Προμηνύονται αναταράξεις στο ΠΑΣΟΚ
Οι σχέσεις των «δελφίνων», η τακτική Βενιζέλου, η στρατηγική των τριών και το παρασκήνιο των διαρροών.
Του Κωνσταντινου Ζουλα
Στην κόψη του ξυραφιού βρίσκονται πλέον οι σχέσεις των «δελφίνων» του ΠΑΣΟΚ, παρά τη φαινομενική ηρεμία που επιχειρούν να μεταδώσουν τα «στρατόπεδα» όσων επιδιώκουν να πρωταγωνιστήσουν στις...
εξελίξεις της επόμενης μέρας. Σχέσεις που δοκιμάστηκαν ήδη ενόσω ο κ. Γ. Παπανδρέου έμοιαζε να προσπαθεί πάση θυσία να διατηρήσει τον έλεγχο της πρωθυπουργίας μη διστάζοντας να χρησιμοποιήσει ως όχημα ακόμη και τον πρόεδρο της Βουλής (και διαχρονικό του συνεργάτη) κ. Φίλ. Πετσάλνικο.
Κλειδί για όσα συνέβησαν και όσα μέλλει βέβαια να συμβούν είναι ο κ. Ευ. Βενιζέλος. Η προσωπική «στρατηγική» του άλλωστε, καίτοι ο ίδιος προσπάθησε να την κρύψει, αποκαλύφθηκε από μια αυθόρμητη απάντηση που έδωσε στην κ. Αννα Διαμαντοπούλου την Τρίτη και άκουσαν όλοι οι υπουργοί που κάθονταν δίπλα τους. Οταν η υπουργός Παιδείας τον ρώτησε «τι γίνεται με τον Λουκά Παπαδήμο», εκείνος φέρεται να της απάντησε με το γνωστό του υπεροπτικό ύφος «ουδείς ασχολείται με αυτό το θέμα», επιβεβαιώνοντας πλήρως ότι η δική του εισήγηση ήταν κατηγορηματικά αρνητική για το πρόσωπο του νέου πρωθυπουργού. Κάτι που επιβεβαιώθηκε περίτρανα την επόμενη μέρα, καθώς ο κ. Ευ. Βενιζέλος πρωταγωνίστησε και στην προσπάθεια να διαδεχθεί τον κ. Γ. Παπανδρέου τόσο ο κ. Απ. Κακλαμάνης, όσο και ο κ. Φίλ. Πετσάλνικος, όταν απερρίφθησαν από τον πρώην πρόεδρο της Βουλής οι όροι που του ετέθησαν. Ακόμη δε και την ύστατη στιγμή, τα ονόματα που ακούστηκαν ως υποψήφια να αναλάβουν την πρωθυπουργία (Βασ. Σκουρής, Ι. Κουκιάδης) ήταν εμφανώς προτάσεις του κ. Ευ. Βενιζέλου καθώς αμφότεροι είναι προσωπικοί του φίλοι. Γεγονός που έκανε τους πάντες να αντιληφθούν ότι ο αντιπρόεδρος επεδίωκε μέσω ενός «ελεγχόμενου πρωθυπουργού» και να μην εκτεθεί ο ίδιος σε αυτήν τη θέση, αλλά και να προετοιμάσει το έδαφος των επόμενων πολιτικών του κινήσεων.
Ετσι εξηγούνται, άλλωστε, και οι ακραίες αντιφάσεις στις οποίες υπέπεσε η τακτική του Βενιζέλου. Ενώ το περιβάλλον του προσπαθούσε με διαρροές να «κάψει» την υποψηφιότητα Παπαδήμου, γιατί «εναντιώθηκε στο κούρεμα του χρέους» και «γιατί είχε πρωταγωνιστήσει στη χαλκίδευση των στοιχείων για να μπούμε στην ΟΝΕ», όταν διεφάνη το αδιέξοδο με τους άλλους υποψηφίους, ο αντιπρόεδρος έκανε μια ακόμη πολιτική «κωλοτούμπα». Ισχυρίστηκε πως δεν είχε ποτέ κανένα πρόβλημα με τον κ. Παπαδήμο και «αποκάλυψε» ότι τον είχε εισηγηθεί ως υπουργό Οικονομικών τον προηγούμενο Ιούνιο, υπαινισσόμενος ότι ακριβώς λόγω της άρνησης Παπαδήμου εκείνος αναγκάστηκε να θυσιάσει το πολιτικό του μέλλον...
