωρίζει πολύ καλά πως να κερδίζει εκλογές. Και χωρίς Παπανδρέου, η ιστορία του Πα.Σο.Κ. δε θα υπήρχε.
Ο Γιώργος Παπανδρέου επέλεξε να ρίξει τα ποσοστά των νικών του στο 25% και να δεχθεί άλλη μία προσωπική ήττα στις επερχόμενες εκλογές . Αυτή του η κίνηση μπορεί να αναγνωσθεί με δύο τρόπους. Έναν πολιτικό κι ένα κομματικό.
Πολιτικά, ο Γιώργος Ανδρέα Παπανδρέου λανθάνει. Εξοργίζει σχεδόν το εκλογικό σώμα κρατώντας τα ηνία του κόμματος, ενώ παράλληλα δεν τον θέλει σχεδόν κανείς από τους "ομοϊδεάτες" του πολιτικούς. Οι τελευταίοι, αργά αλλά σταθερά, αποστασιοποιούνται από τα πεπραγμένα Παπανδρέου, αλλοι ντροπιαστικά, άλλοι λόγω ντροπής, άλλοι γιατί ντρέπονται που ο πολιτικός τους θάνατος κοντοζυγώνει και τι θα πουν στον - επιχειρηματικό - κύκλο τους.
Κομματικά, ο Γιώργος Παπανδρέου πράττει σωστά. Συνεχίζει να πρωταγωνιστεί ως αποδιοπομπαίος τράγος, παίρνει πάνω του κατάρες και λάθη και μετά χαιρετά την πολιτική, αφού θα έχει οδηγήσει το κόμμα του σε πανολεθρία που ίσως συνοδέυεται κι από μονοψήφιο ποσοστό στις εκλογές. Όμως, για τον επόμενο αρχηγό του Πα.Σο.Κ. ο δρόμος θα είναι στρωμένος. Στην αντιπολίτευση μεν, αλλά θα έχει μπροστά του μία τετραετία να ξανακάνει το κόμμα ισχυρό και να αποτελειώσει τον - προεξοφλημένα αποτυχόντα λόγω μνημονίου - Αντώνη Σαμαρά. Και μην ξεχνάμε, βέβαια, πως το Πα.Σο.Κ., κυρίως λόγω του πελατειακού συστήματος που συντηρούσε και διόγκωνε, δεν έχει απλά ψηφοφόρους, έχει εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς.
Στη σύντομη πρωθυπουργική του θητεία, ο Γιώργος Παπανδρέου χρησιμοποίησε πολλές φορές τη λέξη σωτηρία. Πλέον, μπορεί να το πει και μια φορά και να ισχύει: Ο Γιώργος Παπανδρέου κάνει τα πάντα για τη σωτηρία του καταστροφικού μορφώματος που λέγεται Πα.Σο.Κ.
