Η "ιστορία" μιας φωτογραφίας

Χομπίστας Φωτογράφος

Εδώ που τα λέμε είναι "πιασάρικο" να αναφέρεις πως στα πολλά χόμπι που έχεις είναι και η φωτογραφία... κουλτουριάρη μου εσύ!! Πολλοί οι λόγοι που έχουν φέρει την φωτογραφία ως χόμπι στην υψηλότερη θέση που έχει ένας άνθρωπος στις μέρες μας. Μια βόλτα θα σε πείσει πως όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που με μια κρεμασμένη μηχανή στο λαιμό ή τυλιγμένη γύρω από τον καρπό τους εξορμούν για να αποτυπώσουν αυτό που κανένας άλλος δεν έχει αποτυπώσει. Μπά, μην πέφτεις στην παγίδα!

Ρώτα έναν άστεγο και θα σου πεί, πως αν του άφηναν κάτι όλοι αυτοί που τον φωτογραφίζουν καθημερινά, όχι μόνο θα είχε σπίτι, αλλά θα πλήρωνε και το χαράτσι της ΔΕΗ. Από την άλλη όμως, όλα τα θέματα που από μόνα τους βγάζουν ένα συναίσθημα, είναι η εύκολη "λεία". Δεν βγάζω σε καμία περίπτωση την αφεντιά μου έξω από αυτή την κατάσταση, μια ματιά στην συλλογή μου θα σε πείσει, αφού ότι θα μπορούσε στον καθένα να τραβήξει την προσοχή, το ίδιο συνέβη και με εμένα. 

Με τα χρόνια αναζητάς μια διαφορετική οπτική γωνία, κάτι που θα κάνει την διαφορά, κάτι που θα κάνει το απλό περίπλοκο και όταν δεν το καταφέρεις έρχεται η τεχνολογία να σου δώσει αυτό το χέρι βοήθεΙας που αναζητάς. Ευχαριστώ δεν θα πάρω! 

Δεν κρίνω κανέναν που ενέδωσε στον πειρασμό, αλλά ένα πέρασμα από τον σκοτεινό θάλαμο θα σε πείσει, πως το handmade δεν "εξαγοράζεται" με καμία χρήση ενός προγράμματος επεξεργασίας φωτογραφίας. Και από την στιγμή που ο θάλαμος είναι είδος προς εξαφάνιση (καλά,καλά φιλμ δεν βρίσκεις...), πρέπει να περιοριστώ στις δυνατότητες της μηχανής μου και του ταλέντου μου. Θα δω άπειρες φωτογραφίες και θα συνεχίσω να βλέπω μπάς και καταφέρω να "κλέψω" μια τεχνική, ένα κλικάρισμα που θα με κάνει περήφανο καλλιτέχνη για το δημιούργημα μου. Ο καθένας έχει έναν μέντορα για αυτό που κάνει, κάποιον που θαυμάζει και ακολουθεί, πέρα από το ένστικτο του. Είναι όλοι αυτοί οι ερασιτέχνες και μη, που απλόχερα θα σε βοηθήσουν να πραγματοποιήσεις ότι μέχρι σήμερα σου φαίνεται ακατόρθωτο.   

Ο κόσμος γύρω μου έχει άπειρες φωτογραφίες. Κάθε στιγμή που περνάει αμέτρητα στιγμιότυπα θα γεμίσουν ένα φιλμάκι ή μια μνήμη φωτογραφικής μηχανής. Όποια οπτική γωνία και να χρησιμοποιήσεις, με όποιο μέσο και αν αποτυπώσεις την στιγμή, θα την "φυλακίσεις" εκεί για πάντα! Με το ίδιο πάθος που θα την θαυμάσεις, θα την απορρίψεις κιόλας. Δεν θέλω να μου απογοητεύεσαι, δεν θέλω να απογοητεύομαι δηλαδή, απλά να αφεθώ σε αυτό που αγαπάω και μου δίνει διέξοδο στις "καλλιτεχνικές μου ανησυχίες". Δεν υπάρχει λάθος και σωστό, ούτε όμορφο και άσχημο, μόνο η διαφορετικότητα των προσωπικοτήτων που εκφράζεται στο έργο του καθενός μπορεί να με κερδίσει. Και θα επιμείνω, αν και το κατάλαβα αργά, πως μόνο όταν εκθέσεις αυτά τα έργα, θα καταφέρεις να εξελιχθείς και να προχωρήσεις ένα βήμα πιο πέρα. Δεν πρέπει να φοβάσαι να "εκτεθείς" και ας ακούσεις σχόλια που θα σε βάλουν σε σκέψεις για αυτό που κάνεις. Μην κρατάς τα έργα σου εγκλωβισμένα στον σκληρό σου δίσκο, πρέπει να τους δώσεις την ευκαιρία να αναδειχτούν στα μάτια όλων εκείνων που πάντα περιμένουν κάτι περισσότερο από εσένα. 

 

Περίεργα ηχεί στα αυτιά του ερασιτέχνη φωτογράφου, η όποια κριτική δεν του χαϊδεύει τα αυτιά, αλλά εκεί είναι που αρχίζεις να κερδίζεις το παιχνίδι με μόνο αντίπαλο τον ίδιο σου τον εαυτό και τις παλιές του φωτογραφίες...

Κείμενο : Βαγγέλης Καλογερόπουλος

Φωτογραφίες : camerafeelings.blogspot.com