Ας ελπίσουμε κι εμείς σε μία ανάσταση

Συν Αθηνά και χείρα κίνει

Οφείλουμε να βρούμε τη δύναμη να αποτινάξουμε τα δεσμά του παρελθόντος. Η πεντηκοστή ας μας φέρει την επιφοίτηση να ψηφίσουμε έστω σωστά. Όλοι μαζί μπορούμε πολλά, αλλά αν δεν αλλάξουμε, δε μπορούμε τίποτα. 

Περάσαμε πολλά και τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα. Πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε. Θέλουμε να ξεσπάμε βρίζοντας; Ας συνεχίσουμε λοιπόν να δίνουμε τα κλειδιά της χώρας στα δύο κόμματα της σαπίλας που τα υπενοικίασαν στους δανειστές τους. Αν θέλουμε πρόοδο, αλήθεια και κάτι καλύτερο πρέπει να αποδείξουμε ότι το αξίζουμε πράττοντας αυτά που μας αναλογούν.

Δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με ένα μέλλον απαξίωσης, εξαθλίωσης και σύνθλιψης. Η όλη κατάθλιψη βοηθάει να αυτοκριθούμε. Το σύστημα μας έχει ανάγκη. Χωρίς την εργασία μας κανείς δε θα βγάλει κέρδος. Η κοινωνία των πολιτών έχει γίνει κοινωνία των αφεντικών.

Τα παιδιά μας δεν πρέπει να ζήσουν έτσι.

Καλή ανάσταση στο μέσο Χριστιανό, Μουσουλμάνο, Άθεο που ζει σε αυτή τη χώρα.

Καλή ανάσταση στο μέσο αναρχικό και στο μέσο ιερέα που ζει σε αυτή τη χώρα.

Καλή ανάσταση στο μέσο άνθρωπο που ζει σ' αυτή τη χώρα. Δε με νοιάζει που γεννήθηκε, με νοιάζει που είναι εδώ και του λέω "καλημέρα" και μου χαμογελάει, που τα παιδιά του παίζουν μπάλα με τα δικά μου.