Δύναμη ψυχής και μία ελπίδα που μάλλον δεν πεθαίνει ποτέ
Η Γουάτι βρήκε την οικογένειά της
Εφτά χρόνια μετά το φονικό τσουνάμι του 2004 στην Ινδονησία, μία έφηβη 15 ετών επέστρεψε στην οικογένειά της. Η οικογένεια πίστευε ότι το οκτάχρονο τότε κορίτσι ήταν άλλο ένα από τα 230.000 θύματα της φυσικής καταστροφής που συγκλόνισε ολόκληρο τον κόσμο.
Ήταν τέτοιες μέρες. 26 Δεκεμβρίου του 2004. Ένας φοβερός σεισμός μεγέθους 9.3 ρίχτερ έπληξε την Ινδονησία. Όμως, η καταστροφή δεν έμεινε εκεί. Ο σεισμός προκάλεσε τσουνάμι που σάρωσε τη χώρα των 18.000 νήσων. 230.000 άνθρωποι έπεσαν θύματα της φύσης.
Σε ένα χωριό, η μικρή Γουάτι ήταν ανέμεσα στις χιλιάδες των αγνοουμένων. Η μητέρα της την αναζήτησε, αλλά φευ. Εγκατέλειψε την προσπάθειά της λίγους μήνες μετά, καθώς πίστευε ότι η οκτώ ετών κόρη της είχε χάσει τη ζωή της.
Και τελικά, μετά από μία Οδύσσεια επτά ετών, η έφηβη σήμερα Γουάτι παρουσιάστηκε στην οικογένειά της. Βέβαια, δεν ήταν μόνο τα κύματα που είχε να αντιμετωπίσει. Μία γυναίκα την είχε περιμαζέψει και την ανάγκαζε να ζητιανεύει.
Η νεαρή θυμόταν μόνο το όνομα του παππού της, ο οποίος σε ρόλο Εύμαιου έτρεξε στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Και την πήγε στη μήτέρα της. Η Γιουσνιντάρ, η μητέρα, αναγνώρισε την κόρη της από κάποια σημάδια που είχε από τη γέννα της, όπως η Ευρύκλεια τον Οδυσσέα.
