ΔΗΜΑΡ, η... θεούσα



του Θανάση Καρτερού (από την Αυγή)


Πήγε να δει τον Δένδια ο Φώτης Κουβέλης και να συζητήσει μαζί του τα ζητήματα δημοσίας τάξεως (σσ προχθές στο υπ. ΠΡΟ ΠΟ). Με γεια του, με χαρά του, στην κυβέρνηση συμμετέχει, θέλει να έχει άποψη και για τη δράση της αστυνομίας. Αλλά τι τον απασχολεί τον αρχηγό της ΔΗΜΑΡ; Μήπως η διείσδυση της Χρυσής Αυγής στις τάξεις της αστυνομίας, που απειλεί με τραγωδίες; Η ανάγκη για δημοκρατική διαπαιδαγώγηση των σωμάτων ασφαλείας; Η αντιμετώπιση των διαδηλώσεων με εντελώς άλλη λογική από αυτή με την οποία παραδοσιακά αντιμετωπίζονται; Η προσπάθεια να στέκεται ο ένστολος κοντά στον πολίτη, να διασφαλίζει τη δημόσια τάξη, αλλά να μην αμφισβητεί στην πράξη τα δημοκρατικά του δικαιώματα;

Μπα, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν προέκυψε από τις δηλώσεις μετά τη συνάντηση. Προσέξτε: Ο κ. Κουβέλης τόνισε ότι την αστυνομία η οποία έχει σκοπό της την προστασία του πολίτη δεν μπορεί να την υποκαθιστά κανένας εξωθεσμικός μηχανισμός, ούτε από εκείνους οι οποίοι αυτόκλητα αναλαμβάνουν την προστασία των Ελλήνων πολιτών, ούτε από αυτόκλητους υπερασπιστές των μεταναστών που βρίσκονται στη χώρα μας. Τον απασχολεί δηλαδή ως άνθρωπο και πολιτικό το μείζον πρόβλημα που εμφανίζεται σε γειτονιές της πρωτεύουσας, και όχι μόνο, τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής να εμφανίζονται σε ρόλο τηρητών της δημόσιας τάξης και τιμωρών εκείνων που την απειλούν ή την παραβιάζουν –κατά προτίμηση εγχρώμων μεταναστών.

Καλώς τον απασχολεί. Έχει όμως ένα πρόβλημα όρασης ο Φώτης και πρέπει να κοιταχτεί, μην έχουμε τα καλά του Σαμαρά. Γιατί δεν βλέπει ότι οι μπράβοι του Μιχαλολιάκου δρουν σε πολλές περιπτώσεις με την ανοχή αστυνομικών που κάνουν τα στραβά μάτια, ή και δίνουν ένα χεράκι στο θεάρεστο έργο τους. Ενώ βλέπει αυτό που μόνο ο Μιχαλολιάκος μέχρι τώρα έχει δει: αυτόκλητους υπερασπιστές των μεταναστών να υποκαθιστούν την αστυνομία και να θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη. Τους οποίους ως αντικειμενικός αριστερός μάλιστα εξισώνει με τους άλλους αυτόκλητους. Από τη μια αυτοί που σακατεύουν και σκοτώνουν κόσμο, από την άλλη το αυτόκλητο ισοδύναμό τους. Και στη μέση η θεούσα ΔΗΜΑΡ.

Ε, α σιχτίρ. Να ψάχνεις ισοδύναμα εν μνημονίω, πάει στο διάολο. Αλλά να κατασκευάζεις ισοδύναμα της βαρβαρότητας των ναζί παραπάει. Και στους καιρούς που ζούμε, τέτοια ΔΗΜοκρατική ΑΡλούμπα καταντά επικίνδυνη…