Απλουστεύοντας το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής

 Ζουν ανάμεσά μας

Για την κατακόρυφη άνοδο της φασιστικής συμμορίας πρέπει να γίνουν σοβαρές και νηφάλιες αναλύσεις, μελέτες, δράσεις. Χωρίς στερεότυπα και φοβίες. Χωρίς την άρνηση να δούμε αυτό που υπάρχει γύρω μας ή μέσα μας.

Τα περισσότερα συμπεράσματα θα περιέχουν, λίγο – πολύ, τα παρακάτω:

1) όξυνση της κρίσης και περιθωριοποίηση («λουμπενοποίηση» μεγάλων στρωμάτων),

2) ιστορική απόσταση (ειδικά για τους πολλούς νέους σε ηλικία ψηφοφόρους) από τις ναζιστικές θηριωδίες,

3) πολιτικός αναλφαβητισμός που αθροίζει το χουλιγκανισμό, τον άκρατο ατομικισμό, την υποκουλτούρα σε αντικοινοβουλευτικές κατευθύνσεις,

4) ελλιπής ενημέρωση για τον ναζιστικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής (η οποία έγινε μια «τιμωρητική» μόδα),

5) ανασφάλεια και φόβος, ειδικά των μικροαστικών στρωμάτων, που αναζητούν την τάξη στη στρατιωτική οργάνωση της εν λόγω γκρούπας, σε μια εποχή που όλα καταρρέουν,

6) μεταναστευτικό και αποσπασματική (στα πλαίσια μιας ακροδεξιάς και ξενοφοβικής ατζέντας) διαχείρισή του από το σύστημα εξουσίας.

ΟΚ. Τα παραπάνω χρειάζονται επέκταση και εμβάθυνση. Όμως η Χρυσή Αυγή, των άναρθρων κραυγών και του τσαμπουκά, μπορεί να ερμηνευθεί ΚΑΙ με καθημερινούς (και διόλου ανιστορικούς – αντίθετα ιδιαιτέρως πολιτισμικούς) ΟΡΟΥΣ: πρόκειται για το αμόρφωτο (με την έννοια της έλλειψης στοιχειώδους παιδείας), φαλλοκρατικό και «ελληναράδικο» κομμάτι που υπάρχει γύρω μας*  και μέσα στον καθένα μας, όπως έλεγε ο Περικλής Κοροβέσης, ο «μπάτσος που κρύβεται μέσα μας» (διόλου τυχαία σχεδόν οι μισοί αστυνομικοί ψήφισαν ακομπλεξάριστα Χρυσή Αυγή).

Αυτό το κομμάτι, διαισθητικά βρήκε τρόπο να εκφραστεί κρυστάλλινα και χωρίς ενοχές από τη στιγμή που η Χρυσή Αυγή νομιμοποιήθηκε ως επιλογή. Τόσο καιρό κρυβόταν εκλογικά σε άλλες στέγες αλλά κοινωνικά πολλαπλασιαζόταν. Και βγήκε στην επιφάνεια, εκπλήσσοντας μόνο τους ανυποψίαστους. Όλο αυτό το κομμάτι, ευτυχώς ή δυστυχώς, ενοποιήθηκε και αποκρυσταλλώθηκε πολιτικά. Μετά από πολλά χρόνια εκφράστηκε καθαρά: «Εγέρθουτο»!

* απαρτίζεται από τον μισάνθρωπο νοικοκυραίο που εκμεταλλεύεται μετανάστες (πριν κραυγάσει «να φύγουν όλοι»), την χαμηλής αυτοεκτίμησης «κυρία» που βλέπει την Αθήνα να «μαυρίζει», τον θαμώνα των σκυλάδικων που πουλάει και αγοράζει τα πάντα, τον «κάγκουρα» που αυτοϊκανοποίεται επιβαλλόμενος στους πιο αδύνατους, τον αμαθή τύπο που παίρνει εκδίκηση από όσους τον απαξίωναν για τη βλακεία του κ.ο.κ.