Θέλω τράπεζα δική μου
του Στέφανου Τζανάκη
Ένα όνειρο
Ακουγα τον Γιώργο Παπανδρέου να ομιλεί προς την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ και έπιασα τον εαυτό μου να ονειρεύεται. Οταν άρχισε να λέει ότι θα πάρουμε τις τράπεζες από τους καπιταλιστές που τις διοικούν, άρχισα να με φαντάζομαι με κοστουμιά και λουστρίνι, να μετράω πλάκες χρυσού: λαΐκός τραπεζιτισμός!
Και μετά ξύπνησα, για να συνειδητοποιήσω ότι τις μεν τράπεζες θα τις πάρει ο λαός, πάει και τελείωσε, αλλά για τον 13ο και τον 14ο μισθό δεν ειπώθηκε κουβέντα. Μήπως γίνει ανταλλαγή; Μήπως πάρουμε εμείς τις τράπεζες - και πάρουν οι τραπεζίτες τον 13ο και τον 14ο μισθό;
Μαζί μου πρέπει να ονειρεύονταν και τα δύο τρίτα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ που έσπασαν τα χέρια τους να χειροκροτούν μόλις ο κ. Παπανδρέου προανήγγειλε την κατάληψη της τραπεζικής Βαστίλλης. Κάτι παραπάνω θα ξέρουν - τι να είναι αυτό;
Μήπως σήμερα δεν υπάρχουν τράπεζες, τη διοίκηση των οποίων διορίζει η κυβέρνηση; Υπάρχουν και παραϋπάρχουν. Εχουν οι τράπεζες αυτές κάποια διαφορετική πολιτική στα δάνεια; Τα δίνουν πιο εύκολα; Τα δίνουν με χαμηλά επιτόκια; Δίνουν μεγαλύτερη απόδοση στις καταθέσεις;
Οι Ινδιάνοι
Η απάντηση είναι γνωστή σε όποιον μιλά ελληνικά. Καμία διαφορά δεν έχουν. Οι τράπεζες είναι τράπεζες και οι τραπεζίτες είναι τραπεζίτες, είτε στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα. Κάνουν τη δουλειά τους όπως μπορούν καλύτερα, προς το συμφέρον των μετόχων τους - και όχι αναγκαστικά προς το συμφέρον του λαού, το οποίο είναι και απροσδιόριστο.
Αλλά φαίνεται ότι όλα αυτά δεν ενδιαφέρουν πραγματικά τους πολιτικούς που θέλουν να χρησιμοποιήσουν τις τράπεζες όπως οι κονκισταδόρες τα καθρεπτάκια και τις χτένες με τους Ινδιάνους: θα χάνουν οι εργαζόμενοι τους μισθούς τους και θα καλούνται να χαρούν με επαναστατική γυμναστική!
Ας τις πάρουν λοιπόν τις τράπεζες, ας τις κλείσουν, ας τις ανοίξουν, ας τις κρατικοποιήσουν, ας τις ιδιωτικοποιήσουν. Αλλά ας πουν και κάτι στην τρόικα για τους έρμους τους μισθούς. Μπορεί να είναι αντιεπαναστατικό, αλλά δεν είναι και ντροπή...
πηγή: Τα Νέα
