Εξόριστος στο νησί της «ουτοπίας»



Το σύστημα τραβάει ζόρια, όμως εμείς είμαστε τόσο ναρκωμένοι από την ένεση της διαφήμισης, που θεωρούμε την εμπορευματοποίηση απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία, έχουμε να κάνουμε με επιστήμονες που ο χώρος του ποδοσφαίρου είναι μόνο ένα κομμάτι από την δράση τους, φαντάσου αγαπημένε μου οπαδέ της ΑΕΚ, ότι έχουν καταφέρει την κρίση ΤΟΥΣ, να τη θεωρούμε φυσικό φαινόμενο.
Σαν τη βροχή. Η βροχή φυσικά έρχεται πάντα το Καλοκαίρι. Τι; Λάθος; Έχουμε ήλιο το καλοκαίρι; Καλά έχεις μείνει πολύ πίσω. Το καλοκαίρι μειώθηκε. Όπως και ο μισθός μας. Όπως και η αξιοπρέπειά μας. Όμως τα επιτόκια για τα δάνεια που έχουν πάρει για δανείζουν τους «επενδυτές», αυξάνονται. Αρχίζει το ματς, τρώμε διαφήμιση, αγοράζουμε καλά – καλά με την ΑΕΚ Diners που μας έχει ξεμείνει χρεωμένη από την εποχή του “this is aek” και μετά μαζεύουμε τη μπάλα από τα δίχτυα. Μας.


Αλήθεια ποιες είναι η δικές σου απαιτήσεις, αδελφέ μου οπαδέ της ΑΕΚ,  που σε κάνουν να δέχεσαι την εμπορευματοποίηση των πάντων; Έχεις σκεφτεί ότι πίσω από την φιλολογία της εμπορευματοποίησης, περνάει αόρατο το όργιο της διαιτησίας; Εμπορευματοποίηση δεν είναι τα δισεκατομμύρια που τσεπώνουν οι ιδιοκτήτες του Παγκόσμιου Στοιχήματος; Εμπορευματοποίηση δεν είναι η ξευτίλα της διαπραγμάτευσης σε ταβέρνες και ουζερί της ΠΑΕ ΑΕΚ, με έναν άνθρωπο που είναι το λιγότερο επικίνδυνος; Εμπορευματοποίηση δεν είναι το δυστύχημα που λέει ότι τίποτα δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να γίνει κάτι ανάλογο στο μέλλον; Εμπορευματοποίηση δεν είναι η μέθοδος της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου που επιτρέπει στον οποιονδήποτε να γίνει μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ ΑΕΚ; Όχι μόνο στον άνθρωπο που διαπραγματεύτηκε την αγορά της ΑΕΚ μαζί με τον Σαλιαρέλη, αλλά ακόμα και ο ίδιος ο Σαλιαρέλης μπορεί να γίνει ο επόμενος μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ ΑΕΚ, σύμφωνα με τα ήθη και έθιμα της εταιρικής λειτουργίας των ομάδων. Μιας λειτουργίας που ακόμα και τώρα που τα αποτελέσματα της, είναι καθαρά, λίγοι είναι αυτοί που είναι διατεθειμένοι να την αμφισβητήσουν. Έχεις προσέξει ανώνυμε και απροστάτευτε οπαδέ, ότι κάθε νέα χρονιά τα έσοδα για τις Ποδοσφαιρικές Εταιρείες που συμμετέχουν στο Τσάμπιονς Λιγκ αυξάνονται, η εμπορευματοποίηση του θεσμού μεγαλώνει, όμως το θέαμα που παρακολουθούμε είναι κάθε χρόνο και χειρότερο;


Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της αρχαιότητας, οι νικητές έπαιρναν ένα δάφνινο στεφάνι. Όχι χρυσά μετάλλια. Όχι εκατομμύρια από γυμνές φωτογραφίσεις και ντυμένα διαφημιστικά. Τα ιδεώδη σήμερα, είναι το εξής ένα: Το κέρδος. Ένα στεφάνι από φύλλα δάφνης, μάλλον γέλια θα προκαλούσε στους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ που μεγαλώνουν μέσα στο ρατσισμό του χρήματος, στη ζούγκλα της αγοράς, την επιστημονική αρπαχτή και  την επιστημονική ψευτιά. Μόνο μεγάλη περιφρόνηση θα ένοιωθαν για ένα στεφάνι από φύλλα δάφνης, οι διεθνείς δισεκατομμυριούχοι τζογαδόροι που βλέπουν τους ποδοσφαιρικούς συλλόγους σαν μάρκες του καζίνου. Η γενίκευση όμως είναι φασισμός. Στην ποιο δύσκολη συγκυρία για τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ βρέθηκαν κάποιοι να μαζέψουν χρήματα για να ενισχύσουν οικονομικά την προσπάθεια του θρυλικού ποδηλάτη της ΑΕΚ Στέλιου Βάσκου που θα ποδηλατήσει για κάποιον ιερό σκοπό από τα Τρίκαλα μέχρι την Γερμανία και πίσω... κρατάμε λοιπόν από το κάθε κομμάτι της κοινωνίας ΑΕΚ ότι υγιές υπάρχει και προχωράμε.


