Ο Σαμαράς και τα άκρα

Η ΝΔ και ο (αντι) Διαφωτισμός

Πολλές επιφανειακές αναλύσεις περιορίζουν το πολιτικό φάσμα στην κλίμακα Αριστεράς – Δεξιάς  προκειμένου να υπηρετήσουν το ιδεολόγημα περί άκρων (ακροδεξιά – ακροαριστερά) τα οποία απειλούν τη Δημοκρατία.

Μάλιστα, αν φανταστούμε την κλίμακα ως κύκλο, τα δύο άκρα συγκλίνουν και εν τέλει σχεδόν ταυτίζονται στο μυαλό μιας ανιστόρητης θεώρησης που σε επίπεδο ευρωπαϊκών think tanks (αλλά και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης) φτάνουν να ταυτίζουν τον κομμουνισμό με τον φασισμό.

Και στη χώρα μας πολλή κουβέντα γίνεται για τα περιβόητα άκρα. Η ανάδυση από το σκότος της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής έδωσε επιπλέον στήριγμα στην προσέγγιση αυτή. Μια προσέγγιση που περισσότερο θέλει να φοβίσει τους ανθρώπους παρά να τοποθετήσει με κριτική σκέψη τις πολιτικές δυνάμεις στο χάρτη. 

Αν όμως δούμε τα «άκρα» υπό άλλα κριτήρια, ίσως αμφισβητήσουμε τη μετριοπάθεια πολλών κεντρώων δυνάμεων που κατέχουν τα προνόμια του «ευρωπαϊσμού». Αν, όπως λέει ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης Μιχάλης Σπουρδαλάκης, «πολιτικά άκρα είναι όσοι βγαίνουν από το πλαίσιο, την παράδοση και τις αρχές του Διαφωτισμού», θα πρέπει να προβληματιστούμε για την τοποθέτηση της διευρυνόμενης αυτές τις ημέρες Νέας Δημοκρατίας.

Το αυτοπροβαλλόμενο ως «ευρωπαϊκό κεντροδεξιό» κόμμα (όρος που υποτίθεται παραπέμπει στον φιλελευθερισμό ο οποίος όμως θα προασπίζεται και τα κοινωνικά ευρωπαϊκά κεκτημένα) διευρύνθηκε προς 2 άκρα: αυτό του αντιδιαφωτισμού της Ακροδεξιάς (Πλεύρης, Βορίδης, Βελόπουλος, Γεωργιάδης) και αυτό της κατάλυσης των κοινωνικών δικαιωμάτων (κυρίως του κοινωνικού κράτους και τω εργασιακών κατακτήσεων) που είχαμε γνωρίσει στη μεταπολεμική ευρώπη (Ντόρα Μπακογιάννη). Δύο επικίνδυνα για την κοινωνική συνοχή άκρα. Κάτι παρόμοιο υποστηρίζει και ο Μιχάλης Σπουρδαλάκης (εντάσσοντας συλλήβδην το νεοφιλελεύθερο δικομματισμό στο «αντιδιαφωτιστικό πλαίσιο»): «Από το πλαίσιο του Διαφωτισμού βγαίνει προφανώς η Χρυσή Αυγή και η Ακροδεξιά, αλλά και το ακραίο Κέντρο της δικομματικής μας κυβέρνησης, το οποίο παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος Δικαίου».

Ας προσέχουν λοιπόν όσοι επικαλούνται τον μπαμπούλα των άκρων γιατί αυτά μπορεί να καταλήγουν στον καθρέφτη τους…