Ανοίκεια επίθεση Μανδραβέλη στην ακαδημαϊκή κοινότητα

Ακόμη ένα λιβελογράφημα, από τα πολλά εναντίον όλων των κοινωνικών – εργασιακών ομάδων (πλην των ισχυρών), φιλοξενήθηκε στης σελίδες της Καθημερινής.

«Δράστης», ο γνωστός Πάσχος Μανδραβέλης, ο οποίος όταν δεν επιδίδεται στην παραχάραξη στοιχείων (προκειμένου η πραγματικότητα να ανταποκρίνεται στις απόψεις του) στοχοποιεί το Δημόσιο Πανεπιστήμιο με λάσπη στον ανεμιστήρα.

Για το Μανδραβέλη, η κατάργηση του αυτοδιοίκητου των Πανεπιστημίων και ο διορισμός manager χωρίς δημοκρατικές διαδικασίες, ήταν η «μεγάλη μεταρρύθμιση» των τελευταίων ετών. Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε υπαναχώρηση από το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου (το οποίο είχε προκαλέσει την καθολική αντίδραση της Πανεπιστημιακής Κοινότητας) αποτελεί νίκη της «συντεχνίας» των Καθηγητών και των «φοιτητικών γκρουπούσκουλων».

Με φρασεολογία καφενόβιου που δεν έχει περάσει ούτε απ’ έξω από Ακαδημαϊκό Ίδρυμα, ο Μανδραβέλης, κατηγορεί συλλήβδην τους Πανεπιστημιακούς για «ανομία», «υπερβολικά προνόμια», τους φοιτητές ως «γκρουπούσκουλα» και «φοιτητοπατέρες» και τα Πανεπιστήμια ως άχρηστα διεθνώς  («δε τα γνωρίζει κανείς»).

Υπερτονίζει, με άθλιες γενικεύσεις, τις παθογένειες (που οφείλονται εν πολλοίς στα κόμματα που θεωρεί ο ίδιος «υπεύθυνες δυνάμεις») του Πανεπιστημίου για να απαξιώσει συνολικά το ερευνητικό και διδακτικό έργο που μέσα σε συνθήκες πρωτοφανούς υποχρηματοδότησης (κουβέντα από τον πολυμαθή Πάσχο) επιτελούν οι ακαδημαϊκοί παράγοντες.

Οι κατηγορίες για «συναλλαγές» έρχονται, ως  πάγια τακτική δυσφήμησης των πάντων, σαν μία ακόμη ατεκμηρίωτη κατηγορία που σηκώνει ακόμα και τη νομική αντίδραση του Πανεπιστημιακού κόσμου.

Οι φανατικοί πολέμιοι του Δημόσιου Πανεπιστημίου, πριν συνεχίσουν τους ύμνους για τη Διαμαντοπούλου και τη λασπολογία για τους Πρυτάνεις, ας δουν που οδήγησε το μοντέλο που προκρίνουν τα Πανεπιστήμια του εξωτερικού, πόσα δίδακτρα πληρώνουν οι φοιτητές, και τι θέση έχουν οι ανθρωπιστικές σπουδές στα Πανεπιστήμια της Αγοράς…