Δημοσιογράφοι που εκμεταλλεύονται τον πόνο του κόσμου δεν είναι δημοσιογράφοι
«Ορισμένοι δημοσιογράφοι, γνωστοί ή άγνωστοι δεν έχει σημασία, εκμεταλλεύονται με το χειρότερο τρόπο την απελπισία των πολιτών πουλώντας επίπλαστη αντιμνημονιακή ρητορεία, χυδαίες ύβρεις κατά πολιτικών, ατεκμηρίωτες καταγγελίες και κακό χιούμορ, στήνοντας έτσι ολόκληρες εφημερίδες, εκπομπές και ιστοσελίδες της κακιάς ώρας.»
του Γιάννη Λέκκα
μας έφτασαν εδώ που είμαστε, δηλαδή στην χειρότερη ίσως καμπή της σύγχρονης ιστορίας μας. Πλέον, και χωρίς ίχνος λαϊκισμού, όλο και περισσότεροι πολίτες αυτής της χώρας μπαίνουν καθημερινά στο φάσμα της πραγματικής φτώχειας και της ανεργίας, βιώνοντας σε συλλογικό επίπεδο τη στεναχώρια που απορρέει από τα δεινά της πολιτικής συγκυρίας.
Σε αυτή την πιο δύσκολη εποχή που ζήσαμε ποτέ μέχρι σήμερα, αυτό που ζητάει ο κόσμος, πάνω απ’ όλα, είναι ειλικρινείς ανθρώπους που θα του δείξουν τον δρόμο για να ξεφύγει από το τέλμα που βιώνει και που θα γίνουν η φωνή του υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντά του όταν και όπου πρέπει. Είτε αυτοί οι άνθρωποι είναι πολιτικοί, είτε οικονομολόγοι, είτε δημοσιογράφοι, είτε το οτιδήποτε, ο κόσμος τους χρειάζεται. Χρειάζεται επειγόντως κάποιον αξιοπρεπή και σκεπτόμενο άνθρωπο για να πιαστεί, να τον πιστέψει και να τον ακολουθήσει.
Δυστυχώς αυτή η ανάγκη του κόσμου που περιέγραψα παραπάνω, γίνεται απόλυτα εκμεταλλεύσιμη από διάφορους εμπόρους της ελπίδας που επενδύουν ξεδιάντροπα στην ανασφάλεια του κοινωνικού συνόλου. Μεταξύ άλλων, ορισμένοι δημοσιογράφοι*, γνωστοί ή άγνωστοι δεν έχει σημασία, εκμεταλλεύονται με το χειρότερο τρόπο την απελπισία των πολιτών πουλώντας επίπλαστη αντιμνημονιακή ρητορεία, χυδαίες ύβρεις κατά πολιτικών, ατεκμηρίωτες καταγγελίες και κακό χιούμορ, στήνοντας έτσι ολόκληρες εφημερίδες, εκπομπές και ιστοσελίδες της κακιάς ώρας. Μέσα στον αντιμνημονιακό τους παροξυσμό, προσποιούνται ότι μέμφονται τα κακώς κείμενα και δήθεν παίρνουν το μέρος του απλού πολίτη, έχοντας έτσι ελεύθερο το πεδίο να προπαγανδίσουν και να προβούν σε εντεταλμένες επιθέσεις προς πρόσωπα που οι εργοδότες τους θέλουν να καταδικάσουν. Έτσι, αυτοί λοιπόν που αποκαλούνται δημοσιογράφοι, με αυτό τον τρόπο βγάζουν τον άξιο "μισθό" τους.
του Γιάννη Λέκκα
Το αναποτελεσματικό μνημόνιο, η ανεπαρκής διαχείρισή του από την κυβέρνηση Παπανδρέου και η διαχρονικά κακή διακυβέρνηση από μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις...
