Ξέρω τι έκανες πέρυσι το καλοκαίρι...

Θυμάμαι ότι κατέβηκες και ΕΣΥ στο Σύνταγμα.  Για 2 σχεδόν ολόκληρα 24ωρα. Με το φιλόδοξο στόχο να περικυκλώσουμε τη Βουλή και να μην περάσει το Μεσοπρόθεσμο. Αλλά και αντίπαλος ήταν εξίσου φιλόδοξος και δυνατός. Είχε ήδη τρομάξει από το πείσμα των πλατειών, από τις συζητήσεις, από την επανανακάλυψη της συλλογικότητας. Από την προσπάθεια να οργανωθεί η οργή. Και δεν μπορούσε να το ανεχτεί.

Πριν καν συγκεντρωθεί ο πολύς κόσμος, πριν τα ξένα δίκτυα δείξουν για ακόμη μια φορά την Πλατεία γεμάτη, ξεκίνησε η βαρβαρότητα. Χωρίς προηγούμενο. Και θυμάμαι πως τρέχαμε, κρατώντας την αλληλεγγύη, βοηθούσαμε ο ένας τον άλλο για να μπορέσουμε να επιστρέψουμε. Οι πιο τολμηροί και ανθεκτικοί επέστρεψαν στην Πλατεία. Συμβολική νίκη.

Το μεσοπρόθεσμο είχε ψηφιστεί. Τα αποτελέσματα τα βιώνουμε. Οι αγώνες κόπασαν, μετεξελίχθηκαν σε δράσεις στις γειτονιές, άφησαν βαριά κληρονομιά. Μετασχημάτισαν το πλήθος του μεταμοντέρνου καταναλωτισμού σε δημοκρατικό λαό που ξαναστοχάζεται  την πολιτική συμμετοχή.
Από εδώ και πέρα μας υπολογίζει ο αντίπαλος και ξέρει ότι η κανονικότητα των μνημονίων δε θα παραμείνει αδιατάρακτη.

Ο αντίπαλος θυμάται το περσινό καλοκαίρι. Καλό είναι να το θυμόμαστε και εμείς...