ΚΚΕ: Αυτό δεν είναι κόμμα. Είναι θρησκεία!
του Δημήτρη ΜαρκόπουλουΤελικά η ηγεσία του ΚΚΕ ελάχιστη σχέση έχει με την πραγματικότητα και την πολιτική. Σε λογική υπερβατική, φαίνεται να μην πολυαπασχολείται με τα εγκόσμια και δίκην νεοχριστιανών τα μέλη της κεντρικής Επτροπής να περιμένουν από άλλη μεριά τον …Σωτήρα και την πολιτική λύτρωση.
Σαν να θέλουν να μοιάσουν στους αυστηρούς καθολικούς μοναχούς των ταγμάτων των Ιησουιτών, οι οποίοι αυθυποβάλλονταν σε αυστηρές τιμωρίες με στόχο τον εξαγνισμό από το προπατορικό αμάρτημα. Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι επιλέγουν να μένουν διαρκώς στην σκιά των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Δεν εξηγείται επίσης διαφορετικά το γεγονός πως σε οποιαδήποτε πρόταση συνεργασίας ακόμα και από τον ριζοσπαστικό κι ελάχιστα διαφοροποιημένο πολιτικό χώρο του ΣΥΡΙΖΑ η κα. Παπαρήγα λέει πεισματικά όχι.
Άκουγα σήμερα λοιπόν να αναφέρει η γενική γραμματέας του ΚΚΕ το εξής εξωφρενικό. Πως το κόμμα της λέει όχι στην κυβερνητική συνεργασία καθώς ο λαός τότε δεν θα μπορεί να διαδηλώνει! Το άκρον άωτο δηλαδή της υποκρισίας. Και το λέω αυτό διότι εάν ο λαός έχει μια αριστερή και φιλολαϊκή κυβέρνηση κοντά του, τότε ποιος ο λόγος να διαμαρτύρεται; Εάν τα μέτρα που μια τέτοια κυβέρνηση θα λάβει θα είναι υπέρ του, τότε ποιος ο λόγος να βγαίνει στους δρόμους;
Με πρόσχημα πως δήθεν ο (ακραίος αριστερός κατά την άποψη του γράφοντος) ΣΥΡΙΖΑ πατά στη σοσιαλδημοκρατία, το ΚΚΕ κόβει κάθε γέφυρα επικοινωνίας. Είναι όμως σοσιαλδημοκρατία να συμμετέχει στον ΣΥΡΙΖΑ μια οργάνωση με την επωνυμία Κομουνιστική Οργάνωση Ελλάδος ή ΡΟΖΑ; Είναι σοσιαλδημοκράτες ο Ρινάλντι, ο Γλέζος ή ο Λαφαζάνης; Σαφώς όχι.
Το ΚΚΕ λοιπόν με την άρνησή του σε κάθε μορφής συνεργασία με όμορους ιδεολογικά χώρους λειτουργεί ουσιαστικά σαν κόμμα ακραία συντηρητικό. Ένα κόμμα που συντηρεί άθελα ή και ηθελημένα, τον δικομματισμό, ένα κόμμα φοβικό προς την εξουσία. Ένα κόμμα που βολεύεται στην εύκολη καταγγελία και που τα μέλη του κάνουν τον σταυρό τους μην τυχόν κατά λάθος πάρουν ποτέ την εξουσία.
Όμως έτσι, με πολιτικές ορθοδοξίες, η κοινωνία δεν πηγαίνει μπροστά. Με την διατήρηση κομματικών και πολιτικών κεκτημένων δημιουργούνται αδιέξοδα. Αδιέξοδα που έχουν αφήσει χώρο στις δυνάμεις της Άκρας Δεξιάς η οποία στις λαίκές περιοχές αλωνίζει. Κι αν το ΚΚΕ δεν το καταλάβει σύντομα αυτό, ας δει τα ποσοστά που συνολικά η Άκρα δεξιά θα πάρει την Κυριακή.