Στην κατάδειξη των πραγματικών σχεδίων του κ. Βενιζέλου συνέβαλε βέβαια και η έτερη ομάδα που διεκδικεί την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, η γνωστή τρόικα (Αννα Διαμαντοπούλου, Γ. Ραγκούσης, Ανδρ. Λοβέρδος). Οι δημόσιες δηλώσεις των δύο πρώτων ότι δεν θα αποδέχονταν να γίνουν υπουργοί-μαριονέτες σε μια κυβέρνηση που θα είχε πρωθυπουργό ένα πρόσωπο χωρίς διεθνές κύρος, εκ πρώτης όψεως αποδομούσαν τον επικρατέστερο εκείνη τη στιγμή Φίλιππο Πετσάλνικο. Στην ουσία, όμως, αναδείκνυαν δημοσίως την πολιτική συμπαιγνία των κ. Γ. Παπανδρέου και Ευ. Βενιζέλου, οι οποίοι, όπως διεφάνη, επεδίωξαν να μεταθέσουν τις διαφορές τους στο μέλλον, προωθώντας από κοινού την απονενοημένη «λύση» Πετσάλνικου...
Το αξιοσημείωτο είναι ότι ο τρίτος της ομάδας, κ. Ανδρ. Λοβέρδος, ακολούθησε μια εντελώς διαφορετική τακτική προδίδοντας ότι και η συνοχή της τρόικας ήδη δοκιμάζεται ενόψει της επόμενης μέρας στο ΠΑΣΟΚ. Εν αντιθέσει με την κ. Αννα Διαμαντοπούλου και τον κ. Γ. Ραγκούση, ο υπουργός Υγείας διεμήνυε ότι «λόγω της κρισιμότητας των στιγμών» θα συμμετάσχει σε οποιοδήποτε κυβερνητικό σχήμα, γεγονός που ερμηνεύθηκε ότι τα είχε «βρει» με τον κ. Βενιζέλο. Η ερμηνεία αυτή ωστόσο μάλλον δεν ευσταθεί, καθώς όλη την εβδομάδα «βενιζελικοί» βουλευτές απαξίωναν με διαρκείς διαρροές τους «ελιγμούς Λοβέρδου», γεγονός που οδήγησε σε ένα ραντεβού των δύο ανδρών την Παρασκευή, το οποίο απλώς αποκλιμάκωσε την ένταση μεταξύ τους.
Αν σε αυτά προστεθούν οι πληροφορίες ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου είναι πλέον εντελώς απρόβλεπτος αντιμετωπίζοντας με δυσπιστία ακόμη στενούς του συνεργάτες για τον ρόλο που (πιστεύει ότι) έπαιξαν στα τελευταία γεγονότα, αντιλαμβάνεται ότι η έκρηξη στο καζάνι του ΠΑΣΟΚ είναι θέμα χρόνου. Μένει μόνο να αποδειχθεί ποιος θα ανοίξει τη βαλβίδα...
από την Καθημερινή της Κυριακής
Του Κωνσταντινου Ζουλα
Στην κόψη του ξυραφιού βρίσκονται πλέον οι σχέσεις των «δελφίνων» του ΠΑΣΟΚ, παρά τη φαινομενική ηρεμία που επιχειρούν να μεταδώσουν τα «στρατόπεδα» όσων επιδιώκουν να πρωταγωνιστήσουν στις...
εξελίξεις της επόμενης μέρας. Σχέσεις που δοκιμάστηκαν ήδη ενόσω ο κ. Γ. Παπανδρέου έμοιαζε να προσπαθεί πάση θυσία να διατηρήσει τον έλεγχο της πρωθυπουργίας μη διστάζοντας να χρησιμοποιήσει ως όχημα ακόμη και τον πρόεδρο της Βουλής (και διαχρονικό του συνεργάτη) κ. Φίλ. Πετσάλνικο.
Κλειδί για όσα συνέβησαν και όσα μέλλει βέβαια να συμβούν είναι ο κ. Ευ. Βενιζέλος. Η προσωπική «στρατηγική» του άλλωστε, καίτοι ο ίδιος προσπάθησε να την κρύψει, αποκαλύφθηκε από μια αυθόρμητη απάντηση που έδωσε στην κ. Αννα Διαμαντοπούλου την Τρίτη και άκουσαν όλοι οι υπουργοί που κάθονταν δίπλα τους. Οταν η υπουργός Παιδείας τον ρώτησε «τι γίνεται με τον Λουκά Παπαδήμο», εκείνος φέρεται να της απάντησε με το γνωστό του υπεροπτικό ύφος «ουδείς ασχολείται με αυτό το θέμα», επιβεβαιώνοντας πλήρως ότι η δική του εισήγηση ήταν κατηγορηματικά αρνητική για το πρόσωπο του νέου πρωθυπουργού. Κάτι που επιβεβαιώθηκε περίτρανα την επόμενη μέρα, καθώς ο κ. Ευ. Βενιζέλος πρωταγωνίστησε και στην προσπάθεια να διαδεχθεί τον κ. Γ. Παπανδρέου τόσο ο κ. Απ. Κακλαμάνης, όσο και ο κ. Φίλ. Πετσάλνικος, όταν απερρίφθησαν από τον πρώην πρόεδρο της Βουλής οι όροι που του ετέθησαν. Ακόμη δε και την ύστατη στιγμή, τα ονόματα που ακούστηκαν ως υποψήφια να αναλάβουν την πρωθυπουργία (Βασ. Σκουρής, Ι. Κουκιάδης) ήταν εμφανώς προτάσεις του κ. Ευ. Βενιζέλου καθώς αμφότεροι είναι προσωπικοί του φίλοι. Γεγονός που έκανε τους πάντες να αντιληφθούν ότι ο αντιπρόεδρος επεδίωκε μέσω ενός «ελεγχόμενου πρωθυπουργού» και να μην εκτεθεί ο ίδιος σε αυτήν τη θέση, αλλά και να προετοιμάσει το έδαφος των επόμενων πολιτικών του κινήσεων.
