Για γιούχα και γιαούρτωμα
του Κώστα Καίσαρη
Μπορεί στις παρελάσεις ανά την επικράτεια να έγινε της πουτάνας το κάγκελο, αλλά στην πρωτεύουσα η αστυνομία νίκησε κατά κράτος. Μέχρι και ελεύθερους σκοπευτές είχαν τοποθετήσει στα κτίρια γύρω από την πλατεία Συντάγματος. Με πλήρη εξάρτυση και τη σκανδάλη στο χέρι. Εξ ου και τα ρίγη συγκίνησης του αρμόδιου υπουργού Δημήτρη Αβραμόπουλου:
«Οι εθνικές επέτειοι επικαιροποιούν διαχρονικά υψηλά νοήματα και φέρνουν τις δικές μας γενιές προ των δικών τους ευθυνών... Παρακολουθήσαμε μια εντυπωσιακή παρέλαση, μία από τις καλύτερες που γίνανε ποτέ. Πέρασαν μπροστά μας τα αδέρφια μας, τα παιδιά μας, τα ελληνόπουλα».
Τι είναι όμως οι παρελάσεις; Καλλιστεία; Τη μια χρονιά οι γκόμενες να είναι καλύτερες από τις προηγούμενες; Με ποια κριτήρια δηλαδή μπορεί μια παρέλαση να θεωρηθεί καλύτερη απ' αυτές που έχουν προηγηθεί; Οι φαντάροι είχαν καλύτερο βήμα; Κι ο Αβραμόπουλος από πότε έχει αποκτήσει την ειδικότητα εκτιμητής παρελάσεων; Κι ύστερα τρώει τα γιαούρτια ο Νταλάρας. Ο Αβραμόπουλος πάντως δεν σταμάτησε εκεί.
Είχε και συνέχεια: «Είμαστε πολύ συγκινημένοι τούτη την ώρα που η πολιτική τάξη της χώρας στέλνει τα δικά της μηνύματα». Και ποια είναι αυτά τα μηνύματα; Το ένα και πλέον εκατομμύριο άνεργοι; Ή οι νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις μετά τις εκλογές; Και πώς προέκυψε αυτή η συγκίνηση; Είδε τους ΛΟΚατζήδες ο υπουργός κι άρχισαν να αναβλύζουν δάκρυα από τα μάτια του; Ταυτόχρονα όμως εξέφρασε και την πικρία του: «Είναι κρίμα που αυτή τη μεγαλειώδη παρέλαση δεν την παρακολούθησε σύσσωμος ο ελληνικός λαός».
Για σύσσωμος δεν μπορώ να ξέρω, αλλά πολύς λαός ήθελε να είναι στην παρέλαση. Οχι τόσο για να χειροκροτήσει όσο για να γιουχάρει και να γιαουρτώσει. Είχαν γνώση όμως οι φύλακες και οι χιλιάδες των αστυνομικών. Η χώρα, λοιπόν, είναι σε καλά χέρια. Μετά το ΠΑΣΟΚ, έρχεται με φόρα η Νέα Δημοκρατία. Κι όχι με τίποτα κηπουρούς για υπουργούς, όπως ο Γιωργάκης.
Ο Σαμαράς ξέρει να επιλέγει συνεργάτες. Κορυφαίο παράδειγμα ο Μανώλης Μαυρομάτης. Εκ δεξιών είχε τον Μανόλο στην πρόσφατη τουρνέ που έκανε ο Σαμαράς σε Ισπανία και Πορτογαλία, όπου είχε συνομιλίες με τους πρωθυπουργούς των δύο κρατών. Ο Σαμαράς εμπιστεύεται απόλυτα το αλάνθαστο πολιτικό ένστικτο και κριτήριο του Μανώλη Μαυρομάτη. Ειδικά όταν τον ακούει να μιλάει αυτή την ιδιότυπη και ακατάληπτη Ντεσπεράντο μένει άναυδος.
Ο Μαυρομάτης έχει εφεύρει δικιά του γλώσσα. Μιλάει έξι ξένες γλώσσες σε μία. Με βάση την ισπανική, αλλά με ψήγματα Μοσχαρίσιας και ψεύτικης. Ούτε ο ίδιος δεν καταλαβαίνει τι λέει, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι ότι μετά τον Κώστα Καραμανλή έχει εντυπωσιάσει και τον Αντώνη Σαμαρά. Είναι ποτέ δυνατόν να γλιτώσει αυτή η χώρα; Αυτά.
