Κόμμα Πειρατών και στην Ελλάδα- Καιρός ήταν!!

της Αντιγόνης Ευστρατόγλου

Πέντε χρόνια μετά την ίδρυση του Σουηδικού Κόμματος των Πειρατών που κατόρθωσε να εκλέξει δύο ευρωβουλευτές και να κάνει ευρύτερα αποδεκτή την ανάγκη επαναπροσδιορισμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη βάση του ότι διάγουμε ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μας, ιδιωτικής και πολιτικής, σε ψηφιακό περιβάλλον, ετοιμάζεται να ιδρυθεί Κόμμα των Πειρατών και στη χώρα μας. 

Στην Ευρώπη μία σειρά χωρών διαθέτουν αντίστοιχα κόμματα, ενώ πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι στη Γερμανία τη στιγμή που οι κυβερνητικοί εταίροι της Μέρκελ κινούνται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα δημοτικότητας θέτοντας τη σταθερότητα της Κυβέρνησής της υπό σοβαρή αμφισβήτηση και ενώ στο σύνολό τους οι υπόλοιποι σχηματισμοί μένουν σταθεροί ή πέφτουν, το Κόμμα των Πειρατών καταγράφει σημαντική αύξηση 2% φτάνοντας στο 9%. 

Με 56 συνολικά κόμματα (21 εκ των οποίων είναι επίσημα αναγνωρισμένα), 15 βουλευτές και 194 δημοτικούς συμβούλους σε ολόκληρη την Ευρώπη και με την πολιτική συμμετοχή να μειώνεται διαρκώς, οι απανταχού πειρατές ελπίζουν ότι η φωνή τους μπορεί να δυναμώσει. 

Οι μισοί σχεδόν νέοι στην Ευρώπη, κάτω των 30 ετών, δεν έβρίσκαν ούτε ένα κόμμα να τους εκφράζει στις τελευταίες Ευρωεκλογές, ενώ στην Αμερική περιμένουν κατακόρυφη μείωση της συμμετοχής στις εκλογές του 2012. Η καλά ενορχηστρωμένη εκστρατεία του Obama, που εκμεταλλεύτηκε το διαδίκτυο για να κινητοποιήσει όσους συνήθως απείχαν από τις κάλπες δεν αναμένεται να έχει ανάλογο στις επερχόμενες εκλογές- η πραγματικότητα της πολιτικής του δένει, γράφουν τώρα οι αναλυτές, τα χέρια των επικοινωνιολόγων. 

Στο περιβάλλον αυτό οι υποσχέσεις των παραδοσιακών κομμάτων για καθολική αναμόρφωση των θεμελιωδών συστημάτων της οικονομίας, της υγείας, της εκπαίδευσης, πείθουν όλο και λιγότερους πολίτες. 

Η διεθνής εμπειρία έδωσε στη διάρκεια του 2011 το πλεονέκτημα σε σχηματισμούς που επικέντρωσαν σε συγκεκριμένα ζητήματα, άρρηκτα δεμένα με την καθημερινότητα των πολιτών. 


Έτσι γεννήθηκαν στη Γαλλία η κολεκτίβα "Μαύρη Πέμπτη", με στόχο τα υψηλά ενοίκια, το κίνημα "Επισφαλής Γενιά", ενάντια στην εκμετάλλευση των συμβασιούχων και η "Collectif 21 Avril", που χρησιμοποίησε τα social media για να εκθέσει τους τρόπους με τους οποίους ενισχύεται επικοινωνιακά η ακροδεξιά στη χώρα. 


Αλλά και οι εξεγέρσεις που έφεραν την Άνοιξη στις Αραβικές Χώρες, και άλλαξαν διά παντός την εικόνα των Ισραηλινών για την πολιτική συμμετοχή, είχαν σαν αφορμή το λάδι και τη ζάχαρη, τις αδικαιολόγητα φουσκωμένες τιμές του cottage cheese και των ενοικίων..

Το Κόμμα των Πειρατών, που πολύ λένε ότι είναι εξίσου περιορισμένο ως προς το πρόγραμμά του, αρνείται, σύμφωνα με το καταστατικό του, να αυτοπροσδιοριστεί σε σχέση με τον άξονα αριστερά-κέντρο-δεξιά. Δέχεται την Διακήρυξη της Upsala, όπως τα ανάλογα κόμματα σε όλη την Ευρώπη, και επικεντρώνει σε θέματα οργάνωσης της ψηφιακής ζωής. 

Μεταξύ άλλων τη δυνατότητα καθολικής συμμετοχής των πολιτών στη λήψη αποφάσεων μέσω διαδικασιών άμεσης δημοκρατίας, που η δικτύωση επιτρέπει, την προώθηση της διαφάνειας σε όλα τα επίπεδα της Δημόσιας Διοίκησης, το σεβασμό του ιδιωτικού απορρήτου, την αποτροπή κάθε είδους λογοκρισίας στο Διαδίκτυο και την τροποποίηση της νομοθεσίας που αφορά την πνευματική ιδιοκτησία και τις πατέντες (η τελευταία επηρεάζει μεταξύ άλλων τις δημόσιες δαπάνες για τα φάρμακα..)

Τα ζητήματα αυτά μπορεί να μην φαίνονται άμεσα συνδεδεμένα με τα μείζονα κοινωνικά προβλήματα που μας απασχολούν- την οικονομική κρίση, την ανεργία, την αποσάρθρωση του συστήματος υγείας, την εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα.. 

Είναι, όμως, άρρηκτα συνδεδεμένα με μία σειρά άλλων φαινομένων, όπως η άνευ προηγουμένου συγκέντρωση δύναμης στα χέρια μίας δεκάδας μεντιακών οργανισμών και ακόμα λιγότερων πολιτιστικών επιχειρήσεων, που επιμένουμε μάταια να κατανοούμε, τώρα που το ένα μετά το άλλο έφτασαν να καταρρέουν, σε σχέση με τις ευθύνες των προσώπων. 

Πέρα από αυτές υπάρχει ένα σύστημα που επιτρέπει στην εξουσία, οικονομική και συμβολική, να συγκεντρώνεται. Το θεσμικό πλαίσιο γύρω από τα πνευματικά δικαιώματα, όπως πολύ συχνά το έχει εξηγήσει μεταξύ άλλων θεωρητικών ο Νίκος Σμυρναίος εδώ, αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του συστήματος αυτού- που συνήθως προσπερνάμε. 


Καλωσορίζουμε, λοιπόν, το νέο Κόμμα των Πειρατών που ετοιμάζεται χωρίς να περιμένουμε από αυτό όλες τις λύσεις. 
Τα ψηφιακά δικαιώματα είναι σαν τη δημοκρατία, με τον τρόπο που την είδε στο κλασικό της έργο ("Το δημοκρατικό Παράδοξο") η Mouffe:  Υπάρχουν εφόσον διεκδικούνται..