Τέρμα πια στις αυταπάτες, ή με το Κεφάλαιο ή με τις Πατάτες!

Το ΚΚΕ «προσπαθεί» διαρκώς να επιβεβαιώνει όσους το κατηγορούν για αρτηριοσκλήρυνση και δογματισμό. Στην πρόσφατη    (και συνεχιζόμενη) προσπάθεια παραγωγών να διαθέσουν χωρίς μεσάζοντες τα προϊόντα τους στους καταναλωτές, αντέδρασε εχθρικά, όπως κάνει με οποιαδήποτε κίνηση ή κίνημα δεν μπορεί να ελέγξει.

Όμως, ο ρόλος ενός κόμματος που (διατείνεται πως) αγωνίζεται για την ανθρώπινη χειραφέτηση και την αλλαγή των σχέσεων παραγωγής δεν μπορεί να είναι αυτός της καταγγελίας τέτοιων εγχειρημάτων αλλά της ενίσχυσης και εμβάθυνσής τους.  Σίγουρα το «κίνημα της πατάτας» δε λύνει το διατροφικό πρόβλημα της χώρας ούτε θα συγκροτήσει αύριο το πρωί δίκτυο συνεταιρισμών που θα βάλουν τέλος στην αισχροκέρδεια των μεσαζόντων και των super markets.

Όμως, όπως και η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε σε  πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξη (στη «Πρωϊνή Ενημέρωση» της ΝΕΤ), η κίνηση αυτή έχει ως θετικό στοιχείο, πέρα από την αλληλεγγύη, την ανάδειξη της μεγάλης σημασίας ενός πανεθνικού σχεδιασμού που θα θεσμοθετήσει την παροχή των αγροτικών προϊόντων «από την παραγωγή στην κατανάλωση».  Εν τέλει, το εγχείρημα αυτό καλλιεργεί μια διαφορετική λογική για την παραγωγή και την ανταλλαγή αγαθών.  Και τονίζω την «ανταλλαγή» διότι το ΚΚΕ μοιάζει να ξεχνάει την περιγραφή των κλασσικών του μαρξισμού:  

«Κάτω από τα μάτια μας συντελείται μια παρόμοια κίνηση. Οι αστικές σχέσεις παραγωγής και ανταλλαγής, οι αστικές σχέσεις ιδιοκτησίας, η σύγχρονη αστική κοινωνία, που δημιούργησε τόσο ισχυρά μέσα παραγωγής και ανταλλαγής, μοιάζει με το μάγο εκείνο που δεν καταφέρνει πια να κυριαρχήσει πάνω στις καταχθόνιες δυνάμεις που ο ίδιος κάλεσε» (Κ. Μαρξ – Φ. Ενγκελς, Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος σελ. 51, εκδόσεις «Το Ποντίκι», σειρά «Πρόσωπα και Ιδέες»).

Μοιάζει, λοιπόν, οξύμωρο μία δύναμη που προωθεί άλλα πρότυπα, αξιακά και παραγωγικά για την κοινωνία να αποστρέφεται κάθε προσπάθεια (στο όνομα του ριζικού κοινωνικού μετασχηματισμού και του "καθαρού" επαναστατικού κινήματος) που, έστω και σε πρωτόλειο επίπεδο, τα κάνει πράξη στο εδώ και το τώρα (όπως αποστράφηκε και  το κίνημα των πλατειών, τα κοινωνικά ιατρεία, το κίνημα κατά των διοδίων κλπ).

.

 Η προσέγγιση  που καταλήγει πως «στόχος προβολής του κινήματος της φθηνής πατάτας είναι ίδιος με εκείνον της προβολής του λεγόμενου κινήματος των πλατειών:  αποπροσανατολισμός των μικρών φτωχών αγροτών παραγωγών, απομάκρυνσή τους από το αγροτικό κίνημα με προσανατολισμό ρήξης με τα μονοπώλια και την ΕΕ» πετάει την μπάλα στην εξέδρα και καλλιεργεί τη μοιρολατρία (τίποτα δε μπορεί να αλλάξει άμεσα) σε όσους αναζητούν διαφορετικά μοντέλα για την οργάνωση της ζωής. Παρουσιάζεται (από την εν λόγω ανακοίνωση) το κίνημα αυτό (το οποίο γεννήθηκε από τους παραγωγούς, που υποτίθεται υπερασπίζεται, «ενάντια στους καπιταλιστές», το ΚΚΕ) σε αντιπαράθεση με τα συμφέροντα όσων ωφελούνται άμεσα δηλαδή τους «εργαζόμενους – καταναλωτές», ενώ, αν κάποιους ενοχλεί είναι «τα μονοπώλια, τις μεγάλες βιομηχανίες και τις αλυσίδες Super Market που εμπορεύονται τα προϊόντα τους, ελέγχουν τις εισαγωγές», τους μεσάζοντες δηλαδή κάθε είδους.