Η πραγματική δημόσια θεματολογία
του Μιχάλη ΤαστσόγλουΝέα κυβέρνηση. Όλοι σπεύδουν να οριοθετήσουν τους στόχους της. Στόχοι μεγάλοι αναμφίβολα. Όμως πίσω από όλα αυτά και τη στατιστική τους, υπάρχει μία κοινωνία. Μία κοινωνία που δε διαπραγματεύεται, αλλά βιώνει.
Χειμωνιάζει και ο αναβρασμός του καλοκαιριού (Αγανακτισμένοι) και του φθινοπώρου (πολιτικές εξελίξεις) – δείχνει να – καταλαγιάζει. Το αποτέλεσμα, όμως, ποιο είναι; Τίποτα παραπάνω από τις συνέπειες όσων προκάλεσαν τον αναβρασμό. Η ελληνική κοινωνία είναι πουριτανή. Δεν είναι έτοιμη να υιοθετήσει - έστω και ιδεολογικές - επαναστάσεις. Κι αυτό αποδείχθηκε. Η πλειοψηφία συνεχίζει να πιστεύει πως μόνο το Πα.Σο.Κ. και η Νέα Δημοκρατία μπορούν να κυβερνήσουν και πως τα κόμματα της αριστεράς είναι απαρχαιωμένα, μιλούν ξύλινα κτλ. κάτι που αποδεικνύει πως ο μακαρθισμός όχι μόνο έπιασε τόπο, αλλά και ρίζωσε μέσα στη νοοτροπία των Ελλήνων.
Άλλαξε η κυβέρνηση (;) και η νέα θα επιδοθεί στη διευθέτηση των αριθμών, ως είθισται. Τα cds και τα spreads θα επανέλθουν δριμύτερα στην ατζέντα των ΜΜΕ και της πολιτικής, μα και πάλι θα είναι ακατανόητα και ως εκ τούτου δε θα εισέλθουν στην ατζέντα, ή θεματολογία αν προτιμάτε, της κοινής γνώμης. Οι συζητήσεις των ανθρώπων έχουν άλλη υφή. Βλέπετε, η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας ζει ακόμα μέσα σε αυτήν και πιάνει το σφυγμό της. Ας μη γελιόμαστε, η αναλογία αυτή δεν έχει καμία σχέση με την αναλογία στα έδρανα της Βουλής. Οι περισσότεροι των νομοθετούντων εδώ και χρόνια έχουν πάψει να ζουν ως απλοί άνθρωποι. Και δεν τους κατηγορώ. Όλοι θα θέλαμε να είμαστε στη θέση τους.
Σε πολλά μου γραπτά που αφορούν εξελίξεις στην πολιτική, συνηθίζω να παραθέτω σε τελίτσες τους στόχους που έθεσαν, ή τα κυριότερα όσων πρόσωπα της πολιτικής είπαν. Όμως, υπάρχουν πάντα οι συζητήσεις των απλών πολιτών που είναι και οι άμεσα θιγόμενοι της υπόθεσης. Ας δούμε λοιπόν τι περιλαμβάνει η θεματολογία μίας συνηθισμένης οικογένειας:
· την αδυναμία αγοράς πετρελαίου θέρμανσης
· την υπερβολική επιβάρυνσή τους από τη φορολόγηση ανά τετραγωνικό μέσω ΔΕΗ
· τα πολλά χρήματα που χρειάζονται για τα τέλη κυκλοφορίας των οχημάτων
· τη μείωση των συντάξεων δικών τους προσώπων
· την ανάγκη εύρεσης εργασίας από τον «άνεργο του σπιτιού»
· τις λιτές και δύσκολες «γιορτές» που έρχονται σε λίγες μέρες
· το δάνειο που δυσκολεύονται να αποπληρώσουν
· τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η επιχείρηση που έχουν (αν έχουν)
· τους φόβους τους μήπως και απολυθούν
Νομίζω πως αυτά είναι τα θέματα που πρέπει να λυθούν άμεσα. Όλα τα άλλα είναι για λίγους. Οι πολλοί δε μπορούν να ασχοληθούν με αυτά. Και δεν τα ξέρουν, αλλά δεν έχουν και τη δύναμη αυτή τη στιγμή να τα μάθουν.
