Το ΚΚΕ και το πάσχον καπιταλιστικό σύστημα

Ένα σύστημα πετάει "λάσπες"

Για το (ένα) κόμμα του μνημονίου έχουμε πει πολλά. Τώρα τα καθεστωτικά μέσα πετάνε "λάσπες" σε οτιδήποτε αντιμνημονιακό, ακόμα και στο παραδοσιακό, συντηρητικό ΚΚΕ.

Με αφορμή δηλώσεις της κυρίας Παπαρήγα για την εκπαίδευση δύο ταχυτήτων, ο δημοσιογράφος της Καθημερινής, Πάσχος Μανδραβέλης, δημοσίευσε ένα κείμενό του βδελυττόμενος το ΚΚΕ. Στο κείμενο αυτό ο δημοσιογράφος αναφέρει πως η ελευθερία της επιλογής είναι η μεγάλη αρετή του καπιταλισμού. Σαφως και είναι πολύ χρήσιμη η ικανότητα της επιλογής. Μάλλον, όμως, του διαφεύγει (;) πως κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν ό,τι θέλουν. Ο δημοσιογράφος ερμηνεύει επιφανειακά, μεροληπτικά και προπαγανδιστικά τη θέση του ΚΚΕ για την εκπαίδευση. Το ΚΚΕ λέει τέλος στην ιδιωτική εκπαίδευση, όχι γιατί δεν είναι σωστή και υψηλου επιπέδου, αλλά γιατί δημιουργεί ανισότητες. Κι ας μην ξεχνάμε πως το ΚΚΕ είναι υπέρ της αύξησης των δαπανών για την παιδεία, κάτι που σημαίνει καλύτερη δημόσια εκπαίδευση. Όπως δεν πρέπει να ξεχνάμε και την εν γένει πορεία του ζητήματος της δωρεάν παιδείας.

Στην ίδια εφημερίδα, ο δημοσιογράφος Κώστας Καλλίτσης γράφει για το ανέκδοτο του μισθού των 180 ευρώ κι ότι όσοι το χρησιμοποιούν ως επιχείρημα για την αλλαγή οικονομικής πορείας της χώρας (δηλαδή όσοι στρέφονται κατά του μνημονίου) θα πρέπει να ντρέπονται και να πουν την αλήθεια, δηλαδή ότι αν απορρίψουμε το μνημόνιο, τότε θα περιπέσουμε σε μισθούς 180 ευρώ. Δεν ξέρω αν κι εκείνου του διαφεύγει, αλλά πριν από τρια χρόνια ούτε που φανταζόμασταν αυτά που συνέβησαν . Επίσης, να αναφέρω πως ό,τι έλεγε ο Γιώργος Παπανδρέου πως δεν πρόκειται να γίνει, γινόταν με μαθηματική ακρίβεια εντός εξαμήνου το μέγιστο. Και το τελευταίο που είχε πει ήταν πως δε θα γίνουμε Ινδία. Ακόμα, συγκεκριμένοι αξιωματούχοι του ΔΝΤ θέλουν να φτάσουν οι μισθοί μας στα επίπεδα των γειτόνων και το έχουν δηλώσει ον δε ρέκορντ.

Το κόμμα του μνημονίου μετράει τα "κουκιά" και δεν του βγαίνουν. Γι' αυτό και κάνει την απέλπιδα προσπάθειά του για να επιβιώσει. Μαζί του και τα καθεστωτικά μέσα, τα οποία και φοβούνται μήπως χάσουν την κυρίαρχη θέση τους, σε περίπτωση που ανατραπούν τα πράγματα. Γιατί αν ανατραπούν τα πράγματα, τις "δουλειές" ίσως τις παίρνουν άλλοι. Αν κι αυτό δεν είναι και πάλι σίγουρο. Ωστόσο, ακόμα και οι πιθανότητες αυτές τους κάνουν να βρίσκοντια σε εγρήγορση. Το Πα.Σο.Κ. πέθανε, ζήτω ο Βενιζέλος.