Σημειολογώντας την Ελλάδα της συντεχνίας, του βολέματος και της "ντόπας"

Αν τα ψηφοδέλτια Επικρατείας μίας παράταξης, και κυρίως οι επικεφαλής αυτών, αποτελούν την βιτρίνα της καλής τους εικόνας προς τον κόσμο, τότε Βενιζέλος και Σαμαράς απέτυχαν ξανά και σε επίπεδο σημειολογίας και σε επίπεδο εντυπώσεων.
Αντί τα κόμματα της συγκυβέρνησης να δείξουν ότι έλαβαν το μήνυμα του κόσμου για πολιτική κάθαρση τοποθετώντας έτσι στα Επικρατείας τους πιο άφθαρτους και διακεκριμένους Έλληνες που μπορούσαν να βρουν, εκείνα επέλεξαν να εξασφαλίσουν εκλόγιμες θέσεις σε όψιμους πολιτικούς με γνώμονα τα συντεχνιακά συμφέροντα, τις πελατειακές εξυπηρετήσεις, το βόλεμα κομματικών «μουτζαχεντίν» και, φυσικά, την προσέλκυση ψηφοφόρων με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα.

Τα ψηφοδέλτια Επικρατείας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όπως και τα απλά τους ψηφοδέλτια εξάλλου, δεν σημειολογούν την Ελλάδα του μέλλοντος, αλλά την Ελλάδα που αφήσαμε πίσω. Βλέποντας τον Ολυμπιονίκη της άρσης βαρών Πύρρο Δήμα επικεφαλής του πράσινου ψηφοδελτίου Επικρατείας, δεν θυμάμαι μόνο τα μετάλλιά του στους Ολυμπιακούς, αλλά και το γεγονός ότι σχεδόν σύσσωμη η πολυβραβευμένη «Dream Team» του τιμωρήθηκε και αποκαθηλώθηκε σε σκάνδαλο ντόπινγκ με εκείνον να την γλιτώνει μονάχα με υποψίες. Μου επαναφέρει στη μνήμη - και δεν είμαι ο μόνος - όλο εκείνο το σαθρό κύκλωμα ντόπας στον ελληνικό αθλητισμό που για χρόνια μας έφερνε ψεύτικες νίκες. Μου ξαναθυμίζει, ακόμα και αν ο ίδιος ποτέ σύμφωνα με την δικαιοσύνη δεν συμμετείχε στο κύκλωμα ντόπινγκ, όλους εκείνους τους Έλληνες και ελληνοποιημένους αθλητές που εξαπάτησαν το κράτος για να κερδίσουν, με ανέντιμο τρόπο, λεφτά και παροχές από την πολιτεία, καθώς και μόνιμες θέσεις ανώτερων αξιωματικών στον στρατό. Και πέρα από τη σημειολογική φούσκα Δήμα, η ίδια του η παρουσία - σημειωτέον επανεμφανίστηκε μετά από 7 χρόνια - δεν δίνει την εντύπωση ενός ανθρώπου που θα κάνει την διαφορά στην πολιτική με την δυναμική και ανεξάρτητη φωνή του.

Από την άλλη πλευρά του δικομματισμού τώρα, ούτε και ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της ΝΔ κ. Χαράλαμπος Αθανασίου μπορεί να ξεφύγει από την κριτική. Πρόκειται για έναν εν ενεργεία λειτουργό της δικαστικής εξουσίας και μάλιστα πρόεδρο της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων που αντί να τηρεί ουδέτερη πολιτική στάση, επέλεξε να κατέβει για βουλευτής. Φυσικά τούτη η κίνησή του μπορεί να είναι νόμιμη, αλλά στους πολίτες δίνει, και όχι άδικα, την εντύπωση ότι η δικαστική εξουσία συνδέεται με πολιτικά συμφέροντα. Και αν αυτό δεν σημαίνει κάτι απαραίτητα για το ποιόν του, τότε υπάρχει και άλλο. Το σωτήριο έτος 2010, ήταν ο ίδιος ο κ. Αθανασίου που παίζοντας με το κοινό αίσθημα επέλεξε να στραφεί κατά του ελληνικού δημοσίου διεκδικώντας για λογαριασμό μίας συντεχνίας εκατοντάδων δικαστών το ποσό των 800.000.000 ευρώ (!) ως αναδρομικά, σε μία περίοδο που οι συμπολίτες του έμπαιναν για τα καλά στο φάσμα της φτώχειας, της ανεργίας και των περικοπών. 

Εν κατακλείδι, από τότε που επί Κωνσταντίνου Καραμανλή θεσπίστηκαν τα ψηφοδέλτια Επικρατείας μέχρι και σήμερα, υποτίθεται ότι ρόλος τους είναι να αντικατοπτρίζουν και να τιμούν την καλή πλευρά της πολιτικής και όχι να βολεύουν τους "ημέτερους" αναπαράγοντας τα πρόσωπα και τις πολιτικές λογικές του παρελθόντος. Μολαταύτα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ απογοήτευσαν ξανά με την στάση τους, καταστρέφοντας τη "θεσπισμένη νοοτροπία των Επικρατείας", αλλά και αποτυγχάνοντας παράλληλα να περάσουν στον ελληνικό λαό την παλαιοκομματική και πελατειακή νοοτροπία τους. Ήρθε λοιπόν η ώρα να σταματήσουν να ψευτοεξαγνίζουν τον διεφθαρμένο τους εαυτό και να προσαρμοστούν στις επιταγές του λαού που οι ίδιες οι κυβερνήσεις τους έκαναν να υποφέρει. Αν δεν αντιληφθούν την επιτακτικότητα αυτής της αλλαγής νοοτροπίας τότε αργά αλλά σταθερά, θα έρθει και το τέλος εποχής τους∙ το τέλος εποχής της μεταπολιτευτικής Ελλάδας της "φούσκας".