Μαζί με αυτό το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός παίρνει και το επόμενο
Δε φεύγανε από το γήπεδο την Κυριακή στο Καραϊσκάκη. Ξαναβγήκανε έξω οι ποδοσφαιριστές με τις παντόφλες για να τους μπιζάρει ο κόσμος. Κι είναι λογικό. Εξι γκολ σ' ένα ημίχρονο ήταν αυτά. Και σχεδόν άλλες τόσες ευκαιρίες. Για 45 λεπτά είχε χαθεί η μπάλα. Ο Ολυμπιακός το πήγε ένα ακόμα βήμα παραπέρα. Λες και δεν του φτάνουνε το πρωτάθλημα και το νταμπλ.
Θέλει να γίνει, τηρουμένων των αναλογιών, Μπαρτσελόνα. Και χωρίς μάλιστα να υπάρχει το αντίπαλο δέος της Ρεάλ, που παίρνει φέτος το πρωτάθλημα στην Ισπανία. Οπως λοιπόν ο Μέσι βάζει τέσσερα γκολ, έτσι βάζει κι ο Μιραλάς (φωτό). Και χωρίς να υπάρχει το αντίπαλο δέος του Ρονάλντο. Από τους πέντε πρώτους σκόρερ στο πρωτάθλημα οι τέσσερις είναι του Ολυμπιακού.
Πρώτος ο Μιραλάς με 18 γκολ, στη δεύτερη θέση Μήτρογλου-Λέτο από 15 και στην τρίτη με δέκα γκολ Τζιμπούρ και Πάντελιτς. Κάποιες φορές είμαστε υποχρεωμένοι να επαναλαμβάνουμε τα ίδια. Κι όλοι οι άλλοι μαζί να μαζευτούνε και να κάνουμε μια ομάδα δεν θα είναι καλύτερη από τον Ολυμπιακό. Μια μικτή ας υποθέσουμε Παναθηναϊκού-ΑΕΚ-ΠΑΟΚ.
Πάλι ο Ολυμπιακός θα είναι καλύτερος. Κι όχι μόνο σ' αυτή τη σεζόν που τελειώνει. Του χρόνου αυτός θα είναι ακόμα καλύτερος κι οι άλλοι θα είναι ακόμα χειρότεροι. Κι αυτή είναι η τραγωδία για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Οτι όπως έχουν τα πράγματα ο Ολυμπιακός μαζί μ' αυτό το πρωτάθλημα παίρνει και το επόμενο.
Σαν παρτίδα πόκερ χωρίς λεφτά
Την ίδια ώρα στον Παναθηναϊκό Τζίγγερ και Βγενόπουλος ψάχνουνε να βρούνε το κουτί με τα σπίρτα. Λες και μιλάμε για παιδιά του δημοτικού σχολείου. Ο Τζίγγερ έχει αποποιηθεί τον ρόλο του μεγαλομετόχου κι ο Ανδρέας τη μια μέρα βάζει λεφτά, την άλλη τα βγάζει. Μπιλιάρδο παίζουνε στην πλάτη του Παναθηναϊκού. Ποιος θα βγάλει την καλύτερη καραμπόλα.
Ο Βαρδινογιάννης δήθεν να φεύγει κι ο Βγενόπουλος δήθεν να ενδιαφέρεται να μπει. Και στη μέση ο Παναθηναϊκός. Χωρίς λεφτά, χωρίς μετόχους, χωρίς διοίκηση. Κι ο ένας να ρίχνει την ευθύνη στον άλλον. Ο Τζίγγερ να θεωρεί αυτή την κατάσταση σαν αποτέλεσμα της πολυμετοχικότητας κι ο Βγενόπουλος σαν προϊόν της πολιτικής Τζίγγερ. Σαν μια παρτίδα πόκερ, αλλά χωρίς λεφτά.
Εύκολο είναι να κάνουνε μπλόφες. Ο Τζίγγερ ότι δήθεν τα παρατάει κι ο Βγενόπουλος ότι δήθεν μπαίνει. Ετσι έχουνε περάσει τα δύο τελευταία χρόνια. Στο φεύγω-μένω και στο μπαίνω-βγαίνω. Μέχρι και την τελευταία στιγμή. Την Παρασκευή συνεδριάζει η UEFA για την αδειοδότηση κι αυτοί το βιολί τους. Ο Τζίγγερ πώς θα βρει τρόπο να μην πάρει τον Παναθηναϊκό ο Βγενόπουλος κι ο Βγενόπουλος πώς θα βρει πρόφαση για να μην τον πάρει.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Με ποια ιδιότητα ήταν ο Ψωμιάδης μεταξύ των επισήμων στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης;
Πως να γλιτώσει αυτός ο τόπος; Καμιά τύχη δεν έχει. Το ΠΑΣΟΚ φεύγει, η Νέα Δημοκρατία έρχεται. Και στην άκρη καραδοκεί ο Καρατζαφέρης. Με δυνατές μεταγραφές. Μπορεί να έχασε Γεωργιάδη-Βορίδη, αλλά πρόσθεσε στο ρόστερ του Γιάννη Βουγιουκλάκη-Πέτρο Μαντούβαλο. Ταυτόχρονα, οι δυνάμεις της τάξεως και της νομιμότητας την Κυριακή κατά την παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα κατήγαγαν περηφανή νίκη.
