Επόμενος σταθμός: «Στρατηγική της έντασης» (;).

           

Με αφορμή τον ενεργοποιημένο εκρηκτικό μηχανισμό που βρέθηκε στο Μετρό του Αιγάλεω, αξίζει να «διαβάσουμε» ένα κομμάτι της μεταπολεμικής ιταλικής ιστορίας, κρατώντας την απαραίτητη απόσταση από αναγωγισμούς και απλουστευτικούς συσχετισμούς.

Ο λόγος για την περίοδο που «ξεκίνησε» με την τυφλή βομβιστική επίθεση στην Αγροτική Τράπεζα της Piazza Fontana στο Μιλάνο, την 12^η Δεκεμβρίου 1969, με 16 νεκρούς και 88 τραυματίες. Παρά την προσπάθεια των κρατικών μηχανισμών να αποδώσουν την επίθεση σε αναρχικούς και ακροαριστερούς κύκλους (αμέσως έγιναν πολυάριθμες συλλήψεις αναρχικών), αργότερα αποκαλύφθηκε ότι αυτή η ενέργεια, όπως και αντίστοιχες που διεπράχθησαν στη συνέχεια, εντάσσονταν στη «Στρατηγική της έντασης», που ακολούθησαν οι ιταλικές μυστικές υπηρεσίες σε συνεργασία με φασιστικές ομάδες, υπό την καθοδήγηση του κράτους. Επρόκειτο για προσπάθεια (άκρως επιτυχημένη) όξυνσης της κοινωνικής έντασης με στόχο την κάμψη του κινήματος (απεργίες, αυτομείωση τιμών, καταλήψεις στέγης και στεκιών) που είχε αναπτυχθεί το προηγούμενο διάστημα συνοδευόμενο από  ισχυροποίηση της Αριστεράς.

Το καθεστώς επέλεξε την κλιμάκωση της έντασης σε ένα πεδίο (αυτό των όπλων) που είχε την υπεροπλία και ένα μέρος όσων δρούσαν αντιπαραθετικά (Ερυθρές Ταξιαρχίες) «φρόντισαν» να δικαιώσουν αυτή του την στρατηγική (ακολουθώντας την). Το μαζικό κίνημα  ήταν ο μεγάλος  ηττημένος των «Μολυβένιων Χρόνων», αφού ο φόβος και η τρομοκρατία υπονομεύουν τη μαζική δράση και τη συλλογική οργάνωση. Οι άδικες διώξεις πολλών αναρχικών συμπληρώνουν το σκοτεινό παζλ. Πιο γνωστό περιστατικό, η (ατιμώρητη και ανεχνίαστη) δολοφονία του σιδηροδρομικού  εργάτη Τζουζέπε Πινέλι, για την οποία ο Ντάριο Φο έγραψε τον «Τυχαίο θάνατο ενός αναρχικού».

Ένα στοιχείο που συνδέει τον εκρηκτικό μηχανισμό στο συρμό του Μετρό με την περίοδο που εν συντομία παραθέσαμε, είναι ο απροειδοποίητος (χωρίς προειδοποιητικό τηλεφώνημα προκειμένου να προστατευθούν οι επιβάτες) και τυφλός (χωρίς αναγνωρισμένο στόχο) χαρακτήρας που δε συνάδει με τα χτυπήματα των τρομοκρατικών οργανώσεων που έχουμε γνωρίσει στην Ελλάδα. Αντίθετα, μας φέρνει στο μυαλό ένα δολοφονικό χτύπημα που έλαβε χώρα πριν 3 ακριβώς χρόνια από αγνώστους στο Στέκι μεταναστών στα Εξάρχεια. Σκοτεινοί και μυστήριοι καιροί….

Διαβάστε το εμπεριστατωμένο κείμενο του ΙΟΥ της Ελευθεροτυπίας που συνδέει το περιστατικό στα Εξάρχεια με τα ιταλικά "μολυβένια χρόνια".