Διεθνής Αμνηστία: συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την ΕΛ.ΑΣ



Σε συνέντευξη Τύπου παρουσιάστηκε σήμερα η νέα έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας με τίτλο "Αστυνομική βία στην Ελλάδα: όχι μεμονωμένα περιστατικά". Στην έκθεση παρουσιάζονται αναλυτικά παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράχθηκαν από μέλη των σωμάτων ασφαλείας και η ανικανότητα ή  απροθυμία της αστυνομίας και των δικαστικών αρχών να οδηγήσουν τους υπεύθυνους σε λογοδοσία. «Συχνά αστυνομικοί που ευθύνονται για εγκληματική συμπεριφορά μένουν ατιμώρητοι και τα θύματα δεν έχουν πρόσβαση σε αποτελεσματικά ένδικα μέσα και δεν λαμβάνουν επανόρθωση», δήλωσε ο David Diaz-Jogeix, Αναπληρωτής Διευθυντής του Προγράμματος της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.

Η αποτυχία των ελληνικών αρχών να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά περιστατικά παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων από αστυνομικούς έχει ως αποτέλεσμα να χάνουν τα θύματα την πίστη τους στο ποινικό σύστημα δικαιοσύνης και να είναι απρόθυμα να καταγγέλλουν τέτοια περιστατικά. Επίσης, οι αρχές έχουν αποτύχει να εγκαθιδρύσουν έναν πραγματικά αποτελεσματικό και ανεξάρτητο μηχανισμό διερεύνησης καταγγελιών για μέλη των σωμάτων ασφαλείας.

Τρία από τα πιο προσφατα θύματα αστυνομικής αυθαιρεσίας, o Μανώλης Κυπραίος, ο Γιάννης Καυκιάς και ο Μάριος Λώλος κατέθεσαν στη συνέντευξη Τύπου την οδυνηρή εμπειρία τους. Ο Μάριος Λώλος (πρόεδρος της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας) υπέβαλλε επίσης μήνυση για το δολοφονικό χτύπημα που δέχτηκε από άνδρα των ΜΑΤ πριν τρεις μήνες. Και οι τρεις περιπτώσεις περιλαμβάνονται λεπτομερώς στην έκθεση.

Αξίει να σημειώσουμε πιο συγκεκριμένα τους λόγους της ατιμωρησίας των βιαοπραγούντων αστυνομικών όπως περιγράφονται στη σελίδα 38 της έκθεσης:

"απροθυμία των θυμάτων να υποβάλουν καταγγελία στην αρμόδια
αρχή λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης ή επειδή φοβούνται
αντίποινα· παραλείψεις διεξαγωγής έγκαιρων, διεξοδικών, αμερόληπτων και
αποτελεσματικών ποινικών και πειθαρχικών ερευνών· παρατεταμένες καθυστερήσεις των
ποινικών ανακρίσεων που μπορούν να οδηγήσουν σε ατιμωρησία αν το αδίκημα τελικά
παραγραφεί· και έλλειψη ανεξάρτητου και αποτελεσματικού μηχανισμού
διερεύνησης καταγγελιών για μέλη των σωμάτων ασφαλείας".

Ιδιαίτερη είναι η αναφορά στην "αλόγιστη χρήση βίας" στις διαδηλώσεις, κυρίως τα τελευταία 3 (μνημονιακά) χρόνια. Τα ΜΑΤ αποδεικνύονται "αδιάβαστα" σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και ελευθερίας του Τύπου καθώς πολλές φορές εμποδίζουν βίαια το έργο των ανθρώπων των ΜΜΕ (προσπαθώντας να εξαφανίσουν τα τεκμήρια της βάρβαρης δράσης τους κατά ειρηνικών συνήθως διαδηλωτών). Οι Λώλος και Κυπράιος, για παράδειγμα, κτυπήθηκαν εν ώρα καθήκοντος.΄

Ένα ακόμη θύμα αστυνομικής βίας (όχι άπό τα συμπαθή ΜΑΤ αλλά από αστυνομικό της ομάδας ΔΕΛΤΑ), η Αγγελική Κουτσουμπού (η περίπτωση της οποίας περιγράφεται στην έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας) προέβει πρόσφατα σε μια συνέντευξή της (Unfollow Ιουλίου, σελ. 83-85) σε έναν, δυστυχώς, εύστοχο παραλληλισμό: "δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στα ΜΑΤ και στους βασανιστές της Χούντας"...