Να ξεβρομίσει ο τόπος;

Σε μεγάλα κομμάτια της (πλειβηοποιούμενης) μικρομεσαίας τάξης και (ακόμα πιο επικίνδυνο) σε πολιτικά και ιστορικά αναλφάβητες μερίδες της ελληνικής νεολαίας εμφανίζεται μια «αντισυστημική» ταύτιση με το χρυσαυγίτικο σλόγκαν «να ξεβρομίσει ο τόπος».

Ως άλλος Ηρακλής, ο ευτραφής μελαμψός φυρερίσκος, παρουσιάζει τους φουσκωτούς του ως τη δύναμη που θα «καθαρίσει» τη χώρα από τα απορρίμματα της διαπλοκής, των «λαθρομεταναστών», των «πολιτικάντηδων».

Η Χρυσή Αυγή αυτοπροβάλλεται ως μια «καθαρή» δύναμη, όχι τόσο φυλετικά (αν και δεν είναι μυστικό, για όσους δεν εθελοτυφλούν, η ναζιστική της καταγωγή) όσο ηθικά και πνευματικά. Εξ’ ου και ο συνηθισμένος έπαινος «ελληνόψυχος» που επιφυλάσσουν για τους εαυτούς τους οι μπράβοι του Μιχαλολιάκου.

Στην ακραία ηθική και πνευματική οπισθοδρόμηση που προκαλεί η κοινωνική εξαθλίωση, τα τμήματα της κοινωνίας που προαναφέραμε βλέπουν στην κραυγή των χρυσαυγιτών μία διέξοδο απελπισίας: «να ξεβρωμίσει ο τόπος».

Αλλά, ας συλλογιστούν οι αγωνιούντες για κάθαρση, τι πιο βρώμικο υπάρχει από την ταύτιση ανθρώπων με σκουπίδια; Τι πιο ρατσιστικό και μισάνθρωπο από την άσκηση δολοφονικής βίας εναντίον ανθρώπων με μόνο κριτήριο το χρώμα τους;

Και ακόμη, αυτοί που κραυγάζουν για το περιβόητο ξεβρώμισμα, ποιοι είναι;

Υπάρχει κάτι πιο «βρώμικο» στην ελληνική ιστορία από το δωσιλογισμό, ιδεολογικοί απόγονοι του οποίου είναι οι χρυσαυγίτες; Ακόμα καίνε οι φωτιές σε Δίστομο, Καλάβρυτα και τόσες άλλες περιοχές από την προηγούμενη φορά που ήρθαν να μας «ξεβρωμίσουν».

Υπάρχει σήμερα κάτι πιο «βρώμικο» από τον υπόκοσμο (μαγαζιά της νύχτας) στον οποίο ανήκουν πολλοί από αυτόν το συρφετό που υποδύεται το «νόμιμο πολιτικό κόμμα»;

Υπάρχει κάτι πιο «βρώμικο» από το ποινικό μητρώο και το παρελθόν ακόμα και βουλευτών ή υποψήφιων και μελών της εν λόγω συμμορίας;  Κατηγορούμενη για βαριά και επικίνδυνη  σωματική βλάβη (Σκορδέλη), κατηγορούμενος για συνδρομή σε ληστεία, απρόκλητη επικίνδυνη σωματική βλάβη, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία (Κασσιδιάρης), καταδικασμένος σε 21 φυλάκιση για δολοφονική επίθεση (Ανδρουτσόπουλος), για να αναφέρουμε τρία μόνο παραδείγματα.

Τι πιο βρώμικο και ανορθολογικό στην επιστήμη από τις θεωρίες της φυλετικής καθαρότητας και της ανωτερότητας της Αρίας Φυλής; Σε πόσο σκοτεινά μονοπάτια οδήγησαν την ανθρωπότητα (μονοπάτια για τα οποία νιώθει περήφανος έτερος χρυσαυγίτης «βουλευτής» που συνέθεσε το άσμα «καίγομαι στο Άουσβιτς»);

Πόσο  «βρώμικη» και οπισθοδρομική είναι η συρρίκνωση της σπουδαίας (αρχαιο)ελληνικής  ιστορίας σε μάχες αιμοδιψών και πολεμοχαρών «προγόνων» που εξόντωναν «βάρβαρους» κατά τα πρότυπα του Hollywood;

Τι πιο «βρώμικο» από ηθικής απόψεως υπάρχει από την πολιτική κερδοσκοπία πάνω στην πείνα («συσσίτια μόνο για έλληνες»), και την ανασφάλεια των ανθρώπων (την οποία υποτίθεται μειώνουν ως αυτόκλητοι τιμωροί οι ανεγκέφαλοι νεοναζί);

Τι πιο βρώμικο στην ελληνική πολιτική ζωή υπάρχει από τους skinheads της παρακρατικής συμμορίας που σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος θα καθάριζαν τις πιο κοντινές φυλακές;

Ας σταματήσουμε την πτώση στο γκρεμό. Ο φασισμός βρωμάει ό,τι κουστούμι (κοινοβουλευτικό, ανθρωπιστικό, πατριωτικό, αντιμνημονιακό, αντιεγκληματικό) κι αν του ράψεις!

Ας ξεβρομίσει, λοιπόν, ο τόπος…