Η διαπραγματευτική τακτική του "υποδειγματικού κρατούμενου"

Ο νέος υπουργός Οικονομικών ψάχνει την έξοδο από την αίθουσα της Βουλής
 κάνοντας άτσαλα άλματα στα έδρανα. Ελπίζουμε να μην είναι παρόμοια
και η οικονομική του πολιτική με άλματα επί του ελληνικού λαού.

Η συνειδητή επιλογή του νέου υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα να παραβλέψει την λαϊκή εντολή για επαναδιαπραγμάτευση των απεχθών όρων δανεισμού και να μη θέσει τα επείγοντα ελληνικά αιτήματα στο Eurogroup, αποτελεί την πρώτη προδοσία της κυβέρνησης συνεργασίας έναντι αυτών που είχε υποσχεθεί προεκλογικά, αλλά και μετεκλογικά με τις προγραμματικές της δηλώσεις.
Ο κ. Στουρνάρας, ενώ είχε μία μεγάλη ευκαιρία να εκθέσει σε ανώτατο ευρωπαϊκό επίπεδο το ελληνικό ζήτημα, δεν διεκδίκησε απολύτως τίποτα πέραν της πιστής εφαρμογής του μνημονίου. Σαν να μην έφτανε αυτό, δήλωσε και στους Financial Times ότι "το πρόγραμμα έχει εκτροχιαστεί και δεν μπορούμε να ζητήσουμε τίποτα από τους πιστωτές μας".

Και ενώ η εγχώρια κοινή γνώμη παγώνει στο ενδεχόμενο εξαπάτησής της στις εκλογές, η κυβέρνηση Σαμαρά προσέφερε κάλυψη στον υπουργό οικονομικών της, υποστηρίζοντας αυτολεξεί ότι η απραξία Στουρνάρα να μην θέσει επί τάπητος την επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους "εναρμονίζεται με την κυβερνητική πολιτική της οποίας μέλημα είναι να μην διαταραχθούν οι ισορροπίες μεταξύ των πιέσεων των πιστωτών και του κινδύνου διάλυσης του κοινωνικού ιστού της χώρας". Ουσιαστικά δηλαδή, η κυβέρνηση ταυτίζεται με τον υπουργό οικονομικών της, δικαιολογώντας την καθυστέρηση της επαναδιαπραγμάτευσης και, ταυτόχρονα, πραγματοποιώντας κωλοτούμπα στην ρητορική της περί άμεσης και επείγουσας ανάγκης συνεννόησης με τους Ευρωπαίους εταίρους.

Αν τελικά πιστέψουμε τους κυβερνώντες της χώρας που συνεχίζουν να υποστηρίζουν ότι η επαναδιαπραγμάτευση συνεχίζει να είναι στους άμεσους στόχους, αλλά από Σεπτέμβρη πλέον, έχουμε να κάνουμε με μία απέλπιδα και ατελέσφορη διαπραγματευτική τακτική. Υποτίθεται ότι η κυβέρνηση, για να επανακτήσει την φερεγγυότητά της στις συζητήσεις με την τρόικα, θέλει πρώτα να πραγματοποιήσει έργο προχωρώντας μέσα στο καλοκαίρι σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αποκρατικοποιήσεις και την εφαρμογή των περικοπών 3 δις ευρώ που έχουν αποφασιστεί από τον Μάρτη. Σε ελεύθερη μετάφραση δηλαδή, ακολουθεί την τακτική του "υποδειγματικού κρατούμενου" στις φυλακές, ο οποίος με την καλή του συμπεριφορά ποντάρει στην επιείκεια των δικαστών για μείωση της ποινής του.

Δυστυχώς όμως, η τακτική του "υποδειγματικού κρατούμενου" είναι και αυτή μία ουτοπία. Τεχνικά, από τις περίφημες αποκρατικοποιήσεις, μόνο δύο μπορούν να πραγματοποιηθούν άμεσα και, συγκεκριμένα πρόκειται για τα κρατικά λαχεία και το IBC (πρώην Διεθνές Κέντρο Τύπου). Όσον αφορά στο κυβερνητικό έργο, η ολομέλεια της Βουλής θα αντικατασταθεί σε λίγες ημέρες από τα μικρά θερινά τμήματα λόγω των διακοπών του καλοκαιριού, οπότε προς το παρόν παγώνει το νομοθετικό έργο και μένουν μόνο οι περικοπές των 3 δις ευρώ που για άλλη μία φορά θα πλήξουν συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών. Ποία πρόοδο λοιπόν θα έχει δηλαδή να επιδείξει η κυβέρνηση στην Τρόικα τον Σεπτέμβρη;

Το "χαστούκι" που έφαγε ο κόσμος με τις εξελίξεις στο Eurogroup είναι μεγάλο, και οι κοινωνικές ομάδες που πλήττονται περισσότερο από την κρίση δεν μπορούν να βαυκαλίζονται άλλο. Αντί η κυβέρνηση να τρέχει να μαζέψει επικοινωνιακά την παραίτηση Νικολόπουλου, καλά θα κάνει να λογοδοτήσει άμεσα και να δικαιολογήσει με επιχειρήματα στον ελληνικό λαό την αναβολή της διαπραγμάτευσης για το φθινόπωρο, αλλά και τις επίσημες δηλώσεις Στουρνάρα ότι επαναδιαπραγμάτευση δεν μπορεί να γίνει. Κάθε μήνας κρίσης που περνά, το κράτος μπαίνει μέσα σχεδόν 2 δις ευρώ, και εφόσον το πρόγραμμα του μνημονίου επιτείνει την κρίση, πρέπει να αλλάξει άμεσα. Οι Έλληνες πολίτες δεν αντέχουν πια να πληρώνουν άλλα σπασμένα των υπουργών τους, και αν η κυβερνητική πλευρά δεν δείξει το συντομότερο απτά δείγματα αποφασιστικότητας, τότε το μέλλον για αυτή προδιαγράφεται κάτι παραπάνω από δυσοίωνο.