Η 3η ευκαιρία του Σαμαρά

Ο Αντώνης Σαμαράς έχει καταφέρει κάτι σπάνιο στον πολιτικό στίβο: να του χαρίζεται μία τρίτη μεγάλη πολιτική ευκαιρία στην γεμάτη σκαμπανεβάσματα πολιτική του καριέρα. Οι Έλληνες, ύστερα από μεγάλη περισυλλογή, εμπιστεύτηκαν τελικά το επίπλαστο για πολλούς δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» που τους έθεσε ο πρόεδρος της κεντροδεξιάς παράταξης, συντασσόμενοι μαζί του στις προεκλογικές του δεσμεύσεις.

Οι βασικές θέσεις της Νέας Δημοκρατίας όπως η επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου, η επιδίωξη σοβαρών αναπτυξιακών μέτρων και η παραμονή της χώρας στο ευρώ πρέπει τώρα να γίνουν πράξη μέσα από την προγραμματική σύγκλιση των εταίρων μίας φιλοευρωπαϊκής κυβέρνησης συνεργασίας όπου ο ένας θα ελέγχει και θα συνεργάζεται με τον άλλο.

Ο επερχόμενος πρωθυπουργός, σε καμία περίπτωση δεν δικαιούται να προδώσει αυτή την ελεγχόμενη εμπιστοσύνη του λαού για λύση στα προβλήματά του και να την παραφράσει σε εν λευκώ εντολή. Με το παραμικρό του λάθος, με την παραμικρή του παρέκκλιση από τις προγραμματικές του δηλώσεις, με τον παραμικρό δείγμα παλαιοκομματικού τακτικισμού που θα διαλύσει την ευστάθεια της νέας προσπάθειας, αυτή η κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ - ΠΑΣΟΚ που στήνεται σήμερα κάποια στιγμή θα καταρρεύεσει σαν χάρτινος πύργος, ακόμα και αν εξασφαλίσει την ψήφο εμπιστοσύνης της ΔΗΜΑΡ. Εάν δε μεσολαβήσουν και κοινωνικές αναταραχές, σε λίγους μήνες το δημοσκοπικό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ θα έχει κάνει νέο άλμα και το πολιτικό πιστόλι της αριστεράς θα βρίσκεται στον κρόταφο του προέδρου της ΝΔ.


Μόνη επιλογή του Αντώνη Σαμαρά είναι να ξεπεράσει τον εαυτό του. Για να εκμεταλλευτεί την τρίτη και πιθανόν τελευταία ιστορική ευκαιρία που του δόθηκε μετά το άδοξο τέλος της Πολιτικής Άνοιξης και τον διασυρμό του κόμματός του στις εκλογές της 6ης Μάη, οφείλει να επιδείξει έναν νέο πολιτικό πολιτισμό, συνεργαζόμενος με πρόσωπα αντίθετων ιδεολογιών, εφαρμόζοντας κατά γράμμα τις προγραμματικές του δεσμεύσεις, ανασυγκροτώντας τον διαλυμένο κρατικό μηχανισμό, επιλέγοντας σε κυβερνητικά πόστα πρόσωπα διαφορετικής νοοτροπίας από το χρεοκοπημένο πολιτικό προσωπικό και εν γένει, βάζοντας πλάτη στην μεγάλη εθνική προσπάθεια για ανασυγκρότηση. Μόνο έτσι, και με την ευχή ότι η διεθνής διπλωματική συγκυρία θα τον ευνοήσει, μπορεί να κερδίζει χρόνο με τον χρόνο την ευκαιρία του ως πρωθυπουργός του ταλαιπωρημένου ελληνικού κράτους. Και τέταρτη ευκαιρία δύσκολα θα υπάρξει.