Το Κόμμα των Βαγγελοφρόνων
Το ΠΑΣΟΚ του τέταρτου δρόμου προς τον παγκόσμιο σοσιαλισμό και της πράσινης ανάπτυξης πέθανε. Ζήτω το ΠΑΣΟΚ!
Τρία “ζήτω” για το νέο βασιλέα, Ευάγγελο Βενιζέλο.
Τρία “ζήτω” για το νέο βασιλέα, Ευάγγελο Βενιζέλο.
Η κατάσταση με τον εναπομείναντα κόσμο του ΠΑΣΟΚ θυμίζει το Κόμμα των Βαρελοφρόνων του αείμνηστου Βασίλη Χριστοδούλου, με τη διαφορά ότι ενώ είναι το ίδιο γραφική, της λείπει εντελώς το χιούμορ. Εκεί, οι ψηφοφόροι πότες που ορκίζονταν στη ρετσίνα και το κοκκινέλι, ήταν χαμένοι στον μικρόκοσμο της παρέας των υπόλοιπων “βαρελοφρόνων”, αιωνίως μεθυσμένοι στο ταβερνάκι τους.
Παρομοίως και αυτός ο αιώνια μεθυσμένος, από το κομματικό αλκοολίκι, σκληρός πυρήνας του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζει να ζει στην κοσμάρα του. Δεν έχει πρόβλημα με τις ποικιλίες, κι από το ελαφρύ μοσχοφίλερο (ΓΑΠ) το γυρνά στο βαρύ μπρούσκο (Βενιζέλος), χωρίς δυσκολία. Αρκεί να ρέει το κρασάκι. Έτσι κάπως περάσαμε στο κόμμα των Βαγγελοφρόνων.
Ωστόσο, ανάμεσα στις επιδράσεις του αλκοόλ στον οργανισμό βρίσκεται και η διπλωπία. Αυτό το σύμπτωμα, της διπλής όρασης, το αντιληφθήκαμε όλοι την περίφημη “Κυριακή της Δημοκρατίας”, όταν οι “ψηφοφόροι” θύμιζαν το θαύμα του πολλαπλασιασμού των ψαριών. Ένας πήγαινε στην κάπλη, τρεις έβγαιναν από αυτήν. Σε ακόμη μεγαλύτερες ποσότητες, το ποτό επηρεάζει και τη μνήμη. Ένα επίσης φανερό σύμπτωμα των οπαδών του κόμματος των Βαγγελοφρόνων.
Το μεθυσμένο κομματόσκυλο
Ποιος θυμάται το δημιουργό του Άρθρου 86, δηλαδή του περίφημου “νόμου περί ευθύνης Υπουργών”, τον οποίο όλο το πολιτικό και μιντιακό προσωπικό ξορκίζει, λες και δεν φτιάχτηκε από ανθρώπινα χέρια. Λες και φύτρωσε. Λες και το σκάλισε κάποιος νέος Μωυσής στις λίθινες πλάκες του Συντάγματος της Ελλάδας.
Οι αμνήμονες ξεχνούν ότι ο “Μωυσής” της ιστορίας μας δεν έχει μακριά γενειάδα και δεν σμιλεύει κοτρώνες, αλλά διαθέτει διδακτορικό στις νομικές επιστήμες και πένα για να υπογράφει με το ονοματεπώνυμό του: Βαγγέλης Βενιζέλος λέγεται και μη νομίζει κανείς ότι έχει μετανοιώσει για το νομικό αυτό έκτρωμα. Κάθε άλλο, αφού η ιστορία του πολιτικού ανδρός και έγκριτου συνταγματολόγου είναι γεμάτη από παρόμοιες ιστορίες νομιμοποίησης παρανομίας και ανηθικότητας. Δίπλα στο Βαγγέλη μας, ο Γιώργος Βουλγαράκης της ατάκας “ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό” μοιάζει με σχολιαρόπαιδο.
Στη βιομηχανία νομιμοποιήσεων της ανηθικότητας ο Ευάγγελος Βενιζέλος υπήρξε ακάματος αγωνιστής, από το ξέπλυμα πλαστογράφων της Θεσσαλονίκης σε σκάνδαλο μετεγγραφών ως το εξωδικαστικό ξέπλυμα της Siemens και της Thyssen Krupp (με τα υποβρύχια που γέρνουν). Η πρόσφατη, διεξοδικά αναπτυγμένη στα έδρανα της βουλής, άποψη ότι οι Αγορές βρίσκονται πάνω από το Σύνταγμα της χώρας, δεν αποτελεί παράδοξο για τον πνευματικό πατέρα του νόμου περί (μη) ευθύνης Υπουργών. Αρκεί να μην έχει κανείς σοβαρά προβλήματα μνήμης. Και βέβαια το μεθυσμένο κομματόσκυλο των Βαγγελοφρόνων, δε θυμάται πού κατούραγε προχθες κι έγλυφε χθες. Με τέτοια ψιλά γράμματα θα ασχολείται;
Τι κάνουμε όμως όλοι εμείς οι υπόλοιποι; Η απάντηση είναι απλή…
Παραφράζοντας το μότο του νεόκοπου ηγέτη του ΠΑΣΟΚ:
