Από την υποτίμηση στην αναγέννηση

του Νίκου Ξυδάκη

H περασμένη εβδομάδα άφησε αποκαΐδια αβεβαιότητας, φόβου και μανιοκατάθλιψης πάνω στη χώρα.

Παρά την επεισοδιακή υπερψήφιση του αιματηρού Μνημονίου ΙΙ από τη Βουλή, παρά τη σφοδρή αντίδραση του απεγνωσμένου πληθυσμού, παρά την αποδοχή τεράστιων θυσιών και την υποθήκευση του μέλλοντος, εκ μέρους των Ελλήνων, είδαμε τους βόρειους εταίρους μας, Ολλανδούς, Φινλανδούς και, κυρίως, Γερμανούς να αναθεωρούν τα συμφωνηθέντα, να θέτουν νέους δυσβάστακτους όρους, να αμφισβητούν την πολιτειακή επάρκεια της Ελλάδος, να καταφεύγουν σε ήκιστα διπλωματικούς χαρακτηρισμούς, σχεδόν ιταμούς.

Η αφόρητη πίεση εις βάρος της Ελλάδος προκαλεί αντιδράσεις, όχι μόνο εκ μέρους των πιεζόμενων Ελλήνων, αλλά και εκ μέρους τρίτων, που βλέπουν με ανησυχία τις διεθνείς επιπτώσεις από την πολιτική και οικονομική κακομεταχείριση της μικρής ευρωπαϊκής χώρας με το μεγάλο όνομα και το μεγάλο χρέος. Το κλίμα φαίνεται να μεταστρέφεται. Το νέο δάνειο, το «κούρεμα», και το συνεπαγόμενο σκληρό Μνημόνιο θα συμφωνηθούν. Αρκούν όμως για τη διάσωση και ανόρθωση της Ελλάδας; Αρκούν για να σβήσουν τη φωτιά που σιγοκαίει την Ευρωζώνη; Αυτά είναι τα ερωτήματα επί της ουσίας, και η μέχρι τώρα εμπειρία από το Μνημόνιο Ι δεν είναι ενθαρρυντική για την αποτελεσματικότητα της εσωτερικής υποτίμησης που εφαρμόζεται.

Συν ένα παρεπόμενο ερώτημα: Ποια στάση θα τηρήσει η Γερμανία στο εξής, εφόσον εγκριθεί το Μνημόνιο ΙΙ; Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ήδη ότι στους σχεδιασμούς των Γερμανών περιέχεται το ενδεχόμενο να πιεστεί η Ελλάδα τόσο ώστε να γίνει η ζωή αφόρητη και να ζητήσει μόνη της να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη.

Ποιες είναι οι επιλογές της Ελλάδας; Μια μείζονα επιλογή την έχει πράξει ήδη: Εφαρμόζει βίαιη υποτίμηση εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων, μαζί με δραστικές περικοπές των κρατικών δαπανών. Δηλαδή, θυσίες. Oι θυσίες όμως, όσες ήδη έχουν γίνει και οι πολλές που έρχονται, δεν θα είναι αρκετές, εφόσον δεν συνοδευτούν άμεσα από επανίδρυση του κράτους και αναπροσανατολισμό της παραγωγής. Δίκαιο και αποτελεσματικό κράτος. Φαντασία και πείσμα στην παραγωγή. Σε αυτά οφείλουν επειγόντως να δώσουν όλες τις δυνάμεις τους οι Ελληνες, αφού πρώτα πιστέψουν στους εαυτούς τους. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η ανάπτυξη της Ελλάδας, την επόμενη κρίσιμη πενταετία, μπορεί να φτάσει το 8%, ακριβώς λόγω του αποθέματος ανεκμετάλλευτων δυνατοτήτων. Σύμφωνα επίσης με τον καθηγητή του Χάρβαρντ Ricardo Hausmann, ειδικό στα οικονομικά της ανάπτυξης, η Ελλάδα τεκμηριωμένα κατατάσσεται «δεύτερη παγκοσμίως, μετά την Ινδία, στην ευκολία με την οποία θα μπορούσε να αρχίσει να εξάγει πιο σύνθετα προϊόντα» («Κ», 12.2.2012). Αυτές οι ενδείξεις μπορούν να γίνουν φάροι ελπίδας για τους φοβισμένους Ελληνες. Ας τους δούμε, ο χρόνος τρέχει.

πηγή: Καθημερινή, Τρίτη, 21/02/12