Και βλέπουμε και ακούμε και γράφουμε!
Λογοκρισία; Delete!!της Μαρίνας Πηγασίου
Κεντρικό κτίριο Πανεπιστημίου Αθηνών, αμφιθέατρο Δρακόπουλου. Ώρα 12 μ.μ. Ημερίδα με θέμα: "Η επικοινωνία στο απόσπασμα: Κρίση, παραπληροφόρηση, απολύσεις στα ΜΜΕ". Γύρω σου πρόσωπα προβληματισμένα, πρόσωπα εξοργισμένα, πρόσωπα γνώριμα... Κάτι παλιοί συμφοιτητές.. Να κι ο Στέφανος, η Ειρήνη, η Έλενα.. και ανάμεσα σ' αυτούς, δεκάδες άλλοι άνεργοι...
δημοσιογράφοι..
Κοντοστέκεσαι στην είσοδο και αναρωτιέσαι αν αξίζει τον κόπο να αφιερώσεις πέντε ώρες απ΄τη ζωή σου, ακούγοντας για ακόμα μια φορά για την κρίση, την ανεργία, την απουσία ευκαιριών. Λες και δεν τα ξέρεις... Αναζητάς απρόθυμα ένα κάθισμα για να "χυθείς" και περιμένεις σχεδόν αδιάφορα να ξεκινήσει η διάλεξη.
Η διάλεξη ξεκινά και οι αερολογίες δεν έχουν τέλος. Η βαθιά καπιταλιστική κρίση στον κόσμο, σκάνδαλα, εκδοτικά "μαγειρέματα" , η τεχνητή διόγκωση μιας επίπλαστης ευημερίας που τράφηκε με ιδανικά.. Λόγια... Λόγια... Ένας εκ των ομιλητών, σου λέει εμμέσως πλην σαφώς να τα παρατήσεις. "Βρίσκεσαι στο λάκκο των λεόντων, είναι ελάχιστα τα περιθώρια ανεξαρτησίας της γραφής σου, η φούσκα σκάει. Ξανασκέψου το".
Τη στιγμή ακριβώς που σηκώνεσαι να φύγεις, -γιατί αν δε φύγεις, θα αρχίσεις να ουρλιάζεις απ΄τα νεύρα σου μ'αυτά που ακούς- αρχίζει το ανθρώπινο και πιο αισιόδοξο μέρος της διάλεξης. Αυτό που μπορεί να σε κάνει να επαναπροσδιορίσεις τη ζωή, τη δουλειά, τα θέλω σου και να σου χαρίσει και πάλι την ελπίδα.
Το λόγο παίρνει μια απόφοιτη του τμήματος, η οποία εργαζόταν στην ιστοσελίδα ενός έγκριτου δημοσιογράφου, πολύ αγαπητού απ΄το κοινό. Η εν λόγω δημοσιογράφος είχε κάνει ρεπορτάζ πάνω σε ένα θέμα και είχε στείλει το άρθρο της για δημοσίευση. Το επόμενο πρωί, το βρήκε δημοσιευμένο και τροποποιημένο, ώστε να συνάδει με τη γραμμή του συγκεκριμένου site. Ε λοιπόν, η νεαρή αυτή κοπέλα δε θέλησε να "φυλακιστεί" μέσα στο ψέμα και την προπαγάνδα και παραιτήθηκε. Για ένα μήνα ζούσε με τα απολύτως απαραίτητα. Και είναι ευτυχισμένη.
Και ένας ακόμη δημοσιογράφος δήλωσε ευθαρσώς ότι απολύθηκε από τον ΣΚΑΪ, επειδή αρνήθηκε να υπογράψει ατομική σύμβαση. Και είναι ευτυχισμένος.
Αφού ειπώθηκαν τα παραπάνω, τη σκυτάλη παίρνει ο Μανώλης Κυπραίου, δημοσιογράφος- μέλος της ΕΣΗΕΑ. Ο κος Κυπραίου, έχασε την ακοή του από τη χειροβομβίδα κρότου λάμψης που έσκασε δίπλα του στις απεργιακές κινητοποιήσεις της 15ης Ιουνίου στο Σύνταγμα. Ο άνθρωπος αυτός, που βίωσε την αγριότητα και την ξετσιπωσιά των αστυνομικών, στέκεται μπροστά σου εμφανώς καταπονημένος, αλλά με ένα βλέμμα τόσο δυνατό, τόσο σίγουρο, και σου λέει να συνεχίσεις.
"Η δημοσιογραφία είναι έξω στο δρόμο! Μετάδωσε αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Κανείς δεν μπορεί να σε σταματήσει εκτός απ΄τη συνείδησή σου... Έχεις δυο δρόμους. Το δρόμο της MERCEDES και το να κοιμάσαι ήσυχα στο μαξιλάρι σου. Σε συμβουλεύω να επιλέξεις το δεύτερο."
Φτάνει πια με τον πανικό που κάποιοι προσπαθούν να σπείρουν! Υπάρχει λύση.. και η λύση είναι να αγωνιστούμε για το δικαίωμα στο όνειρο..
Δεν πρόκειται να υποκύψουμε στις αδιαφάνεια των μεγαλοεκδοτών των καναλαρχών και όλων εκείνων που θέλουν να παραπληροφορήσουν, για να μας καταστήσουν δεσμώτες ενός "χάρτινου" κόσμου.
Το bloggers-tv απαρτίζεται από μια ομάδα νέων παιδιών, που αρνούνται να θυσιάσουν τα ιδανικά τους στο βωμό του εύκολου χρήματος. Αρνούνται να πέσουν θύματα εκμετάλλευσης. Αρνούνται να εμπλακούν σε παιχνίδια εξουσίας. Το bloggers-tv είναι σύμμαχος των πολιτών και τάσσεται υπέρ της ελευθερίας του λόγου.
Όλοι εσείς οι "μεγάλοι", δεν μπορείτε να μουντζουρώσετε τη γραφή μας!! Πάρτε το απόφαση!
"Στην αρχή θα μας χλευάσουν. Μετά θα μας συκοφαντήσουν. Μετά θα μας χτυπήσουν. Θα μας πυροβολήσουν. Και στο τέλος θα χάσουν." Αυτά τα λόγια του Μαχάτμα Γκάντι "ξύπνησαν" στο μυαλό σου και άφησες το αμφιθέατρο πίσω σου. Γράφεις αυτό που πραγματικά πιστεύεις. Γράφεις την αλήθεια. Είσαι ευτυχισμένος.
