Αν δεν είχε “φύγει” τόσο νωρίς…

Σαν σήμερα, στις 25 Απριλίου του 1994, ο Γιώργος Γεννηματάς έχανε τη μάχη με τον καρκίνο, και έφευγε για πάντα από τη ζωή. Αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό για το ΠΑΣΟΚ, την ίδια περίοδο που μας αποχαιρετούσε, με τον ίδιο τραγικό τόπο και η μεγάλη Μελίνα Μερκούρη.
Η απώλειά του έμελλε να έχει καθοριστική σημασία στην εξέλιξη της πολιτικής ζωής του ΠΑΣΟΚ, επομένως συνολικά της Ελλάδας, από τη στιγμή που το Κίνημα το οποίο ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, εξελίχτηκε στον κατεξοχήν φορέα ηγεσίας του τόπου.

Χωρίς τον Γιώργο Γεννηματά, ο οποίος ήταν ο αυτονόητος διάδοχος του Ανδρέα Παπανδρέου, άνοιξε ο δρόμος για την ιστορική σύγκρουση της ομάδας των τεσσάρων, με τον Άκη Τσοχατζόπουλο, που ανέδειξε στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αλλά και την πρωθυπουργία, τον Κώστα Σημίτη.
Οι δυσμενείς επιπτώσεις από την πολιτική ηγεμονία Σημίτη είναι γνωστές και οδυνηρά διαπιστωμένες για τα δεινά που επέφεραν στην Ελλάδα. Με κορυφαία στιγμή την κατάρρευση της δήθεν «ισχυρής οικονομίας», και την προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης του Μνημονίου.
Παρόντος του Γιώργου Γεννηματά, η διαδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου θα θύμιζε… απευθείας ανάθεση, όχι όμως όπως συνέβη με τη διαδοχή του Κώστα Σημίτη από τον Γιώργο Παπανδρέου, και του Γιώργου Παπανδρέου από τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Βλέπετε, ο πολιτικός εμπνευστής του Εθνικού Συστήματος Υγείας είχε συσσωρευμένο προσωπικό κεφάλαιο και δημοφιλία πολύ παραπάνω και από τους τρεις προαναφερθέντες ηγέτες του ΠΑΣΟΚ. Δυστυχώς…

statesman.gr