Η ουτοπία του Τσίπρα

Κρατικοποίηση, σεισάχθεια, ακύρωση μνημονίου, σταθεροποίηση της χώρας στην ευρωζώνη. Το Κυπριακό του έμεινε μόνο του Αλέξη Τσίπρα.

Η εκλογική αναμέτρηση που πλησιάζει θα κρίνει πολλά. Η κορυφή χωράει μόνο έναν κι ο Αλέξης ΤΣίπρας εκφράζει το νέο, το θαρραλέο, το ορμητικό. Όμως, όχι έτσι. Αναλύοντας ένα πρόγραμμα που υπόσχεται λύσεις σε θέματα που ταλάνιζαν τη χώρα το 2009 και όχι λύσεις που εμπίπτουν στο 2012 και τη δύσκολη φάση της χώρας, ο Αλέξης Τσίπρας θύμισε πολύ όσα έλεγε προεκλογικά ο Γιώργος Παπανδρέου.

Ανατρέχοντας στο 2009, θα δούμε ότι τα βασικά προβλήματα της εποχής ήταν το πως θα αντέξουν τα νοικοκυριά που δ εμπορούν να εισπνεύσουν από τις δόσεις των δανείων που χρωστάνε και πως η νέα γενιά θα επιβιώσει με ...700 ευρώ.

Σήμερα, ο Αλέξης Τσίπρας απάντησε αυτά τα ερωτήματα. Έταξε σεισάχθεια, δηλαδή διαγραφή χρεών για υπερχρεωμένες οικογένειες, και 750 ευρώ βασικό μισθό. Όσο για τα του 2012, επανήλθε στο διαπραγματευτικό ατού του τόσο απέναντι στους ψηφοφόρους του (αποτελεί την αντιμνημονιακή επιλογή τους), όσο και απέναντι στους Ευρωπαίους (ο Σαμαράς ζητάει επαναδιαπραγμάτευση και δε θα πάρει τίποτα, ο Τσίπρας ζητά ακύρωση μπας και πάρει επαναδιαπραγμάτευση): ακύρωση του μνημονίου.

Ωστόσο, για τις παραμέτρους, δηλαδή την ταμπακιέρα, δεν είπε τίποτα.

Η κατάσταση απαιτεί σαφές πλάνο και για την εντός ευρωζώνης Ελλάδα, αλλά και για μία Ελλάδα πτωχευμένη. Και ΣυΡιζΑ και Νέα Δημοκρατία δε νομίζω να έχουν προνοήσει γι' αυτήν την περίπτωση.