Από ανατολής θεοί

''Σκοτώθηκαν γιατί δεν αδιαφόρησαν, έγραψε το Βήμα online. Το τραγικό δυστύχημα την Παρασκευή το μεσημέρι στο Κρυονέρι με απολογισμό τέσσερις νεκρούς, ένα ζευγάρι ηλικιωμένων και δύο αλλοδαπούς, υπηκόους Πακιστάν, που παρασύρθηκαν από διερχόμενη αμαξοστοιχία αναδεικνύει μέσα από την τραγικότητά του το μεγαλείο της ανθρώπινης αυτοθυσίας που δεν γνωρίζει χρώμα, φυλή και καταγωγή. Οι δύο μετανάστες έσπευσαν να βοηθήσουν τους παγιδευμένους επιβάτες στο ΙΧ και το πλήρωσαν με τη ζωή τους.''

Θέλω να το φωνάξω, να το τρίψω στην μούρη των ακροδεξιών ή στην οθόνη του υπολογιστή τους. Δεν με ενδιαφέρει η γραφή μου, άλλωστε δεν επιτελεί τον σκοπό της εξευγενισμένης ενημέρωσης - άποψης πάνω σε ιδεολογικά θέματα.

Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Έχοντας μια άποψη παραμένεις τρίτος, μακριά από το θέμα που πραγματεύεσαι και αρκείσαι να διατυπώσεις τη σκέψη σου, δείχνοντας πως υπάρχεις. Στην περίπτωση των μεταναστών, όμως, η ουδετερότητα δε δύναται να διατυπωθεί ποτέ σε κείμενο και, όπως υπάρχουν φανατικοί ακροδεξιοί με μότο ''να πεθάνουν όλοι οι μετανάστες'' συνδυασμένο με κομματική ταυτότητα - ζήσαμε να το δούμε και αυτό -, έτσι υπάρχουν και οι φανατικοί υποστηρικτές των μεταναστών, ή μάλλον όχι, να το θέσω καλύτερα, οι φανατικοί υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία λησμονούμε όταν δεν άπτονται θεμάτων σχετικών με Έλληνες.

Φανατικοί, όχι με την έννοια των θολωμένων, άλλωστε αυτό δεν γίνεται να το πεις για τους ανθρώπους που γκρεμίζουν τα στερεότυπα γύρω από τους μετανάστες και το ρόλο τους εδώ. Ίσως, όπως το σκέφτομαι να υπάρχει ένας άλλος λόγος φανατισμού. Όταν υποστηρίζεις το αυτονόητο, το λογικό, το συνυφασμένο με την ελευθερία κάθε ανθρώπου τη στιγμή που βλέπεις άλλους να το αγνοούν εξαιτίας της προπαγάνδας.

Με λίγα λόγια (ή πολλά σχετικά με την προκείμενη περίπτωση, καθώς έχει χυθεί άπειρο μελάνι και bold για τις δυο απόψεις) οι μετανάστες ζουν εδώ. Βιώνουν την κατάσταση, επηρεάζονται από αυτήν και οι περισσότεροι από αυτούς τη σέβονται. Ένας σεβασμός προαιρετικός γιατί δεν μπορείς να ζητήσεις από αυτόν που δεν κοιμάται υπό μια στεγή και  ένα κρεβάτι και δεν τρώει να σεβαστεί τους τους άγραφους κανόνες της κοινωνίας στην οποία οφείλει να ενταχθεί. Ναι, θα κλέψουν, ναι, θα προχωρήσουν σε ακραίες λύσεις με μοναδικό σκοπό την επιβίωση που αδυνατούμε να τους προσφέρουμε. Να μην έρχονταν, θα απαντήσεις, ακροδεξιέ. Να μην άνοιγαν τα σύνορα, θα σου πω εγώ. Ένα δώρο άδωρο που μας έφτασε εδώ. Ποιοι κέρδισαν από αυτό; Μάλλον μια νέα κατηγορία πολιτικών, οι τυχοδιώκτες, αυτοί που ενισχύουν το φόβο μας και επωφελούνται από αυτόν. Αυτοί που προτείνουν λύσεις με νάρκες στα σύνορα, στρατόπεδα συγκέντρωσης και ο,τι άλλο ανθίσταται στα ανθρώπινα και αναφαίρετα δικαιώματα.

Μαύρισε ο τόπος λένε αυτοί, μαυρίστε τους στις εκλογές λέω εγώ. Οι μετανάστες βρίσκονται εδώ, γιατί αναζητούν ευκαιρίες για αξιοπρεπή ζωή. Ο ιδεολογικος πόλεμος δεν ξεκινά από αυτούς, άλλα από εμάς. Αμφιβάλλω εάν στην περίπτωση ενός αντίστοιχου δυστυχήματος Πακιστανών, θα έδιναν τη ζωή τους οι Έλληνες ακροδεξιοί. Διότι αυτή τη συμπεριφορά έχουμε επιδείξει μέχρι τώρα, εμείς, ένας λαός που στιγματίστηκε από τη ξενιτιά και τη μετανάστευση. Πιστεύετε ότι δεν το γνωρίζαν οι Πακιστανοί της περίπτωσης μας;

Η απάντηση τους σε αυτό;

Αυτοθυσία.