What about democracy?
Δυο μήνες χωρίς εκλεγμένο πρωθυπουργό
Όλοι ευχόμαστε ο Λουκάς Παπαδήμος να επιτύχει στο δύσκολο έργο που έχει αναλάβει. Η πορεία του θα είναι ανοδκή, καθώς χειρότερος του προκατόχου του δε γίνεται να είναι. Όμως η διαφορά επιλεγμένου κι εκλεγμένου δεν είναι μόνο δύο γράμματα αντί ενός.
Με τρομάζει το γεγονός ότι ένας άνθρωπος κατέχει ένα αξίωμα με τόσες πολλές αρμοδιότητες χωρίς να έχει εκλεγεί. Κι αυτό όσο περνάει ο καιρός το ξεχνάμε επικίνδυνα. Ασφαλώς και κανείς δε θέλει εναν κυβερνήτη που δε θα μπορεί να δράσει επειδή και μόνο δεν είναι εκλεγμένος. Όμως, ενδεχόμενη αποτυχία θα πρέπει να πιστωθεί σε αυτούς που τον έφεραν και μιλάω για τα τρία δεξιά κόμματα που στηρίζουν τα σταθερά επί μνημονιακής βάσης γινόμενα στην Ελλάδα.
Ο κύριος Παπαδήμος εύχομαι να επιτύχει. Όμως, αυτό δε μπορεί να λειτουργήσει όσο καλοκάγαθος κι αν είναι ο διεθνούς κύρους τραπεζίτης. Η χώρα πρέπει να πάει σε εκλογές και η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει να μην έχει σχέση, ούτε να εξαρτάται από συμφωνίες της κυβέρνησης 2009-2012. Όλο το πολιτικό status quo πρέπει να αναδιοργανωθεί αλλάζοντας τους θεσμούς που του επιτρέπουν αυτή τη στιγμή να φυτοζωεί, φτιάχνοντας νέους που θα μπορούν να καταργούν οτιδήποτε σαθρό και διεφθαρμένο αποτελειώνει την κοινωνία.
Η διαφθορά είναι ένα ποτάμι που δε γυρίζει πίσω. Κι όποιος τα βάζει με τα άγρια νερά του γίνεται μούσκεμα. Το ποτάμι εκβάλλει σε θάλασσες και οι θάλασσες πνίγουν την κοινωνία. Απαιτείται δομική επανίδρυση του τρόπου λειτουργίας του κράτους με άμεση ανασύσταση - εξουδετέρωση όσων φορεών δεν αποδίδουν κολυμπώντας στο ποτάμι.
