Αγανακτήστε!


της Ρένιας Ρηγοπούλου
"Είμαι 93 ετών, το τέλος δεν είναι μακριά.Τούτο δω είναι ίσως το τελευταίο πράγμα που κάνω. Τι τύχη όμως να μπορώ να σας υπενθυμίσω αυτό που αποτέλεσε τη βάση της πολιτικής μου δράσης: τα χρόνια της Αντίστασης(..) Σήμερα έχουμε ανάγκη αυτές τις αρχές και τις αξίες περισσότερο από ποτέ. Πρέπει να επαγρυπνούμε όλοι μαζί προκειμένου η κοινωνία μας να παραμείνει τέτοια ώστε να είμαστε υπερήφανοι: όχι μια κοινωνία λαθρομεταναστών, απελάσεων, καχυποψίας εναντίον των μεταναστών· όχι μια κοινωνία όπου αμφισβητούνται οι συντάξεις και τα κεκτημένα της κοινωνικής ασφάλισης.."
Με λόγο απλό και κατανοητό, όπως ένας παππούς θα μιλούσε στον εγγονό του, ο Στεφάν Εσέλ  καταφέρνει σε λιγότερο από 50 σελίδες να ξεσηκώσει τη νέα γενιά να διεκδικήσει ότι της ανήκει και έχει στερηθεί τα τελευταία χρόνια..
"Εξοργιστείτε! Εξεγερθείτε! Αγανακτήστε!"
Με αυτή την πολιτική πρόσκληση , ο 93χρονος βετεράνος αγωνιστής της Αντίστασης έγινε από τη μία ημέρα στην άλλη προφήτης για τη γαλλική Αριστερά. Με πωλήσεις που αγγίζουν τα τρία εκατομμύρια αντίτυπα κατάφερε να εκφράσει με τρόπο απλό, συλλογικό και ειλικρινή την αγωνία και το φόβο των πολιτών για την κατάσταση του συγχρόνου κόσμου και το αβέβαιο μέλλον που διαγράφεται μπροστά τους.
Και η προτροπή του αυτή έγινε πράξη. 


Ένα γκρουπ στο Facebook ήταν αρκετό για να συσπειρώσει και να συγκεντρώσει "Αγανακτισμένους" Ισπανούς, κάθε ηλικίας, να αντιδράσουν και να φωνάξουν για όλα όσα έχουν υποστεί και να θέσουν ένα τέλος στο οικονομικό αδιέξοδο που φανερώνεται μπροστά τους. Στις 15 Μαϊου χιλιάδες "Indignados" ξεχύθηκαν στους δρόμους και με σημείο αναφοράς τη κεντρική πλατεία της Μαδρίτης, Puerta del Sol, και ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων διαδήλωσαν για όσα τους στερήθηκαν και όσα απαιτούν για το μέλλον των ιδίων, των παιδιών τους.. για το μέλλον της χώρας τους.
Και κάπως έτσι, οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν.. 
Και ο κόσμος διπλασιαζόταν μέρα με τη μέρα.. 
Και η αγανάκτηση πέρασε τα σύνορα της χώρας τους και ένα απλό σύνθημα ("Κάντε ησυχία να μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες»")  ήταν αρκετό για να αντιδράσουν και οι Έλληνες, να βγουν στους δρόμους και να φωνάξουν ενάντια σε κάθε σκληρό μέτρο υιοθετείται ερήμην τους και εις βάρος τους.


Στις 26 Μαϊου οι "Αγανακτισμένοι" Έλληνες συγκεντρώθηκαν στη Πλατεία του Συντάγματος, στο Λευκό Πυργο, στη Πλατεία Γεωργίου και σε κάθε κεντρική πλατεία ανά την Ελλάδα και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Για πρώτη φορά συγκεντρώνεται τέτοιος όγκος διαδηλωτών και φωνάζει με τρόπο ειρηνικό και χωρίς τη σημαία και τη κάλυψη κάποιου κόμματος.Πολίτες κάθε ηλικίας και κάθε κοινωνικής τάξης, από τον άνεργο μέχρι το συνταξιούχο και από το φοιτητή μέχρι τον απλό εργαζόμενο μου βλέπει το μισθό του να μειώνεται μέρα με τη μέρα, όλοι μαζί ένα μωσαϊκό ανθρώπων, ιδεών και επιδιώξεων έδειξαν τη δύναμη τους  και δήλωσαν πως δεν πρόκειται να σταματήσουν μέχρι κάτι να αλλάξει.


Και  από το Σύνταγμα στη Νέα Υόρκη και από εκεί στο Βερολίνο το κίνημα των αγανακτισμένων απλώνεται με χιλιάδες Γερμανούς να βρίσκονται σήμερα στους δρόμους διαδηλώνοντας κατά των αδικιών του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Κρατώντας πανό με συνθήματα όπως «Καταλάβετε το Βερολίνο» και «Αγανακτήστε», περίπου 3.000 Βερολινέζοι πραγματοποίησαν πορεία από το δημαρχείο προς την πρώην πρεσβεία των ΗΠΑ ενώ ανάλογη ήταν και η προσέλευση στη Φρανκφούρτη όπου περίπου 2000 διαδηλωτές πέρασαν μπροστά από τα κεντρικά της Deutsche Bank και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.Το κίνημα «Καταλάβετε τη Φρανκφούρτη» και άλλες οργανώσεις σχεδιάζουν νέες κινητοποιήσεις σε διάφορες πόλεις στις 12 Νοεμβρίου.
Πολλοί τους πολέμησαν, άλλοι του υποτίμησαν κανείς όμως δε μπορεί να αρνηθεί πως το κίνημα των "Αγανακτισμένων" συνιστά μια εκκωφαντική αφύπνιση και ένα απολύτως πολιτικό αίτημα για αποκατάσταση μιας πραγματικής δημοκρατίας. 


Και όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και ο Εσέλ:



«Η επικρατούσα λογική είναι ότι δεν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε, επειδή τα πράγματα δεν αλλάζουν και επειδή οι πολιτικές αποφάσεις παίρνονται από τους έχοντες. Όμως ο αδιάφορος άνθρωπος δεν είναι άνθρωπος..Το χειρότερο από όλα είναι η αδιαφορία, να λέει κανείς πως δεν μπορεί να κάνει τίποτε, την ώρα που ξεθεμελιώνονται όλες οι κοινωνικές κατακτήσεις.Το μέλλον είναι η νεολαία. 
Γι΄ αυτό εξοργιστείτε. Εξεγερθείτε!».