Φαήλος Κρανηδιώτης: το ακροδεξιό χέρι του Σαμαρά
Η ΕΡΕ του 2012
Για τις «συνιστώσες» της ΝΔ τα έχουμε πει. Το πολυσυλλεκτικό κόμμα εξουσίας έγινε λάστιχο υποδεχόμενο στο «κεντροδεξιό μέτωπο» ακραία πολιτικά ρεύματα και υψηλού πολιτικού βάρους πρόσωπα.
Ο δίαυλος επικοινωνίας με το ακροδεξιό – νεοφασιστικό κομμάτι της ΝΔ μοιάζει να είναι ο εξ απορρήτων του Αντώνη Σαμαρά και υποψήφιος στη Β’ Πειραιά (χωρίς να καταφέρει να εκλεγεί την 6η Μαΐου) Φαήλος Κρανηδιώτης. Με την πυκνή αρθρογραφία του στη «Δημοκρατία», το antinews.gr και αλλού, ο γνωστός δικηγόρος έχει ταχθεί στον ιδεολογικό αγώνα της Δεξιάς. Ο ίδιος μάλιστα έχει δηλώσει την ανάγκη η παράταξη να επιβραβεύει τους «ιδεολογικούς μαχητές» και όχι τους «ντιντήδες».
Τα κείμενα του, έμπλεα εξυπνακισμών και λεκτικών ακροβασιών, κινούνται σε μόνιμη βάση πάνω σε συγκεκριμένους άξονες: εμφυλιοπολεμικό κλίμα (μόνιμη επωδός αποτελεί η κατηγορία για «εθνομηδενισμό» στην Αριστερά και άλλα ιδεολογικά ρεύματα), σύγκρουση των πολιτισμών (μεταφορά της προσέγγισης Huntignton στην ελληνική πραγματικότητα, όπου μεταφράζεται σε κίνδυνο εξισλαμισμού της Ελλάδας), δίκαιο του αίματος (πλείστες αναφορές στις «πατρώες ιδέες» του ελληνισμού και τη συνέχεια της ελληνικής Φυλής) και μιλιταρισμός (που παίρνει τη μορφή της «άτεγκτης» στάσης απέναντι στην Τουρκία).
Ο συνεπής ιδεολόγος της Δεξιάς, χωρίς politically correct στρογγυλέματα, επισφραγίζει τη στροφή της ΝΔ του Σαμαρά στην ορολογία και τη λογική της προδικτατορικής ΕΡΕ. Τρανή απόδειξη για τις πολιτικές συγγένειες του Κρανηδιώτη αποτελεί η συμπαράσταση στον ακροδεξιό «ακτιβιστή» (όπως θα έλεγε και ο Βορίδης) Δημήτρη Παπαγεωργίου, συντάκτη ανοικτά φιλοχουντικών εντύπων («Ελεύθερος Κόσμος», «Ελεύθερη Ώρα»), ο οποίος μαζί άλλους νεοναζί είχε επιτεθεί σε αντιρατσιστική συγκέντρωση στους Αμπελόκηπους (πράξη για την οποία είχε προφυλακιστεί).
Σε μια εποχή που οι δολοφονικές επιθέσεις φασιστικών συμμοριών δεν ήταν (στο βαθμό που είναι, δυστυχώς, σήμερα) στην ημερήσια διάταξη, αρκετοί συνυπέγραψαν το κείμενο συμπαράστασης, όπως ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, ο Θάνος Πλευρης και αρκετά ακόμα στελέχη της ΝΔ και (τότε) του ΛΑΟΣ (υπογραφές για τις οποίες ευχαριστεί ιδιαίτερα ο Παπαγεωργίου). Ο ίδιος ο Κρανηδιώτης, που συχνά κατηγορεί την Αριστερά για υποστήριξη βίαιων ενεργειών, βλέπουμε πως δε δίστασε, με την ιδιότητα μάλιστα του δικηγόρου, να στηρίξει δημόσια τη μη προφυλάκιση ενός ακροδεξιού χουλιγκάνου.
