Ο Κολοκοτρώνης και φέτος βροντοφώναξε ΟΧΙ!!

 Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την χώρα σου όπως την θέλεις,τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς..μην την εξευτελίζεις.
                                                                  της Αγγελικής Χρήστου


Αναμενόμενη τελικά η έκβαση της παρέλασης...

Κόσμος να διαμαρτύρεται, αστυνομία μαζεμένη, πολιτικοί που φοβούνται να σταθούν στην εξέδρα των επισήμων…Είχε γίνει άλλωστε γνωστό εδώ και μέρες ότι η φετινή παρέλαση δεν θα θύμιζε σε τίποτα τις κλασσικές παρελάσεις που κάθε χρόνο παρακολουθούσαμε  και σκοπό είχαν έστω και με αυτόν τον τρόπο να τιμήσουν την ημέρα αυτή του βροντερού ΟΧΙ και που γονείς έβρισκαν την ευκαιρία να θαυμάσουν τα «καμάρια» τους και να σταθούν υπερήφανοι που οι μαθητές της χώρας μας έστω και με αυτό τον τρόπο δείχνουν να τιμούν την πατρίδα και τα ιδανικά…

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια όπως και να το κάνουμε, οι παρελάσεις δεν ήταν πια και το πιο must event της πόλης. Είναι αλήθεια πως αν δεν είχες κάποιο άμεσα κοντινό σου πρόσωπο να παρελαύνει, σαφώς και δεν θεωρούσες απαραίτητη την παρουσία σου εκεί. Απλά, ίσως και να σου άρεσε να κάνεις αργότερα βόλτα στα κεντρικά σημεία της πόλης όπου και θα μαζεύονταν οι μαθητές και θα γέμιζαν τις πιο in καφετέριες .

Θα ξεχάσουμε το γεγονός πως όταν ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι τους μαθητές «τι γιορτάζουμε την 28^η Οκτωβρίου» απαντούσαν το «ΟΧΙ που είπε ο Κολοκοτρώνης στους Ιταλούς?» και ότι κάπου εκεί βρίσκονταν ο Καραισκάκης και η Μπουμπουλίνα και κρατούσαν τα μπόσικα?

Και ενώ οι γονείς πήγαιναν υπερήφανοι να παρακολουθήσουν την παρέλαση κυρίως για το  γεγονός ότι συμμετείχε σε αυτή και το παιδί τους, είχαν ξεχάσει από πριν να θυμίσουν ή καλύτερα να μάθουν στο παιδί τους τον λόγο που «αναγκάζονται» να παρευρίσκονται σε αυτό το «βαρετό» γεγονός.
Γιατί «αναγκάζονται» να μάθουν το βήμα της παρέλασης και υπάρχουν κυρώσεις όταν δεν παρευρίσκονται σε αυτήν, γιατί φοράνε μπλε και άσπρη στολή προκειμένου να μπορέσουν να παρελάσουν, γιατί ο κόσμος περιμένει πως και πώς να τους δει να παρελαύνουν και γιατί για ορισμένους το γεγονός της παρέλασης είναι το μόνο που έχει απομείνει για να τους θυμίζει τι έζησε την 28^η Οκτωβρίου του ΄40 το Ελληνικό έθνος.

Αντί για αυτό όμως, αυτοί οι ίδιοι οι γονείς που ξέχασαν να μεταφέρουν στο παιδί τους τις ελληνικές αξίες,  τα ελληνικά ήθη και έθιμα και το πιο σημαντικό, την ελληνική ιστορία αυτοί οι ίδιοι κατεβαίνουν τη συγκεκριμένη μέρα για να γιουχάρουν, να πετάξουν αυγά και να διαμαρτυρηθούν για την κατάσταση της χώρας που έφτασε ως εδώ, για το ξεπούλημα της Ελλάδας και να φωνάξουν ότι «δεν πάει άλλο»…

Με αποτέλεσμα τα παιδιά σαφώς να γίνονται θεατές ενός οξύμωρου σχήματος με πρωταγωνιστές τους ίδιους τους γονείς…

Να βλέπουν κάποια από τα κόμματα , που τα συγκεκριμένα μέχρι πριν φώναζαν κατά των παρελάσεων, να προτρέπουν τον κόσμο να μετατρέψει αυτό το «σημαντικό θεσμό» σε λαϊκή συνέλευση για να διαμαρτυρηθούν για τα αντιλαϊκά μέτρα της Κυβέρνησης…

Να παρακολουθούν τους μεγαλύτερους να προτρέπει ο ένας τον άλλον προκειμένου να καταφέρουν με επιτυχία να διαλύσουν έναν από τους ελάχιστους θεσμούς που κρατάνε έστω και με αυτόν τον τρόπο ακόμα ζωντανό και ενωμένο το ελληνικό έθνος…

Φοβάμαι και τρέμω τη στιγμή που η οποιαδήποτε Κυβέρνηση θα φτάσει στο σημείο να «αναγκαστεί» να καταργήσει τις παρελάσεις με την προφανή δικαιολογία να αποφεύγονται τέτοιου είδους συγκεντρώσεις σαν τη σημερινή που σκοπό έχουν να διαταράξουν τους θεσμούς του δημοκρατικού πολιτεύματος κτλ κτλ….