Μπορεί στις παρελάσεις ανά την επικράτεια να έγινε της πουτάνας το κάγκελο, αλλά στην πρωτεύουσα η αστυνομία νίκησε κατά κράτος. Μέχρι και ελεύθερους σκοπευτές είχαν τοποθετήσει στα κτίρια γύρω από την πλατεία Συντάγματος. Με πλήρη εξάρτυση και τη σκανδάλη στο χέρι. Εξ ου και τα ρίγη συγκίνησης του αρμόδιου υπουργού Δημήτρη Αβραμόπουλου:
«Οι εθνικές επέτειοι επικαιροποιούν διαχρονικά υψηλά νοήματα και φέρνουν τις δικές μας γενιές προ των δικών τους ευθυνών... Παρακολουθήσαμε μια εντυπωσιακή παρέλαση, μία από τις καλύτερες που γίνανε ποτέ. Πέρασαν μπροστά μας τα αδέρφια μας, τα παιδιά μας, τα ελληνόπουλα».
Τι είναι όμως οι παρελάσεις; Καλλιστεία; Τη μια χρονιά οι γκόμενες να είναι καλύτερες από τις προηγούμενες; Με ποια κριτήρια δηλαδή μπορεί μια παρέλαση να θεωρηθεί καλύτερη απ' αυτές που έχουν προηγηθεί; Οι φαντάροι είχαν καλύτερο βήμα; Κι ο Αβραμόπουλος από πότε έχει αποκτήσει την ειδικότητα εκτιμητής παρελάσεων; Κι ύστερα τρώει τα γιαούρτια ο Νταλάρας. Ο Αβραμόπουλος πάντως δεν σταμάτησε εκεί.
Είχε και συνέχεια: «Είμαστε πολύ συγκινημένοι τούτη την ώρα που η πολιτική τάξη της χώρας στέλνει τα δικά της μηνύματα». Και ποια είναι αυτά τα μηνύματα; Το ένα και πλέον εκατομμύριο άνεργοι; Ή οι νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις μετά τις εκλογές; Και πώς προέκυψε αυτή η συγκίνηση; Είδε τους ΛΟΚατζήδες ο υπουργός κι άρχισαν να αναβλύζουν δάκρυα από τα μάτια του; Ταυτόχρονα όμως εξέφρασε και την πικρία του: «Είναι κρίμα που αυτή τη μεγαλειώδη παρέλαση δεν την παρακολούθησε σύσσωμος ο ελληνικός λαός».
Για σύσσωμος δεν μπορώ να ξέρω, αλλά πολύς λαός ήθελε να είναι στην παρέλαση. Οχι τόσο για να χειροκροτήσει όσο για να γιουχάρει και να γιαουρτώσει. Είχαν γνώση όμως οι φύλακες και οι χιλιάδες των αστυνομικών. Η χώρα, λοιπόν, είναι σε καλά χέρια. Μετά το ΠΑΣΟΚ, έρχεται με φόρα η Νέα Δημοκρατία. Κι όχι με τίποτα κηπουρούς για υπουργούς, όπως ο Γιωργάκης.
Ο Σαμαράς ξέρει να επιλέγει συνεργάτες. Κορυφαίο παράδειγμα ο Μανώλης Μαυρομάτης. Εκ δεξιών είχε τον Μανόλο στην πρόσφατη τουρνέ που έκανε ο Σαμαράς σε Ισπανία και Πορτογαλία, όπου είχε συνομιλίες με τους πρωθυπουργούς των δύο κρατών. Ο Σαμαράς εμπιστεύεται απόλυτα το αλάνθαστο πολιτικό ένστικτο και κριτήριο του Μανώλη Μαυρομάτη. Ειδικά όταν τον ακούει να μιλάει αυτή την ιδιότυπη και ακατάληπτη Ντεσπεράντο μένει άναυδος.
Ο Μαυρομάτης έχει εφεύρει δικιά του γλώσσα. Μιλάει έξι ξένες γλώσσες σε μία. Με βάση την ισπανική, αλλά με ψήγματα Μοσχαρίσιας και ψεύτικης. Ούτε ο ίδιος δεν καταλαβαίνει τι λέει, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι ότι μετά τον Κώστα Καραμανλή έχει εντυπωσιάσει και τον Αντώνη Σαμαρά. Είναι ποτέ δυνατόν να γλιτώσει αυτή η χώρα; Αυτά.