Αν λοιπόν κάποιοι επικρίνουν το «άνοιγμα» Σαμαρά προς την ακροδεξιά («άνοιγμα» που εκλογικά ίσως δεν αποδώσει δεδομένου ότι η πόλωση και η εμφυλιοπολεμική ρητορική απομακρύνουν τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους), το οποίο θεωρούν αποκλειστικά ψηφοθηρική επιλογή, ας έχουν υπόψιν τους τον «ιδεολογικό» αγώνα του Κρανιδώτη. Χαρακτηριστικό δείγμα του αγώνα αυτού είναι μια πρόσφατη συνέντευξη του Κρανηδιώτη στο Νίκο Χατζηνικολάου.
Εκεί, σαν πιστός στρατιώτης του Σαμαρά, ο Κρανηδιώτης «τσιμέντωσε» τις συνεργασίες της ΝΔ με το επιχείρημα της ανάγκης να «σώσουμε την Ελλάδα από τον κομμουνισμό». Για τον Κρανηδιώτη, η ΝΔ «μπορεί να χωρέσει φιλελεύθερους, νεοφιλελεύθερους, εθνικιστές» και διάφορες άλλες υποομάδες αρκεί να φράξει το δρόμο στο ΣΥΡΙΖΑ. Ο τελευταίος, μέσα στο ρατσιστικό σύμπαν του Κρανηδιώτη, το οποίο δε χωράει ανθρωπισμούς και άλλά «θολοκουλτουριάρικα» ιδεολογήματα, αποτελεί «ατζέντη των λαθρομεταναστών και των δουλεμπόρων», «ηθικό αυτουργό της Υπατίας», και «υποκινητή των μαϊμού Δεκεμβριανών». Παρακάτω, με δημοκρατικό ύφος, ο σκληρός (τουλάχιστον ως προς τους αδύναμους και όσους διαφωνούν με τις μισανθρωπικές του αντιλήψεις) Φαήλος, προκαλεί με τον «τσαμπουκά» των παλιών "Rangers" της ΟΝΝΕΔ* όποιον τον υβρίζει μέσω internet να έρθει να του πει «φάτσα κάρτα τις ύβρεις του, για να δούμε πόσο μάγκας είναι».
Με αυτού του είδους τις αντιλήψεις, πορεύεται ένα κομμάτι της ΝΔ που επιχειρεί να επαναφέρει τα χαρακτηριστικά που είχαν στιγματίσει την «επάρατο Δεξιά» για πολλές δεκαετίες, προσαρμοσμένα στη συγκυρία (τη θέση των «συμμοριτών» παίρνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτή των αποδιοπομπαίων τράγων οι μετανάστες τους οποίους ο έγριτος νομικός αποκαλεί «κατσαπλιάδες», και το δόγμα «τάξη και ασφάλεια» ξαναβγαίνει από την ιδεολογική φορμόλη). Καθοδηγητής αυτού του κομματιού ο Κρανιδιώτης φιλοδοξεί να περάσει, με αφορμή και την προεδρία Σαμαρά, η πιο σκληροπυρηνική γραμμή εντός του κόμματος. Παρ’ όλα αυτά, η δίψα για εξουσία (η οποία «μεταφράζεται» σε αποτροπή μιας κυβένρησης της Αριστεράς) επιβάλλει την «πραγματιστική» διεύρυνση της ΝΔ και προς την (νέο) φιελελέυθερη κατεύθυνση, και ο υπάκουος συνεργάτης το αποδέχεται: «δεν θα συμφωνήσω ποτέ με την κυρία Μπακογιάννη για το Σχέδιο Ανάν, δεν θα ξεχάσω την στάση της απέναντι στον αείμνηστο Εθνάρχη Τάσσο Παπαδόπουλο, δεν θα συμφωνήσουμε ποτέ στην ενδεδειγμένη στάση της χώρας απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό, για τις σχέσεις με την Ρωσία και άλλα ζητήματα. Σίγουρα όμως συμφωνούμε, όπως και με πολλούς άλλους, από την Δεξιά ως τις παρυφές της Αριστεράς, ότι η χώρα ΔΕΝ πρέπει να παραδοθεί σε τυχοδιώκτες». Τυχοδιωκτισμός είπατε;
* οργανωμένοι τραμπούκοι της δεκαετίας του 80’ στους οποίους ανήκε και ο Πάνος Καμμένος και είχαν ως «αποκορύφωμα» της δημοκρατικής τους δράσης τη δολοφονία του καθηγητή Τεμπονέρα στην Πάτρα
