Ένας κύκλος κλείνει
Πεθαίνει απόψε πολιτικά ο Γιώργος Παπανδρέου
Δεν ξέρω τι θα πει στο σημερινό πολιτικό συμβούλιο. Το θέμα είναι πως αν πει κάτι που δεν αρέσει, σίγουρα σχεδόν κανείς δε θα το σεβαστεί. Όχι, δηλαδή, πως αν πει και κάτι αρεστό θα το σεβαστούν πολλοί...
Το Πα.Σο.Κ. είναι στην πιο δύσκολη και κρίσιμη φάση της ιστορίας του. Ούτε όταν πέθανε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ούτε όταν ανέλαβε την εξουσία ο Κώστας Καραμανλής τα πράγματα ήταν τόσο δύσκολα.
Ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν εκείνος που μιλούσε πολύ. Προσπαθούσε συνεχώς και συνεπώς να μας πείσει για έναν μονόδρομο χωρίς διαφυγή. Όταν πήρε την εξουσία στα χέρια του βρήκε έναν "οίκο ανοχής". Όμως, όπως και να 'χει, ένα τέτοιο σπίτι είναι κάμποσο επικερδές.
Με την είσοδο της χώρας στο ΔΝΤ, οι εργαζόμενοι στον "οίκο" αυτόν, έχασαν τα δικαιώματά τους. Επομένως, η επιχείρηση μίκρυνε, πήγε πίσω. Δεν τηρούσε καν τους κανόνες υγιεινής, αλλά και τους κανόνες εκείνους που επιτρέπουν σε μία "πόρνη" να έχει κάποια δικαιώματα και να απαιτεί σεβασμό.
Το χειρότερο, όμως, είναι άλλο. Όπως προείπα, τα "γαλάζια" παλικάρια παρέδωσαν ένα "χαμαιτυπείο". Όμως, ακόμα κι αυτό μπορεί να διορθωθεί, να ανπτυχθεί, να γίνει κερδοφόρο. Αντ' αυτού, ο κος Παπανδρέου έδωσε τα κλειδιά του μαγαζιού σε άλλους. Και ο ίδιος αρκέστηκε στο ρόλο της μεσήλικης κυράς που άμα τη εισόδω των πελατών προσφωνούσε την τιμή και το μενού ενός έρωτα αγοραίου.