μας έφτασαν εδώ που είμαστε, δηλαδή στην χειρότερη ίσως καμπή της σύγχρονης ιστορίας μας. Πλέον, και χωρίς ίχνος λαϊκισμού, όλο και περισσότεροι πολίτες αυτής της χώρας μπαίνουν καθημερινά στο φάσμα της πραγματικής φτώχειας και της ανεργίας, βιώνοντας σε συλλογικό επίπεδο τη στεναχώρια που απορρέει από τα δεινά της πολιτικής συγκυρίας.
Σε αυτή την πιο δύσκολη εποχή που ζήσαμε ποτέ μέχρι σήμερα, αυτό που ζητάει ο κόσμος, πάνω απ’ όλα, είναι ειλικρινείς ανθρώπους που θα του δείξουν τον δρόμο για να ξεφύγει από το τέλμα που βιώνει και που θα γίνουν η φωνή του υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντά του όταν και όπου πρέπει. Είτε αυτοί οι άνθρωποι είναι πολιτικοί, είτε οικονομολόγοι, είτε δημοσιογράφοι, είτε το οτιδήποτε, ο κόσμος τους χρειάζεται. Χρειάζεται επειγόντως κάποιον αξιοπρεπή και σκεπτόμενο άνθρωπο για να πιαστεί, να τον πιστέψει και να τον ακολουθήσει.
Δυστυχώς αυτή η ανάγκη του κόσμου που περιέγραψα παραπάνω, γίνεται απόλυτα εκμεταλλεύσιμη από διάφορους εμπόρους της ελπίδας που επενδύουν ξεδιάντροπα στην ανασφάλεια του κοινωνικού συνόλου. Μεταξύ άλλων, ορισμένοι δημοσιογράφοι*, γνωστοί ή άγνωστοι δεν έχει σημασία, εκμεταλλεύονται με το χειρότερο τρόπο την απελπισία των πολιτών πουλώντας επίπλαστη αντιμνημονιακή ρητορεία, χυδαίες ύβρεις κατά πολιτικών, ατεκμηρίωτες καταγγελίες και κακό χιούμορ, στήνοντας έτσι ολόκληρες εφημερίδες, εκπομπές και ιστοσελίδες της κακιάς ώρας. Μέσα στον αντιμνημονιακό τους παροξυσμό, προσποιούνται ότι μέμφονται τα κακώς κείμενα και δήθεν παίρνουν το μέρος του απλού πολίτη, έχοντας έτσι ελεύθερο το πεδίο να προπαγανδίσουν και να προβούν σε εντεταλμένες επιθέσεις προς πρόσωπα που οι εργοδότες τους θέλουν να καταδικάσουν. Έτσι, αυτοί λοιπόν που αποκαλούνται δημοσιογράφοι, με αυτό τον τρόπο βγάζουν τον άξιο "μισθό" τους.
Από την πλευρά μας στο bloggers-tv, όντας όλοι νέοι, μορφωμένοι και αξιοπρεπείς δημοσιογράφοι, αρνούμαστε να γίνουμε βαποράκια των ενδημικών εκβιαστών της δημοσιογραφίας που λυμαίνονται το χώρο μας με αυτό το άθλιο εμπόριο ελπίδας και ψευτοηγεσίας προς τους πολίτες. Έχουμε πάρει συνειδητή απόφαση να σταθούμε απέναντί τους με οποιοδήποτε κόστος, καταγγέλοντας τις πρακτικές τους και απομονώνοντάς τους. Ο υγιής δημοσιογραφικός χώρος και οι σκεπτόμενοι πολίτες οφείλουμε να τους ξεχωρίσουμε, σε όποιο μέσο και αν παρασιτούν και να σταματήσουμε να τους εμπιστευόμαστε.
Σωτήρες στην δημοσιογραφία δεν υπάρχουν. Υπάρχουν καλοί δημοσιογράφοι, μέτριοι δημοσιογράφοι και κομπογιαννίτες του χώρου που εν τέλει, καμία σχέση δεν έχουν με το λειτούργημα της δημοσιογραφίας.
* Την επόμενη φορά, στο bloggers-tv θα επανέλθουμε με ονόματα και καταστάσεις.
* Την επόμενη φορά, στο bloggers-tv θα επανέλθουμε με ονόματα και καταστάσεις.