Στενό βαθύ και θλιβερό...

του Μιχάλη Ταστσόγλου

Και κανείς δεν ξέρει που οδηγεί

Μιλάει αυτήν την ώρα ο Γιώργος Παπανδρέου. Και για πρώτη φορά μιλάει σε ύφος έντονο. "Γελοία η περί επιτρόπου πρόταση" είπε. Αφού, λοιπόν, περάσανε δύο χρόνια που οι τακτικές του τον έκαναν "Yes, man", ή αλλιώς παιδί των θελημάτων, αφού οι δημοσκοπήσεις προμηνύουν ένα Πα.Σο.Κ. εκτός εξουσίας κι αφού οι σύντροφοί του τον αποκηρύττουν ανεβαίνει στο βήμα και τα "χώνει" θρασύδειλα.







Τα δικαιώματά μας έχουν γίνει διηγήματα να κλαις, ο "άνεργος του σπιτιού" εξελίσσεται σε "εργαζόμενο του σπιτιού" και όλοι οι πολιτικοί εκτελούν εντολές λόγω των υπογραφών που εκείνος έβαλε μη μπορώντας να ασκήσουν τα καθήκοντά τους παρά μόνο βάσει όσων επιτάσσει η Τρόικα. Επιδεικνύει θράσος ληστή και μπαίνει κι αυτός στον ένδοξο προεκλογικό αγώνα, όπως ο Χρυσοχοΐδης, ο Λοβέρδος και λοιποί Πόντιοι Πιλάτοι.

Ο αυτοαποκαλούμενος σωτήρας (πάλι καλά που παρέλειψε το "Υιός Θεού Μονογενής") συνεχίζει να προκαλεί το κοινό αίσθημα ευρισκόμενος εκτός τόπου και χρόνου. Καυτηριάζει φαινομενικά τις εποπτείες, αλλά είναι εκείνος που έφερε κάθε λογής επόπτες και τους έδωσε εξουσία.

Οι κάτοικοι της χώρας πασχίζουν να διατηρήσουν ένα βιοτικό επίπεδο αξιοπρεπές, κάποιοι από αυτούς την εγκαταλείπουν ψάχνοντας Ήλιο σε άλλες χώρες ή στις χώρες καταγωγής τους κι ο κύριος Παπανδρέου τα λέει σταράτα.

Αλήθεια, γύρω στα τέλη του Οκτώβρη, στο Eurogroup με τέτοιον τρόπο μιλούσε;

Υ.Γ. Εννοείται ότι τέτοιες σκέψεις και αποφάσεις (περί επιτρόπων) είναι κατακριτέες. Όμω,ς αφενός ήδη εφαρμόζονται ανεπίσημα κι αφετέρου ο τελευταίος που δικαιούται να ομιλεί είναι ο Γιώργος Παπανδρέου ο μικρός.