ΚΚΕ και Μνημόνιο

Επιστροφή στο παρόν

Πάνω που το ΚΚΕ έμοιαζε (αυτό)εγκλωβισμένο σε έναν αναχωρητισμό που συρρίκνωνε την απήχησή του, η Αλέκα Παπαρήγα διεμήνυσε ότι στην επόμενη βουλή το κόμμα «θα φέρει σχέδιο νόμου στο οποίο θα περιέχεται αναλυτικά η ανατροπή της δανειακής σύμβασης με τους δανειστές μας και του μνημονίου με την τρόικα».

Μοιάζει αυτή η πρόταση με απάντηση της ηγεσίας του Περισσού στη σοβούσα εσωτερική κρίση που προκάλεσε η σεχταριστική τακτική του ΚΚΕ. Αποτελεί προσπάθεια να κατευναστούν οι όποιες αντιδράσεις για την παραπομπή  (από πλευράς ΚΚΕ) των λύσεων στη «λαϊκή εξουσία», δεδομένου ότι η απεμπλοκή από το Μνημόνιο είναι μια σημαντική μεν, αλλά απλώς ανακουφιστική για τα πληττόμενα κοινωνικά στρώματα επιλογή άμεσης δράσης. Θέλει να διαβεβαιώσει το (εσωτερικό κυρίως) ακροατήριο πως δεν θα αφήσουμε τον αγώνα για τα βραχυπρόθεσμα στην άκρη, πώς θα υποχωρήσουμε από τη λογική ότι όλα θα λυθούν «στο σοσιαλισμό» και μόνο τότε θα προτείνουμε κυβερνητικές πολιτικές. Γιατί τι άλλο είναι παρά κεντρική επιλογή (και όχι όραμα για ένα ασαφές και απροσδιόριστο μέλλον), καθ’ όλα συμβατή με την «εφαρμοσμένη πολιτική», η «καταγγελία του μνημονίου»;

Μια πρόταση που ήρθε καθυστερημένα να απαντήσει στις αγωνίες του κόσμου του ΚΚΕ για την τοποθέτηση στα σημερινά πολιτικά επίδικα. Μια πρόταση που, άρρητα, φέρνει πιο κοντά από ποτέ το ΚΚΕ με το ΣΥΡΙΖΑ παρά την κλιμακούμενη επίθεση της ηγεσίας του πρώτου προς τον  έτερο αριστερό σχηματισμό. Το αποκορύφωμα αυτής της επίθεσης ήταν το φόντο πίσω από τη γενική γραμματέα του ΚΚΕ στη σημερινή συνέντευξη Τύπου: «μην εμπιστεύεστε το ΣΥΡΙΖΑ». Που μπορεί να μεταφραστεί: «αν ο ΣΥΡΙΖΑ εννοεί αυτά που λέει για το Μνημόνιο, ας το αποδείξει στο σχέδιο νόμου που θα φέρουμε». Αν το αποδείξει, ίσως διευκολύνει τη (φαινομενικά σήμερα αδιανόητη) μετεκλογική στροφή του ΚΚΕ για συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ (εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει στηρίξει το εν λόγω σχέδιο νόμου). Το πρώτο βήμα έγινε (;).