Ενα ενδιαφέρον πείραμα δίπλα μας
Εδώ και πάνω από δεκαπέντε χρόνια το ωράριο λειτουργίας της αγοράς έρχεται και επανέρχεται στον δημόσιο διάλογο, με μία πλευρά να θεωρεί την απελευθέρωσή του ως σοβαρή διαρθρωτική αλλαγή, η οποία μπορεί να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης, μία άλλη να
αντιτείνει ότι το θέμα δεν βρίσκεται στο πόσες ώρες θα είναι ανοιχτά τα καταστήματα, αλλά στην αγοραστική ικανότητα των καταναλωτών και μία τρίτη να απορρίπτει κάθε συζήτηση, καθώς, όπως λένε, η απελευθέρωση εξυπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο!
Μπροστά σ' αυτήν την τριχογνωμία, η πολιτεία, ως συνηθίζει, τρομοκρατείται από το πολιτικό κόστος, που οποιαδήποτε απόφαση συνεπάγεται, αποσύρει την ιδέα της αλλαγής, την παραχώνει στα ερμάρια των υπουργείων (αχ! πόσες καλές ιδέες βρίσκονται εδώ και δεκαετίες σε αυτά τα ερμάρια) και ουδείς πλέον μιλάει γι' αυτό.
Οι Ιταλοί, όμως, το τόλμησαν, όπως φαίνεται να τολμούν και άλλες αλλαγές με μία κυβέρνηση συνεργασίας (όπως εμείς), αλλά ολιγομελή τεχνοκρατών (όχι όπως εμείς) και κάτω από την πολύ μικρότερη πίεση των αγορών, από εκείνη που εμείς υφιστάμεθα εδώ και δύο περίπου χρόνια.
Η κυβέρνηση Μόντι προχωρεί με επιθετικό τρόπο στην πλήρη απελευθέρωση της ιταλικής αγοράς. Πλέον, όσοι ιδιοκτήτες των ιταλικών εμπορικών καταστημάτων το επιθυμούν, είναι ελεύθεροι να κρατούν ανεβασμένα τα ρολά τους, καθ' όλο το 24ωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα. Πρόκειται για ένα από τα κύρια μέτρα για την απελευθέρωση της αγοράς, που εγκρίθηκε από την κυβέρνηση Μόντι και το οποίο μπήκε σε ισχύ με την έλευση του 2012.
Πρόκειται για ένα πείραμα, το οποίο οφείλουμε να παρακολουθήσουμε με προσοχή χωρίς δογματισμούς και προκαταλήψεις, καθώς τα πρώτα καταστήματα που ανακοίνωσαν ότι σκοπεύουν να επωφεληθούν του νέου μέτρου, βρίσκονται στη Ρώμη και τη Νάπολη, δύο πόλεις αρκετά κοντά στη δική μας Αθήνα και γιατί όχι να ακολουθήσουμε...
Άρθρο με πληροφορίες από το "Κέρδος"
