Βλέπουν το ... δενδρύλιο και χάνουν το δάσος!
Κώδικας περί ναρκωτικών
Την προηγούμενη εβδομάδα, η συνοχή της κυβέρνησης Παπαδήμου κινδύνευσε, όχι λόγω της αναμενόμενης συμφωνίας για τη νέα δανειακή σύμβαση, αλλά για ένα φαινομενικά δευτερεύον ζήτημα, τον “Κώδικα περί Ναρκωτικών”, νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης που συζητήθηκε στη Βουλή.
Η συζήτηση για το νομοσχέδιο επανέφερε στο προσκήνιο μια σημαντική οριζόντια τομή στο πολιτικό φάσμα η οποία συνυπάρχει με την παραδοσιακή διάκριση αριστεράς - δεξιάς (τομή που παραπέμπει στην διχοστασία προόδου – συντήρησης, την οποία χρησιμοποιούν ως αναλυτική κατηγορία κυρίως οι μελετητές του αμερικανικού πολιτικού συστήματος). Επικεντρώνοντας στο άρθρο 29 (το οποίο αφορά στην αποποινικοποίηση της χρήσης), στο νομοσχέδιο αντιτάχθηκαν έντονα τόσο η “δεξιά” (και ακροδεξιά) πτέρυγα του κοινοβουλίου (ΝΔ και ΛΑΟΣ), όσο και το ΚΚΕ.
Μάλιστα το ΛΑΟΣ, απείλησε ακόμα και με αποχώρηση από την κυβέρνηση, ενώ το ΚΚΕ βρήκε αφορμή να υψώσει ακόμα μεγαλύτερα τείχη απέναντι στην υπόλοιπη αριστερά (με ιδιαίτερα άγαρμπο ομολογουμένως τρόπο).
Θετικά διακείμενοι στο νομοσχέδιο, βασικά σημεία του οποίου θα αναφέρουμε παρακάτω, ήταν όχι τόσο οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτοί του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ. Βέβαια, από την πλευρά της αριστεράς επικρίθηκαν οι αντιφάσεις του νομοσχεδίου, το οποίο ενώ μιλάει (πολύ σωστά) για θεραπεία, δεν ασχολείται με τις δραστικές περικοπές των προγραμμάτων απεξάρτησης.
Στον “Κώδικα περί ναρκωτικών”, που στόχο έχει κυρίως την αντιμετώπιση της υπερφόρτωσης των φυλακών, αναγνωρίζεται η ανάγκη για ευνοϊκότερη μεταχείριση προς τους χρήστες, ως ασθενών που χρήζουν θεραπείας και όχι ως εγκληματιών. Σύμφωνα με σχόλιο του ΚΕΘΕΑ, η ψήφιση και η εφαρμογή των διατάξεων του νομοσχεδίου που αφορούν την ποινική μεταχείριση των χρηστών μπορούν να ανοίξουν το δρόμο για την απόλυση, την απεξάρτηση και την επάνοδο στην κοινωνία χιλιάδων εξαρτημένων που μέχρι σήμερα στιγματίζονται ως κοινοί εγκληματίες.
Άλλωστε, το κόστος φυλάκισης είναι πολλαπλάσιο για την πολιτεία συγκριτικά με το κόστος συμμετοχής σε προγράμματα απεξάρτησης. Η αντιμετώπιση όμως του ζητήματος με λογιστικούς όρους, και μάλιστα σε καιρούς μνημονίου, ακυρώνει τον προοδευτικό χαρακτήρα των ρυθμίσεων, αφού δεν ενισχύονται οι φορείς και οι δομές αντιμετώπισης των εξαρτήσεων. Χαρακτηριστικό είναι ότι η τελευταία πρόσληψη στο ΚΕΘΕΑ έγινε πριν έξι μήνες (!).
Δεδομένων των αντιδράσεων ΛΑΟΣ και ΝΔ, καθώς και των τριβών στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, πιθανολογείται υπαναχώρηση από πλευράς του υπ. Δικαιοσύνης Μ. Παπαϊωάννου κατά την κατάθεση του νομοσχεδίου στην Ολομέλεια. Σε συνέντευξη Τύπου της Συμμαχίας “Αλλάξτε πολιτική για ναρκωτικά” ο γιατρός και εκποσωπος του Ελευθεριακού Συνδέσμου για την Απεξάρτηση, Γ. Οικονομόπουλος δήλωσε πως αμφιβάλλει αν το νομοσχέδιο θα φτάσει στην Ολομέλεια της Βουλής ενώ η πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ, Μ. Μαλλιώρη μίλησε για τακτική αναδίπλωση σε ορισμένα σημεία του νομοσχεδίου αναφέροντας συγκεκριμένα την παράγραφο 3 του περίφημου άρθρου 29 που αφορά στην αποποινικοποίηση της απλής χρησης.
Φαίνεται πως ο ντόρος γύρω από τη αποποινικοποίηση (και όχι νομιμοποίηση) της χρήσης ναρκωτικών (όταν πρόκειται για ιδία χρήση) δεν αφήνει περιθώρια για γόνιμο διάλογο με τους αρμόδιους φορείς προκειμένου να προχωρήσει βαθύτερα η προσπάθεια προσεγισης του ζητήματος με άλλους όρους. Η ωφελιμιστική αντίληψη (αποσυμφόρηση των φυλακών χωρίς μέριμνα για την επανένταξη των χρηστών), οι κινδυνολογικές κραυγές που απευθύνονται στα συντηρητικά αντανακλαστικά των πολιτών (στις οποίες πλειοδοτεί ο Καρατζαφέρης με σκοπό να επανασυνδεθεί με τμήματα των ψηφοφορων που μαζικά τον εγκαταλείπουν λόγω της συγκυβέρνησης) και η κοινωνική απερήμωση (με ότι αυτή συνεπάγεται για τις δομές κοινωνικής πρόνοιας) που προκαλούν οι ασκούμενες πολιτικές, αφήνουν σε δεύτερη μοίρα τα αγωνιώδη ερωτήματα για χιλιάδων ανθρώπων που αντιμετωπίζουν τον εφιάλτη των ναρκωτικών.
Ορισμένες διατάξεις του νομοσχεδίου:
– Αποποινικοποιείται πλήρως η χρήση ναρκωτικών ουσιών που γίνεται σε ιδιωτικό χώρο και σε ποσότητα που δικαιολογείται αποκλειστικά για τον χρήστη.
– Με κράτηση μέχρι έξι μηνών ή με πρόστιμο μέχρι 1.000 ευρώ τιμωρείται όποιος κάνει χρήση ναρκωτικών δημοσίως (πταίσμα).
– Όποιος για δική του χρήση καλλιεργεί φυτά κάνναβης σε αριθμό ή έκταση που δικαιολογούνται μόνο για την ατομική του χρήση τιμωρείται με κράτηση μέχρι τριών μηνών ή με πρόστιμο μέχρι 500 ευρώ (πταίσμα).
– Καθιερώνεται το δικαίωμα στην θεραπεία, δηλαδή στην απεξάρτηση, του εξαρτημένου κρατούμενου, και προβλέπεται η δυνατότητα επιβολής εναλλακτικών μέτρων απεξάρτησης από το δικαστήριο.
