Η εξέλιξη

του Δημήτρη Κωνσταντάκου

Ντριν ντριν το τηλέφωνο χτύπησε.. -Παρακαλώ απάντησε ο άνθρωπος που βρισκόταν στο άλλο άκρο της γραμμής. Μια ιστορία ξεκίναγε...

Τώρα τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά,τα τηλέφωνα χτυπάνε σε ρυθμούς νυχτερινού κέντρου στην παραλιακή, έχουν αναγνώριση κλήσεων και μπορούν να βρίσκονται παντού χωρίς αυτό να συνεπάγεται διακοπή της λειτουργίας τους. Μπορεί και να μην υπάρχουν καν, αλλά να είναι μια εφαρμογή στον υπολογιστή, όπως το skype .Πλέον μπορείς όχι μόνο να μιλάς, αλλά και να βλέπεις το πρόσωπο του συνομιλούντα , με το πάτημα ενός κουμπιού.

Αλλάζουν οι εποχές και μαζί και ο τρόπος που σκεφτόμαστε,αλλά οι ανάγκες παραμένουν ίδιες.Η ανάγκη για επικοινωνία για παράδειγμα και τότε και σήμερα είναι η ίδια,ίσως και λίγο περισσότερο λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής,της απομόνωσης και της σκληρής εργασίας. Έτσι θα πρέπει να σκέφτηκαν οι μηχανικοί λογισμικού, όπως ονομάζουμε στην Ελλάδα τους προγραμματιστές που ασχολούνται με την ανάπτυξη εφαρμογών,και δημιούργησαν το facebook και το google+,και η κοινωνική δικτύωση μέσω του υπολογιστή έγινε πραγματικότητα.

Το αν συνετέλεσαν στη βελτίωση των σχέσεων και στην ουσιαστική αλληλεπίδραση μεταξύ των ανθρώπων αμφισβητείται και είναι ένα θέμα που χρειάζεται εκτενέστερη ανάλυση ,αλλά δεν παύουν να αποτελούν σημαντικά δείγματα ότι η τεχνολογία προσπαθεί να βελτιώσει ή και να δημιουργήσει νέους τρόπους έκφρασης.