Αξίζει η Ελλάδα να αποκτήσει μισθούς Βουλγαρίας;


Απόψε στην εκπομπή "Έρευνα" με τον Παύλο Τσίμα

Για όσους δεν το έχουν προσέξει, αυτές τις μέρες Κριστίν Λανγκάρντ του ΔΝΤ, Πολ Τόμσεν της τρόικας και Αμαντέου Αλταφάζ της Ε.Ε έχουν ξεκινήσει μεθοδικά να βάζουν στην ατζέντα για την Ελλάδα την ακόμα μεγαλύτερη μείωση του μισθολογικού κόστους.

Μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων, τα ανωτέρω πρόσωπα έκαναν μεμονωμένα ακριβώς την ίδια δήλωση για να προετοιμάσουν το έδαφος για την νέα μείωση μισθών που θα υποδείξουν στην επόμενη κυβέρνηση. Είπαν ότι έχουμε 50% μεγαλύτερο μισθολογικό κόστος από την Πορτογαλία, 17% περισσότερο από την Ισπανία και πολλαπλάσιο σε σχέση με τις χώρες των Βαλκανίων όπως η Βουλγαρία και η Κροατία. Θεώρησαν ότι αυτό είναι απαράδεκτο και γι' αυτό οι μισθοί πρέπει να μειωθούν και άλλο ώστε να αυξηθούν η ανταγωνιστικότητα και οι θέσεις εργασίας.

Πόσο όμως θα βοηθούσε όμως την χώρα μας να αποκτήσει ως πρότυπο οικονομίας την Βουλγαρία, την Κροατία ή την Πορτογαλία με μισθούς που δεν φθάνουν ούτε για τα απολύτως απαραίτητα; Υπήρξε ποτέ κάποια από τις χώρες των Βαλκανίων ή της Ιβηρικής που να επωφελήθηκε, έστω και σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας, από το χαμηλό εργατικό κόστος; Γιατί η Γερμανία με ένα από τα υψηλότερα μισθολογικά κόστη στον κόσμο είναι αυτή που καθοδηγεί την παραγωγή στην Ευρώπη και τον κόσμο;

Αν σας ενδιαφέρουν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, βάλτε απόψε στους τηλεοπτικούς σας δέκτες την εκπομπή του Παύλου Τσίμα για να καταλάβετε με κατανοητά επιχειρήματα, αποκαλυπτικές συνεντέυξεις ξένων πολιτικών και πραγματικές περιπτώσεις άλλων χωρών, το γιατί η μείωση των μισθών που προωθεί η τρόικα σε συνεργασία με τους κυβερνώντες δεν πρόκειται ποτέ να βοηθήσει την ελληνική οικονομία, παρά να εξισώσει σε εξαθλίωση τον ελληνικό λαό με τους βαλκάνιους γείτονες του.

Και αυτή την εκπομπή, καλό θα ήταν να την δουν κυρίως εκείνοι που στις επόμενες εκλογές θα ξαναψηφίσουν τα κόμματα του μνημονίου, οδηγώντας τη χώρα σε περαιτέρω εξαθλίωση με μία οικονομική πολιτική που όχι απλά δεν βοηθά, αλλά σπρώχνει την Ελλάδα όσο πιο βαθιά γίνεται μέσα στην ανεργία, την φτώχεια και την ανέχεια.