Η ΑΕΚ (έχουν πει πολλοί)  είναι το φως του ποδοσφαιρικού πολιτισμού. Έλα όμως που η «ελεύθερη αγορά» της άλλαξε τα φώτα: Εξόριστοι στην ίδια τους την ομάδα οι ΑΕΚτζήδες, δεν μπορούν ούτε τα παιδιά τους να πάρουν στο γήπεδο. Όσο για το μύθο του ανταγωνισμού που όλα θα τα ρυθμίσει, πάλι ξεφτιλίστηκε. Όπως ξευτιλίζετε καθημερινά και η «χιουμοριστική» αναφορά στη περιβόητη «Ενότητα» των δυνάμεων της ΑΕΚ… η μήπως της ΠΑΕ ΑΕΚ; Από τους ενωμένους supporters, μέχρι το ενωτικό «θεμέλιο» του Τροχανά, του Βούρου και του καινούριου προπονητή του Ατρόμητου.  Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αγαπημένοι μου αναγνώστες, μια προσωπική στάση ζωής απέναντι στην ΑΕΚ, που επιβάλλει την αρνητική στάση απέναντι στους οπαδούς της θεωρίας της ενότητας. ΟΧΙ!!! Ούτε εγώ, ούτε η ΑΕΚ, ούτε κανένας οπαδός της ΑΕΚ που γνωρίζει και σέβεται την ιστορία της ομάδας που αγαπάει, δεν έχει τίποτα που να τον ενώνει με τον κάθε Ξενιάδη, τον κάθε Μπεθάνη, τον κάθε Κινέζο, Μογγολέζο κτλ. Επίσης κριτικοί θα πρέπει να είμαστε και σε όσους δέχονται να γίνουν οι «μπροστινοί» αυτών των τύπων. Όσους χαραμίζουν την αγάπη του κόσμου της ΑΕΚ στο πρόσωπο τους για να γίνουν οι «Δούρειοι Ίπποι» που θα βάλουν στην κοινωνία της ΑΕΚ, περίεργους τύπους και περίεργες καταστάσεις.


«Για να γίνει γήπεδο στη Ν. Φιλαδέλφεια χρειάζονται ευρώ, άρα χρειάζεται εμπορικό κέντρο, επενδυτές κτλ.»Αυτή είναι μια τοποθέτηση που την ακούω από απλούς και αγνούς οπαδούς της ΑΕΚ, από την ημέρα που ο Ναός μας έγινε μπάζα. Αυτή η τοποθέτηση θα μπορούσε να είναι ο ορισμός της «αληθείας» των χορηγών, των μεγαλομετόχων κτλ. Ακούστε με αδέλφια, θα το πω απλά.  Η ΑΕΚ θα σωθεί αν «ζημιώσουμε τους χρηματιστές και τους ίματζ μέικερς που την άρπαξαν και την παραμόρφωσαν», (για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις αυτό γινόταν εδώ και αρκετά χρόνια, όχι μόνο τα χρόνια που ήταν πρόεδρος ο Ντέμης) αν της ανοίξουμε δρόμους μέσα «από τα μονοπάτια των παιδιών» που κυνηγούν μια μπάλα. Αλλά αδελφέ μου αναγνώστη, τα παιδιά συνήθως δεν έχουν χρήματα, και επομένως πώς να διαθέσουν το  χρήμα που απαιτείται όπως λες κι εσύ για να αγοραστεί η «ιδέα» που αντιπροσωπεύει μια ομάδα; Ακόμα χειρότερα: Τα παιδιά θα πάψουν να είναι παιδιά αν τους αποκαλύψουμε ότι ο κόσμος, η κοινωνία το ποδόσφαιρο και η ΑΕΚ μαζί διανύουν τη φάση που (και) οι «ιδέες» αγοράζονται. Συνεπώς, για να αποκτήσει η ΑΕΚ την «παιδικότητά της», μια προϋπόθεση υπάρχει, αλλά σήμερα ζει ακόμα εξόριστη στο νησί της «ουτοπίας»: Να πάψει να υπάρχει αυτός ο κόσμος και αυτή η κοινωνία, να διαλυθεί και να ανατραπεί, να αντικατασταθεί με έναν άλλο, που δε θα βγάζει πια τις «ιδέες» στη διατίμηση. Μέχρι όμως να έρθει εκείνη η στιγμή, οι διάφορες «ξεσκονίστρες» του επαγγελματικού ποδοσφαίρου θα εξακολουθήσουν να πανηγυρίζουν την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λίνγκ από την Τσέλσι λέγοντας ότι «Ο χρόνος δικαίωσε τον Αμπράμοβιτς, κι ας τα βρήκε ο Ρώσος τα δις όπου κι όπως ήθελε» (!), και οι αγοραπωλησίες «ιδεών» επίσης θα εξακολουθήσουν. Όπως δηλαδή συμβαίνει καθ' όλη τη διάρκεια του ελληνικού κερδοσκοπικού ποδοσφαίρου από το 1980 και εντεύθεν.


Μέχρι τη «άγια» ώρα της ανατροπής ας προστατέψουμε τους εναπομείναντες που αντιδρούν, είναι υγιείς. Απομονώστε αυτούς που σιωπούν, είναι επικίνδυνοι. Στο τέλος, εκεί που καταλήξαμε, η παράβαση θα καταστεί αυτονόητη αντίδραση των σοβαρά σκεπτόμενων.


ΥΓ .  Η ΑΕΚ είναι ένα ζωντανό ποτάμι από ψυχές, είναι ένας κομήτης από απροσμέτρητες μικρές καρδιές, που πολλαπλασιάζουν το φως του ήλιου και κάνουν πιο λαμπερό τον κόσμο, και τη νύχτα γίνετε αστέρι με ουρά δασιά που αρμενίζει κατά το Βόσπορο.


Παναγιώτης Αλιατάς