Απειλήστε, κ. Παπαδήμο!
Επιτακτική η αλλαγή της στάσης του
Η πολιτική ένωση της Ευρώπης είναι, μετά το κοινό νόμισμα, ο μεγάλος στόχος της επόμενης δεκαετίας, είπε μιλώντας σε εκδήλωση για τα δέκα χρόνια του ευρώ η γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ. Βεβαίως, ο στόχος, ακούγεται ευγενής. Το πόσο όμως πραγματικά είναι, το βλέπει πια ο καθένας...
Γιατί πλέον, όπως διαμορφώνονται οι όροι του, είναι ξεκάθαρο ότι δεν πρόκειται για μια πολιτική ένωση ισότητας κρατών, αλλά πλήρους ηγεμονίας των ισχυρών στους αδύναμους.
Πολλοί στην Ελλάδα, όπου η δημόσια συζήτηση για το ζήτημα διεξάγεται με επαρχιακούς και φοβικούς όρους, κάνουν ακόμα και σήμερα ότι δεν βλέπουν αυτή τη διάσταση. Ισως και δεν τη βλέπουν πράγματι, υπό το βάρος της πίεσης της χρεοκοπίας και υπό την απειλή μιας πλήρους απομόνωσης της χώρας σε περίπτωση εξόδου από το κοινό νόμισμα.
Οι φόβοι κάθε άλλο παρά ανύπαρκτοι ή παράλογοι είναι. Όμως, το γεγονός ότι επισκιάζουν κάθε λογική και κάθε δυνατότητα της χώρας να διαπραγματεύεται, δεν πετυχαίνει τίποτε άλλο από το να επιδεινώνει καθημερινά τη θέση της.
Σήμερα, εντός και εκτός Ελλάδας, οι πάντες ομολογούν ότι το μνημόνιο ήταν ένα καταστροφικό λάθος. Και ανάμεσά τους, πρώτοι βρίσκονται εκείνοι που έξωθεν το επέβαλαν και εκείνοι που εντός της χώρας το υποστήριξαν.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η Ελλάδα του 2011 βρίσκεται μακράν σε δεινότερη θέση από εκείνη που βρισκόταν το 2009: το χρέος της έχει εκτοξευθεί, η ύφεση δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο και οι δυνατότητες ανάκαμψης μοιάζουν πιο μακρινές από ποτέ.
Ο αντίλογος είναι ότι «ναι, αλλά γλιτώσαμε την πτώχευση». Όμως, ο αντίλογος είναι ασθενέστατος. Γιατί δεν τη γλιτώσαμε. Αυτή τη στιγμή, τίποτε δεν προδικάζει ότι η ολοκλήρωση της συμφωνίας για το PSI θα απαλλάξει τη χώρα από αυτό τον κίνδυνο. Το αντίθετο μάλιστα: τόσο η ίδια η Γερμανία, όσο και το ΔΝΤ δηλώνουν ότι το ελληνικό χρέος μετά το υπό συζήτηση «κούρεμα» πιθανότατα θα είναι και πάλι σύντομα μη βιώσιμο…
Υπό τον Γ. Παπανδρέου, η Ελλάδα υπέγραψε ένα πακέτο δανειακών συμβάσεων το οποίο δεν διαπραγματεύτηκε. Όπως της δόθηκε, έτσι το αποδέχθηκε. Χωρίς να αλλάξει ούτε κόμμα. Σήμερα, ζούμε τα αποτελέσματα. Ο Λουκάς Παπαδήμος μπορεί να κάνει κάτι διαφορετικό. Όχι αυτό που έκανε το σύστημα που μας οδήγησε ως εδώ…
Την Ελλάδα ουδείς μπορεί να την εκδιώξει ούτε από την ευρωζώνη, ούτε από την Ευρωπαϊκη Ενωση. Οι αλλαγές των συνθηκών που πρέπει να γίνουν ώστε να προχωρήσει η πολιτική ένωση, είναι αδύνατον να γίνουν χωρίς και την ελληνική υπογραφή. Το «όραμα» της κυρίας Μέρκελ για μια πολιτική Ευρώπη υπό γερμανική ηγεμονία περνάει μέσα από την υπογραφή της Ελλάδας, πτωχευμένης ή μη.
Αυτό, οφείλει να το κατανοήσει άμεσα η ελληνική πολιτική, να ξεπεράσει τους φόβους της και να το καταστήσει κεντρικό ζήτημα. Ακριβώς επειδή υπάρχει αυτό το «ευγενές όραμα» που χωρίς την Ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει – και οι Γερμανοί το γνωρίζουν πολύ καλά – και ακριβώς επειδή υπάρχει και ο φόβος για τις επιπτώσεις μιας ελληνικής καταστροφής, έστω και την τελευταία στιγμή, η Ελλάδα μπορεί και οφείλει να απαιτήσει. Οφείλει να απειλήσει. Η χώρα έχει δύναμη, την οποία με πάθος αρνείται ως τώρα να χρησιμοποιήσει. Όμως, αυτό, ούτε πολιτική είναι, ούτε διαπραγμάτευση. Είναι, απλώς, η τελική παράδοση άνευ όρων…
πηγή: tovima.gr
