Το έργο δεν αλλάζει

του Κώστα Καίσαρη

 

Το ότι ο κόσμος είναι ζαλισμένος φάνηκε ξεκάθαρα από τα αποτελέσματα των προηγούμενων εκλογών. Δεν μπορώ να πιστέψω δηλαδή, ότι ξαφνικά τετρακόσιες και πλέον χιλιάδες Έλληνες έγιναν φασίστες κι ασπάσθηκαν την ιδεολογία της Χρυσής Αυγής του Νίκου Μιχαλολιάκου. Αυτά είναι σημεία των καιρών.

Ένα τηλεοπτικό κόμμα σαν κι αυτό του Καρατζαφέρη πεθαίνει, κάτι διαφορετικό γεννιέται. Και δεν προέκυψε μόνο η Χρυσή Αυγή. Εκ του μηδενός έφτασε στο 10% ο Καμμένος με το φουσκωτό. Μόνο και μόνο επειδή εκπέμπει δυνατές αντιμνημονιακές κορώνες. όπως ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά του μπας και σωθεί έτσι κι ο απελπισμένος βρίσκεται σανίδα σωτηρίας στις εκλογές σ' όποιον φωνάζει περισσότερο. Είτε κατά της Μέρκελ και των δανειστών, είτε κατά των λαθρομεταναστών. Κάπως έτσι οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ πήδηξαν ομαδικά από το καράβι και στράφηκαν στον Σύριζα. Ένα κόμμα που ψυχομάχαγε να μπει στη Βουλή, έχει φτάσει πλέον να είναι πρώτη πολιτική δύναμη και να διεκδικεί με σοβαρές πιθανότητες την εξουσία.

Και μιας και μιλήσαμε προηγουμένως για θάλασσες και πνιγμούς ο βρεμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. Όχι μόνο, λοιπόξ, δεν κατέχουν την απόλυτη αλήθεια τύποι σαν τον Ανδρέα Λοβέρδο και τον Άδωνη Γεωργιάδη, αλλά δεν μπορούν κατά πως φαίνεται, ούτε να εκφοβίσουν. Ένα και πλέον εκατομμύριο είναι οι άνεργοι. Προσθέστε πτυχία χωρίς αντίκρυσμα. Ποιον και τι να φοβηθούν όλοι αυτοί; Τη δραχμή; Λες κι έχουν ευρώ στην τσέπη τους.

Είναι ένα ζήτημα, βέβαια και πολύ σοβαρό μάλιστα αν οι ελπίδες που δίνει ο Σύριζα έχουν προοπτική να ευοδωθούν.  Προσωπικά, δεν συμμερίζομαι αυτή την αισιοδοξία. Πολύ περισσότερο όταν ακούς τον Τσίπρα να υπόσχεται στους πάντες τα πάντα. Αναβιώνοντας τον Ανδρέα Παπανδρέου του 1981 ύστερα από 30 χρόνια. Σε συνθήκες όμως χρεωκοπίας. Σε μια χώρα, όμως, που έχουν διατελέσει Υπουργοί Οικονομικών ο Αλογοσκούφης κι ο Παπακωνσταντίνου γιατί να μη γίνει αύριο ο Δραγασάκης; Όταν έχουν θητεύσει στα Υπουργεία τύποι σαν τον Κουλούρη και τον Πολύδωρα γιατί να μη γίνουν Υπουργοί ο Λαφαζάνης και ο Στρατούλης;

Δεν πρόκειται να ψηφίσω Σύριζα, αλλά με ενοχλεί σφόδρα η εμφανής αγωνία του Μανώλη Κωττάκη (όταν σχολιάζει την επικαιρότητα) να επιστρέψει στην ΕΡΤ. Όπως και του Μανώλη Καψή, στο ενδεχόμενο να βγει πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ και να ανατινάξει ο Τσίπρας την Ελλάδα όπως ο καλόγερος Σαμουήλ το Κούκι. Και στο φινάλε επί 38 συναπτά χρόνια Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ εξαπατούν τον ελληνικό λαό. Όταν δεν έχουν τσίπα ο Κώστας Καραμανλής κι ο Γιώργος Παπανδρέου να κρυφτούν και να μην εμφανίζονται, δεν έχει το δικαίωμα να δίνει υποσχέσεις ο Τσίπρας;

Ακόμα κι όταν δεν τον πιστεύεις όπως εγώ οι εναντίον του επιθέσεις στον κάνουν συμπαθή. Όσο για την ουσία της υπόθεσης, το δίλημμα της κάλπης Ευρώ ή δραχμή, την απάντηση τη δίνει το γνωστό σύνθημα που αναγράφεται ενίοτε στους τοίχους: "Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν κάτι, θα ήταν παράνομες". Προς επίρωση οι στίχοι του Άκη Πάνου στο τραγούδι "Πες μου παππού" σε ερμηνεία Θόδωρο Κάτσαρη. Ένας και μόνο στίχος τα λέει όλα: "Πες μου μαμά, γιατί όταν πάω σινεμά, ενώ αλλάζω σινεμά το έργο δεν αλλάζει".

πηγή: sport24.gr