Ο πρόεδρος που σιωπά εντεταλμένα

του Γιάννη Λέκκα

Σήμερα παρακολουθήσαμε όλοι, είτε ως τηλεθεατές, είτε ως αυτόπτες μάρτυρες, ένα μωσαϊκό ανθρώπων να κατακλύζει τις παρελάσεις των μεγάλων πόλεων και να διαμαρτύρεται για τον πόνο που του έχουν προκαλέσει τα κυβερνητικά μέτρα.

Ο κόσμος που βρίσκεται σήμερα στα όρια της εξαθλίωσης και είναι αντιμέτωπος με το φάσμα της φτώχειας, έχει κάθε δικαιολογία να μην ανέχεται τις τραγικές παράτες που λάμβαναν χώρα ανά την Ελλάδα. Όταν πεινάς, δεν ενδιαφέρεσαι για κοινωνικές εκδηλώσεις και φανταχτερές παρελάσεις.

Εσείς όμως κ. διορισμένε πρόεδρε της δημοκρατίας μας, που αν δε σας έβγαζε από το χρονοντούλαπο της ιστορίας ο κ. Καραμανλής, θα ήσασταν πολιτικά τελειωμένος, είχατε το καθήκον να προασπίσετε αυτό το λαό όσο η κυβέρνηση αφαιρούσε ένα - ένα τα κοινωνικά κεκτημένα του. Είχατε το συνταγματικό δικαίωμα να διαλύσετε αυτή την κυβέρνηση που δεν απηχεί της λαϊκής πλειοψηφίας και που υπέγραψε τη μερική κατάλυση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στο μνημόνιο 1. Είχατε το δικαίωμα να παρέμβετε σε αυτή κρίσιμη συγκυρία που ζούμε. Παρόλα αυτά κ. Παπούλια, μείνατε σιωπηλός αφήνοντάς μας στην τύχη μας.

Αλλά βέβαια κ. Παπούλια, εσείς τι θυμάστε σήμερα από τη μιζέρια, τη φτώχεια και την ανεργία που μαστίζει πλέον ένα σωρό έλληνες και που τείνει να γίνει θηλιά στο λαιμό οικογενειών; Παίρνετε τον ωραίο σας μισθό που είναι ανάλογος και του μισθού του πλανητάρχη, δεν εκτελείτε το καθήκον σας για την προάσπιση του ελληνικού λαού και συνεχίζετε απρόσκοπτα να σιωπάτε εντεταλμένα

 «Άξιος» ο μισθός σας!