Θα πιεις το κοκτέιλ της αποβλάκωσης;
Διαφημιστικά μηνύματα: Ενδοφλέβιες ενέσεις ματαιότητας.της Μαρίνας Πηγασίου
Σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία. Διαφημίσεις "βολτάρουν" καθημερινά στις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα, τον έντυπο τύπο, το διαδίκτυο, τα πιάτα μας, ακόμα και στον ύπνο μας. Διάφορα προϊόντα μας σιγοντάρουν με αμέτρητες υποσχέσεις κοινωνικής καταξίωσης, τριβελίζοντας...
δίχως τελειωμό τα μυαλά μας.
δίχως τελειωμό τα μυαλά μας.
"Φόρεσέ με. Θα δείχνεις πιο όμορφος. Παίξε με. Θα δείχνεις πιο cool. Πιες με, κάπνισέ με, βάλε με στη ζωή σου. Θα γίνω η ζωή σου.
Και δώσε διαφημίσεις. Εδώ, εκεί, παραπέρα. Μέχρι και στις τουαλέτες των καφετεριών. Ούτε τότε δε σε αφήνουν σε ησυχία. Και δώσε πάλι.. και δώσε.. και ξαναδώσε... Ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο. Γιατί η επανάληψη είναι που κάνει την πλύση εγκεφάλου εύκολη δουλειά, στους 30 βαθμούς μάλιστα, χωρίς πρόπλυση και με πολύ καλό στέγνωμα.
Κι εσύ δυστυχώς, πέφτεις στην παγίδα της επανάληψης. Μια καλά στημένη παγίδα, φτιαγμένη τόσο έξυπνα μέσα στο πλέγμα της εξιδανίκευσης και του εξωραϊσμού. Στον κόσμο της διαφήμισης όλα φαντάζουν τέλεια.
Ας πάρουμε για παράδειγμα, μια αψεγάδιαστη νεαρή παρουσία δίπλα σε ένα αυτοκίνητο. Κλασική διαφήμιση, πολυπαιγμένη. Συμπαραδήλωση; Με αυτό το αυτοκίνητο θα είσαι ισχυρός, θα έχεις όλες τις γυναίκες στα πόδια σου. Είσαι εσύ, ο ένας κι άλλος κανένας. Πάνω απ' όλους και απ'όλα.
Η διαφήμιση αυτή πέτυχε το σκοπό της. Ο καταναλωτής, στην προσπάθειά του να βρει τον εύκολο δρόμο της εξουσίας, της δήθεν ευτυχίας μέσα από την επιβολή του στους άλλους, αρκείται σε μία ευκαιριακή, περιστασιακή απόλαυση. Και θα κάνει τα πάντα για αυτές τις λιγοστές στιγμές "ευτυχίας". Θα πάρει ένα δάνειο, και δεύτερο, ίσως και τρίτο. Και θα πάρει αυτομάτως την κάτω βόλτα. Μπορεί να κερδίζει μπόλικο αέρα, στυλ, πρεστίζ, κύρος ή όπως αλλιώς λέγεται, μέσα στον κόσμο των Ηλιθίων. Χάνει όμως ό,τι πιο σημαντικό έχει. Χάνει μια για πάντα τον εαυτό του.
H χούντα των προτύπων, μας θέλει ψηλούς, αδύνατους, όμορφους, ισχυρούς, με πολλά λεφτά, σπίτια, αμάξια και.. και...και... Τα μηνύματα είναι υποσυνείδητα, γι'αυτό και ριζώνουν πιο εύκολα μέσα μας. Πώς μπορεί να χωρέσει τόση ματαιότητα μέσα σε τόσο λίγα δευτερόλεπτα διαφημιστικού χρόνου; Και καλά αυτό.. Πώς μπορεί ωστόσο, να χωρέσει τόση ματαιότητα σε έναν ανθρώπινο εγκέφαλο;
Ίσως να φταίει η αβεβαιότητα που μας συντροφεύει, η έλλειψη αυτοεκτίμησης, ο φόβος που δε μας επιτρέπει να μπούμε στα άδυτα του εαυτού μας και να αντλήσουμε από εκεί δύναμη, χαρά, ασφάλεια. Με απλά λόγια, φοβόμαστε να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας. Ψάχνουμε όμορφα περιτυλίγματα, τα προσέχουμε, τα περιποιούμαστε, αλλά την ψυχή μας την αφήνουμε να σαπίσει. Να πεθάνει μέσα μας. Λέμε πως ζούμε, επειδή χτυπάει η καρδιά μας και κυλάει στις φλέβες μας αίμα. Ζούμε όμως κατ'επίφαση.
To bloggers-tv αναρτά ένα βίντεο παρμένο απ΄το you tube, που παρουσιάζει με απόλυτη πιστότητα την κατάντια της σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας. Μία παρέλαση προϊόντων υποκουλτούρας από τη βιομηχανία της διαφήμισης. Ένα παζλ εικόνων που συνθέτει τη δυστυχία μας. Ας σταθούμε απέναντί της, δίνοντάς της μια κλωτσιά. Μια κλωτσιά στον υπερκαταναλωτισμό. Μπορούμε να το κάνουμε. Όχι ελλείψει χρημάτων, αλλά επειδή μπορούμε να κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα. Να κάνουμε μια βουτιά σε βαθιά νερά και να δούμε την ουσία. Να βρούμε τον αληθινό δρόμο της ευτυχίας. Ψυχή μου, γαλήνευσε...