Μαζί με αυτό το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός παίρνει και το επόμενο
Δε φεύγανε από το γήπεδο την Κυριακή στο Καραϊσκάκη. Ξαναβγήκανε έξω οι ποδοσφαιριστές με τις παντόφλες για να τους μπιζάρει ο κόσμος. Κι είναι λογικό. Εξι γκολ σ' ένα ημίχρονο ήταν αυτά. Και σχεδόν άλλες τόσες ευκαιρίες. Για 45 λεπτά είχε χαθεί η μπάλα. Ο Ολυμπιακός το πήγε ένα ακόμα βήμα παραπέρα. Λες και δεν του φτάνουνε το πρωτάθλημα και το νταμπλ.
Θέλει να γίνει, τηρουμένων των αναλογιών, Μπαρτσελόνα. Και χωρίς μάλιστα να υπάρχει το αντίπαλο δέος της Ρεάλ, που παίρνει φέτος το πρωτάθλημα στην Ισπανία. Οπως λοιπόν ο Μέσι βάζει τέσσερα γκολ, έτσι βάζει κι ο Μιραλάς (φωτό). Και χωρίς να υπάρχει το αντίπαλο δέος του Ρονάλντο. Από τους πέντε πρώτους σκόρερ στο πρωτάθλημα οι τέσσερις είναι του Ολυμπιακού.
Πρώτος ο Μιραλάς με 18 γκολ, στη δεύτερη θέση Μήτρογλου-Λέτο από 15 και στην τρίτη με δέκα γκολ Τζιμπούρ και Πάντελιτς. Κάποιες φορές είμαστε υποχρεωμένοι να επαναλαμβάνουμε τα ίδια. Κι όλοι οι άλλοι μαζί να μαζευτούνε και να κάνουμε μια ομάδα δεν θα είναι καλύτερη από τον Ολυμπιακό. Μια μικτή ας υποθέσουμε Παναθηναϊκού-ΑΕΚ-ΠΑΟΚ.
Πάλι ο Ολυμπιακός θα είναι καλύτερος. Κι όχι μόνο σ' αυτή τη σεζόν που τελειώνει. Του χρόνου αυτός θα είναι ακόμα καλύτερος κι οι άλλοι θα είναι ακόμα χειρότεροι. Κι αυτή είναι η τραγωδία για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Οτι όπως έχουν τα πράγματα ο Ολυμπιακός μαζί μ' αυτό το πρωτάθλημα παίρνει και το επόμενο.
Σαν παρτίδα πόκερ χωρίς λεφτά
Την ίδια ώρα στον Παναθηναϊκό Τζίγγερ και Βγενόπουλος ψάχνουνε να βρούνε το κουτί με τα σπίρτα. Λες και μιλάμε για παιδιά του δημοτικού σχολείου. Ο Τζίγγερ έχει αποποιηθεί τον ρόλο του μεγαλομετόχου κι ο Ανδρέας τη μια μέρα βάζει λεφτά, την άλλη τα βγάζει. Μπιλιάρδο παίζουνε στην πλάτη του Παναθηναϊκού. Ποιος θα βγάλει την καλύτερη καραμπόλα.
Ο Βαρδινογιάννης δήθεν να φεύγει κι ο Βγενόπουλος δήθεν να ενδιαφέρεται να μπει. Και στη μέση ο Παναθηναϊκός. Χωρίς λεφτά, χωρίς μετόχους, χωρίς διοίκηση. Κι ο ένας να ρίχνει την ευθύνη στον άλλον. Ο Τζίγγερ να θεωρεί αυτή την κατάσταση σαν αποτέλεσμα της πολυμετοχικότητας κι ο Βγενόπουλος σαν προϊόν της πολιτικής Τζίγγερ. Σαν μια παρτίδα πόκερ, αλλά χωρίς λεφτά.
Εύκολο είναι να κάνουνε μπλόφες. Ο Τζίγγερ ότι δήθεν τα παρατάει κι ο Βγενόπουλος ότι δήθεν μπαίνει. Ετσι έχουνε περάσει τα δύο τελευταία χρόνια. Στο φεύγω-μένω και στο μπαίνω-βγαίνω. Μέχρι και την τελευταία στιγμή. Την Παρασκευή συνεδριάζει η UEFA για την αδειοδότηση κι αυτοί το βιολί τους. Ο Τζίγγερ πώς θα βρει τρόπο να μην πάρει τον Παναθηναϊκό ο Βγενόπουλος κι ο Βγενόπουλος πώς θα βρει πρόφαση για να μην τον πάρει.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Με ποια ιδιότητα ήταν ο Ψωμιάδης μεταξύ των επισήμων στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης;
Γούρι έφερε η Πόπη.
-Observer
-Observer
πηγή: Goal news