Αν μπεις στη διαδικασία να το καλοσκεφτείς, μπερδεύεσαι…

Το πιο επικίνδυνο όμως είναι ότι μπερδεύονται οι νέοι…

Εγώ απλά αναφέρω τον προβληματισμό μου..

Υ.Γ.1) Στη συγκεκριμένη φάση δεν βρίσκω το λόγο να μπω στη διαδικασία να σχολιάσω το γεγονός για το αν η παρέλαση είναι κατάλοιπο ενός μιλιταριστικού καθεστώτος ή αν απλά είναι μια κίνηση προκειμένου να τιμήσουμε την Πατρίδα Αυτό θα το μπορούσαμε να το συζητήσουμε υπό φυσιολογικές συνθήκες…

Υ. Γ 2) Παραθέτω απόσπασμα από φετινή συνέντευξη μαθητών που κάποιος δημοσιογράφος τους ρωτά την γνώμη τους για τον θεσμό της παρέλασης:

 «Η Μαρία και ο Νίκος πηγαίνουν στη Γ΄ Λυκείου σε σχολείο της δυτικής Θεσσαλονίκης

Έχετε παρελάσει ποτέ σας;
Nίκος: Ναι, παλιά έχω παρελάσει, αλλά τώρα που το σκέφτομαι σου λέω ότι ήταν μεγάλη βλακεία μου. Όμως ήμουν πολύ μικρός και δεν είχα συνειδητοποιήσει τι παίζεται στην κοινωνία. Μάλλον πήγαινα για να χάνω μαθήματα στις πρόβες.
Μαρία: Κι εγώ έχω παρελάσει αναγκαστικά, όμως δε θυμάμαι να ένιωσα αυτό που λένε εθνική περηφάνια και μεγαλείο.
Τώρα θα παρελαύνατε;
Ν.: Τώρα που είμαι 18 χρονών και έχω πέντε βασικούς λόγους ενάντια στις παρελάσεις, σίγουρα όχι. Όμως είναι λίγο δύσκολο για τον καθένα να μπορεί να έχει τα δικά μου «πιστεύω». Οι περισσότεροι δεν το ψάχνουν καθόλου, υπάρχουν όμως και τα «εθνίκια» που θέλουν να κάνουν παρελάσεις, που γουστάρουν και καμαρώνουν να μπαίνουν στη γραμμή.
Τι είναι τα «εθνίκια;
Ν.: Είναι και εθνικιστές και καθίκια μαζί.
Μ.: Και εγώ τώρα δεν θα συμμετείχα σε καμία σχολική παρέλαση. Έχω όμως πολλούς γνωστούς μου που κάνουν συστηματικά παρελάσεις και είναι και ευχαριστημένοι από πάνω. Κυρίως οι καλοί μαθητές θέλουν να κάνουν παρέλαση για να κρατήσουν τη σημαία και να γίνουν παραστάτες. Τους το έχουν περάσει αυτό από το σπίτι, δηλαδή ότι η σημαία είναι κάτι σαν έπαινος, και είναι δύσκολο να σκεφτούν διαφορετικά από μόνοι τους.
Ποιοι είναι οι βασικότεροι λόγοι εξαιτίας των οποίων είστε αντίθετοι στις μαθητικές παρελάσεις;
Ν.: Εμένα που την σπάει αυτή η ομοιομορφία που υπάρχει στις παρελάσεις. Τα ίδια ρούχα, το ίδιο περπάτημα, οι ίδιοι χαιρετισμοί. Και από δίπλα όλοι αυτοί οι ηλίθιοι που χειροκροτάνε τα βλαστάρια τους κουνώντας σημαιάκια. Όλο αυτό το πανηγύρι είναι στημένο, και δεν γουστάρω να είμαι μέρος του.
Γιατί είναι στημένο και από ποιους;
Ν.: Είναι στημένο από την εξουσία και τα αφεντικά, για να σε φτιάξουν όπως εκείνοι σε θέλουν, χωρίς άποψη και γνώμη. Μετά το σχολείο θα σε στείλουν στον στρατό, μετά στην παραγωγή, μετά στην οικογένεια. Μια ζωή να κάνεις βήματα σημειωτόν σαν στρατιωτάκι και να σκύβεις το κεφάλι σου. Οι παρελάσεις δεν είναι μια αθώα φάση, κατά βάθος σε ετοιμάζουν για την μελλοντική σου εκμετάλλευση.
Μ.: Για μένα ο βασικότερος λόγος, είναι ότι η παρέλαση δεν με κάνει να νοιώθω πιο πολύ υπερήφανη εθνικά, όπως θέλουν να μας περάσουν. Ξέρω καλά την ιστορία μας, αλλά η παρέλαση δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσεις τους προγόνους σου. Θα μπορούσε σε κάθε επέτειο να κάναμε κάποια σχολική εκδήλωση, που θα είχε διαφορετικό περιεχόμενο.»