"Νταηλίκι ή μήπως ρεζιλίκι.;"

της Μαρίνας Πηγασίου 

Τι σου έφταιξε ο καημένος ο χρήστης ουσιών, ο "ναρκομανής" ή όπως αλλιώς θες να τον βαφτίσεις; Σε σένα μιλάω. Σε σένα που βρισκόσουν στις 2.30 μ.μ στο συρμό, στο σταθμό Αττική, με κατεύθυνση προς Κηφισιά. Σε σένα που φέρθηκες με τον πιο χυδαίο τρόπο σε έναν άνθρωπο πονεμένο, που απλά "τόλμησε" να απλώσει λίγο τα πόδια του στο τρένο που "εσύ πληρώνεις" όπως διατυμπάνιζες. Μπορεί να μη σε γνωρίζω, αλλά η σάπια ψυχή σου, η απαίδευτη προσωπικότητά σου, δε θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα. Με ποιο δικαίωμα φέρεσαι έτσι σ'έναν άρρωστο άνθρωπο; Νομίζεις ότι είσαι ανώτερός του; Ένα τίποτα είσαι που φορά τη μάσκα του σπουδαίου. Και όλοι όσοι επιτρέπουν τέτοιου είδους συμπεριφορές ή ακόμη χειρότερα τις επικροτούν, ας σκεφτούν μήπως μ' αυτό τον τρόπο, τον σπρώχνουν πιο βαθιά στη μοναξιά της εξάρτησης...