Ετσι εξηγούνται, άλλωστε, και οι ακραίες αντιφάσεις στις οποίες υπέπεσε η τακτική του Βενιζέλου. Ενώ το περιβάλλον του προσπαθούσε με διαρροές να «κάψει» την υποψηφιότητα Παπαδήμου, γιατί «εναντιώθηκε στο κούρεμα του χρέους» και «γιατί είχε πρωταγωνιστήσει στη χαλκίδευση των στοιχείων για να μπούμε στην ΟΝΕ», όταν διεφάνη το αδιέξοδο με τους άλλους υποψηφίους, ο αντιπρόεδρος έκανε μια ακόμη πολιτική «κωλοτούμπα». Ισχυρίστηκε πως δεν είχε ποτέ κανένα πρόβλημα με τον κ. Παπαδήμο και «αποκάλυψε» ότι τον είχε εισηγηθεί ως υπουργό Οικονομικών τον προηγούμενο Ιούνιο, υπαινισσόμενος ότι ακριβώς λόγω της άρνησης Παπαδήμου εκείνος αναγκάστηκε να θυσιάσει το πολιτικό του μέλλον...
Στην κατάδειξη των πραγματικών σχεδίων του κ. Βενιζέλου συνέβαλε βέβαια και η έτερη ομάδα που διεκδικεί την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, η γνωστή τρόικα (Αννα Διαμαντοπούλου, Γ. Ραγκούσης, Ανδρ. Λοβέρδος). Οι δημόσιες δηλώσεις των δύο πρώτων ότι δεν θα αποδέχονταν να γίνουν υπουργοί-μαριονέτες σε μια κυβέρνηση που θα είχε πρωθυπουργό ένα πρόσωπο χωρίς διεθνές κύρος, εκ πρώτης όψεως αποδομούσαν τον επικρατέστερο εκείνη τη στιγμή Φίλιππο Πετσάλνικο. Στην ουσία, όμως, αναδείκνυαν δημοσίως την πολιτική συμπαιγνία των κ. Γ. Παπανδρέου και Ευ. Βενιζέλου, οι οποίοι, όπως διεφάνη, επεδίωξαν να μεταθέσουν τις διαφορές τους στο μέλλον, προωθώντας από κοινού την απονενοημένη «λύση» Πετσάλνικου...
Το αξιοσημείωτο είναι ότι ο τρίτος της ομάδας, κ. Ανδρ. Λοβέρδος, ακολούθησε μια εντελώς διαφορετική τακτική προδίδοντας ότι και η συνοχή της τρόικας ήδη δοκιμάζεται ενόψει της επόμενης μέρας στο ΠΑΣΟΚ. Εν αντιθέσει με την κ. Αννα Διαμαντοπούλου και τον κ. Γ. Ραγκούση, ο υπουργός Υγείας διεμήνυε ότι «λόγω της κρισιμότητας των στιγμών» θα συμμετάσχει σε οποιοδήποτε κυβερνητικό σχήμα, γεγονός που ερμηνεύθηκε ότι τα είχε «βρει» με τον κ. Βενιζέλο. Η ερμηνεία αυτή ωστόσο μάλλον δεν ευσταθεί, καθώς όλη την εβδομάδα «βενιζελικοί» βουλευτές απαξίωναν με διαρκείς διαρροές τους «ελιγμούς Λοβέρδου», γεγονός που οδήγησε σε ένα ραντεβού των δύο ανδρών την Παρασκευή, το οποίο απλώς αποκλιμάκωσε την ένταση μεταξύ τους.
Αν σε αυτά προστεθούν οι πληροφορίες ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου είναι πλέον εντελώς απρόβλεπτος αντιμετωπίζοντας με δυσπιστία ακόμη στενούς του συνεργάτες για τον ρόλο που (πιστεύει ότι) έπαιξαν στα τελευταία γεγονότα, αντιλαμβάνεται ότι η έκρηξη στο καζάνι του ΠΑΣΟΚ είναι θέμα χρόνου. Μένει μόνο να αποδειχθεί ποιος θα ανοίξει τη βαλβίδα...
από την Καθημερινή της Κυριακής